جمعی از دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس تهران در حمایت از فرهاد میثمی، به برگزاری تحصن اقدام کردند. دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس یکشنبه، ۱۶ بهمن (۵ فوریه)، صبح به وقت محلی، در حمایت از فرهاد میثمی و مطالبات نادیده گرفته‌شده او، در محیط این دانشگاه دست به تحصن زدند و تجمع اعتراضی برگزار کردند. این دانشجویان در تجمع اعتراضی خود علاوه بر تصاویری از فرهاد میثمی، نوشته‌هایی نیز در حمایت از این زندانی سیاسی در دست داشتند.

بر روی پلاکاردهای شرکت‌کنندگان در این تجمع اعتراضی، شعارهای «زن زندگی آزادی»، «هدی صابر، میثمی، تاریختان یک مسیر»، «نه به اعدام، نه به حجاب اجباری، زندانی سیاسی آزاد باید گردد»، «سوگند به پوست نشسته بر استخوان تو، هرگز به تیغشان نمیرد، فریاد جاودان ما» نوشته شده بود.

در روزهای اخیر، اعتراضات و واکنش‌های بسیاری به وضعیت سلامت فرهاد میثمی صورت گرفته است. انتشار تصاویر کاهش وزن شدید فرهاد میثمی در اثر اعتصاب غذا، به این واکنش‌های گسترده دامن زد. دور جدید اعتصاب غذای فرهاد میثمی از ۱۵ مهرماه آغاز شده است. او در آن زمان در یادداشتی اعلام کرد که با سه خواسته مشخص دست به اعتصاب غذا می‌زند.

سه خواسته فرهاد میثمی در این اعتصاب غذا عبارت است از «توقف اعدام معترضان» و «آزادی فوری محمد حبیبی، ناهید شیربیشه، رضا شهابی، بهاره هدایت، مصطفی نیلی و نیلوفر حامدی»، و «توقف آزارهای مرتبط با حجاب اجباری».

در همین راستا، صدها تن از فعالان جنبش زنان در نامه‌ای به فرهاد میثمی با اعلام همبستگی با این زندانی سیاسی، اعلام کردند که تا تحقق مطالبات خود، از جمله ملغی شدن حجاب اجباری، آزادی کنشگران سیاسی-مدنی و لغو مجازات اعدام، دست از مبارزه با ظلم نخواهند کشید و از او خواستند که به اعتصاب غذای خود پایان دهد.

در این نامه با اشاره به همراهی فرهاد میثمی در مبارزه با حجاب اجباری، نوشته شده است: «ما زنان پیکسل‌های «با حجاب اجباری موافق نیستم» را که ساختی، خوب یادمان هست. چندی بعد از کنش اعتراضی دختران خیابان انقلاب، مسئله «حجاب اجباری» را چون سرنمونی از مسئله‌ زن برجسته کردی و همراه ما بودی. در تمام این مدت بارها با اعتصاب‌های دوره‌ای تو، با نامه‌هایی که همراه با توضیح اعتصابت منتشر می‌شد، و با خواندن کتاب مبارزه خشونت‌پرهیز، به‌خوبی دریافتیم که با انسانی به‌غایت دیگری‌خواه روبه‌رو هستیم که در روزگاری که انسانیت و حقوق اولیه انسانی زیر ضرب ‌است، همواره خواسته‌اش را در جهت پاسداشت کرامت انسانی دیگر به میان می‌آورد.»
دانشجویان تربیت مدرس همچنین با انتشار بیانیه‌ای نوشتند: «درست هنگامی که حکومت و سرکوبگرانش سرمست از پایان‌یافتن اعتراضات و شعله‌های انقلاب، به خیال خام‌شان، بازگشت امور به پیش از قیام ژینا را انتظار کشیده و می‌خواهند ترس و ناامیدی را میان مردم‌ حکم‌فرما کنند رخدادهایی از گوشه‌گوشه‌ی جغرافیا و تاریخِ کثیرِ مقاومت حادث می‌شود تا علیه استراتژی‌ فراموشی و عادی‌سازی قد علم کنند.»
آنها در بیانیه نوشتند که تا زمانی که زندگی در جریان است، نبضش می‌زند و نفس‌هایش به شماره نیفتاده است چشمه‌های مقاومت علیه فراموشی و ستم نخواهد خشکید؛ چرا که زندگی همواره یک قدم از سلطه و حصار و ستم جلوترست.