محمدرضا جعفری، پژوهشگر توسعه و محیط زیست، از ابعاد دیگری از زندگی فلاکت‌بار ۷۰ هزار کارگر در مناطق کنگان و عسلویه پرده برداشت و از تشدید شیوع بیماری ناشناخته‌ای در این مناطق خبر داد.
جعفری در گفت‌وگو با تازه‌ترین شماره روزنامه هم‌میهن، اعلام کرد شرایط کارگران این مناطق صنعتی «به‌شدت وخیم» است و برای بهبود شرایط آن‌ها هم چشم‌اندازی وجود ندارد.
او کار پرمشقت بالای ۱۲ ساعت در روز، بروز بیماری‌های جسمی و روانی ناشی از آن، روزهای کاری متوالی بدون مرخصی و اسکان در کمپ‌های فرسوده، شلوغ و غیراستاندارد را از جمله مصادیق زندگی سخت این کارگران برشمرد.
این پژوهشگر می‌گوید کارگران این مناطق به تسهیلات رفاهی و تفریحی دسترسی ندارند، کیفیت و کمیت غذای آنان پایین است و برای استراحت و تغذیه زمان کافی و مکان مناسب ندارد. جعفری شیوع بالای اعتیاد، طبقه‌بندی کارگران به رده اول و دوم و تحمیل تبعیض‌های شدیدتر در رده‌های پایین‌تر، تکرار حوادث کارگاهی، پرداخت نامنظم حقوق و حق بیمه کارگران و بی‌ثباتی شغلی و از همه مهم‌تر دستمزدهای ناچیز را از دیگر رنج‌های این کارگران برشمرد.
به گفته او، کارگران عسلویه ۹ ماه از سال را در دمای بالای ۵٠ درجه کار می‌کنند و قانونی هم نیست که از آن‌ها در برابر «همدستی پنهان مدیران و شرکت‌های خصوصی» حمایت کند.
این پژوهشگر به عوارض انسانی و زیست محیطی فعالیت‌های صنعتی و شیمیایی در این مناطق هم اشاره کرد و گفت بروز بیماری‌های ناشناخته و از بدوتولد در میان نوزادان ساکنان این منطقه به‌شدت رایج شده است. وجود بیش از ۲۰ آلاینده خطرناک مانند بنزن و فلرهای غیراستاندارد برای سوزاندن گازهای مختلف هم موارد ابتلا به سرطان و بیماری‌های تنفسی را در این مناطق افزایش داده است.
نتایج پژوهش‌ها هم نشان می‌دهد فلزات سنگین خطرناک و هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌ای به‌عنوان محصولات سمی پتروشیمی و گاز عسلویه آثار سوء خود را بر سلامت ساکنان این منطقه به جا گذاشته‌اند. آن‌طور که این پژوهشگر فاش کرده، میعانات گازی در این منطقه به آب‌های زیرزمینی عسلویه وارد شده و سلامتی ساکنان این منطقه را به خطر انداخته است.
یکی از پزشکان شاغل در عسلویه که نخواست نامش فاش شود هم گفت: «فعالیت‌های صنعتی در منطقه عسلویه بر سلامتی مردم ساکن در منطقه و شهرهای اطراف تاثیر گذاشته است.»
عسلویه قطب اقتصادی، انرژی و صنعتی گاز ایران است؛ جایی که در آن، دمای هوا در برخی روزهای تابستان به ۶۵ درجه سانتی‌گراد و درجه رطوبت به ۹۵ درصد می‌رسد و شاید سخت‌ترین محیط کاری در ایران محسوب شود.
به گفته برخی کارشناسان و سازمان‌ها، آلودگی هوای این منطقه ۱۰۰ برابر تهران است و تولید مواد و پسماندهای شیمیایی و هدایت این مواد آلوده‌کننده به سمت مشعل‌ها خطر ابتلا به بیماری‌های تنفسی را افزایش داده است. نتایج برخی مطالعات هم آشکار می‌کند که بیماری‌های آسم، آلرژی و اگزما در منطقه عسلویه نسبت به سایر شهرهای ایران شایع‌تر و آلودگی‌های صنعتی و شیمیایی مهم‌ترین علت بروز این مسئله است.
سال ۱۳۹۸ هم شکرالله فرخی، مسئول وقت دبیرخانه پایش آلودگی صنایع نفت، گاز و انرژی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، از وجود فلزات سنگین در ادرار دانش‌آموزان ابتدایی عسلویه خبر داده بود. بررسی فرخی و همکارانش در آن سال آشکار کرد که شیوع آسم بین دانش‌آموزان شهر عسلویه ۸۹ درصد است که بسیار بالاتر از نرخ شیوع آسم در خاورمیانه و حتی خود بوشهر است.
بخش دیگری از نتایج این بررسی نشان داد که نرخ شیوع سرطان ریه و سرطان حنجره هم در میان ساکنان این منطقه به‌مراتب بیشتر از سایر مناطق ایران است.
