فورد تورنئو کانکت یکی از انواع روبهرشد خودروهایی است که از ون مشتق و طوری طراحی شدهاند که دارای حداکثر فضا و ظرفیت حمل- پنج یا هفت صندلی در نوع معمولی آن- و جذاب و سودمند باشند. شاید روزهایی را که سازندگان ونها را مثلا از روی خودروهای فورد اسکورتز میساختند، به یاد داشته باشید؛ اما الان مجبور شدهاند ابتدا به وجوه پرتقاضای وسایل نقلیه تجاری توجه کنند، جاداری را به حداکثر برسانند و برای رانندگان شاغل در زمینه تحویل کالا و غیره امکاناتی اضافی فراهم کنند.
رنو کانگورو و سیتروئن برلینگو، دو خودرو «شهروندپسند»، از اولینهای بازار بودند. این رده حرفهایتر شده است و راستش را بخواهید این خودروها در گذر زمان بزرگ و بزرگتر شدند. آنها در صنعت، «خودروهای فعالیتهای اوقات فراغت» یا الایوی (leisure activity vehicles) نام دارند (شوخی نمیکنم)؛ اما به دلایل آشکاری، این مخفف در ادبیات بازاریابی چندان به چشم نمیخورد.
در حال حاضر، تعداد کمی از آنها وجود دارد که کل خانواده مدلهای تمامبرقی استلانتیس از جمله تازهترین آنها سیتروئن برلینگو، پژو ریفتر و واکسهال کمبو لایف و همچنین همتای موتور دیزلی تویوتای را میتوان نام برد. رنو کانگورو و مدل تیکلاس آینده مرسدس بنز نیز همتای آنها محسوب میشوند اما این فورد تورنئو جدید تغییریافته فولکسواگن کدی است. دیگر خودرو جمعوجور پنج تا هفت سرنشینه بازار، داسیا جاگر است که بیشتر شبیه خودرو سواری است و ارزشی استثنایی دارد.
دوباره به سراغ تورنئو برویم. درون آن بیشک نشان میدهد که خاستگاهش ون است. این البته ویژگی خوبی است؛ چون سبب میشود خیلی جادار و همهفنحریف باشد. همهجا از جمله سقف پوشیده از سوراخهای ریز است و حس جاداری را بهخوبی القا میکند. نوع پنج یا هفت صندلی بر اساس آنکه فاصله محورها کم یا زیاد باشد، مشخص میشود و میتوانید به تناسب خواست خود ردیف عقبی صندلیها را بهآسانی تمام بچرخانید، تا کنید و بردارید. قوانین فیزیک نیز همچنان برقرار است؛ یعنی فضای بیشتر برای سرنشین معادل فضای کمتر برای بار است و برعکس. اما نوع خیلی دراز هفت صندلی که من امتحان کردم، حتی برای پرجمعیتترین خانوادهها هم مناسب است. تودوزی آبی و خاکستری محکم و شاد هم سبب میشود به اتاق بازی سیار شباهت زیادی پیدا کند.
مشخصات
فورد تورنئو کانکت اکتیو
قیمت: ۳۳ هزار و ۲۹۶ پوند (آزمایشی، شروع از ۲۸ هزار و ۴۰۹ پوند)
ظرفیت موتور: ۲.۰۱ دیزل، موتور خودکار۷ اسپی، اف.دبلیو.دی
قدرت خروجی (پیاس): ۱۲۲
حداکثر سرعت (کیلومتر بر ساعت): ۱۹۶
صفر تا ۶۰ (ثانیه): ۱۳.۳
مصرف سوخت (مایل بر گالن): ۵۲.۹
انتشار دیاکسید کربن (دبلیو.ال.تی.پی، گرم/ کیلومتر): ۱۴۰
بیرون ماشین هم طوری است که نهایت تلاش خود را کردهاند تا خوشظاهر باشد و این خودرو بیش از حد از زمین بالا نیامده است. شیشههای تیره، آلیاژهای شیک و رنگ آبی روشن ماشین من کمابیش شیک جلوه میکرد. امتیاز مثبت کاربردی درهای کشویی جانبی (هر دو طرف) است که در کوچههای تنگ به کار میآیند. امتیاز منفی هم این است که برای باز کردن در عقب باید پشت ماشین خیلی جای خالی باشد اما در روزهای بارانی سرپناه خوبی است. به همین دلیل و طول کلی چهار هزار و ۸۵۳ میلیمتری آن پارک کردنش قدری زحمت دارد. این طول حدود ۴.۵ متر است؛ یعنی طول آن اندکی کمتر از بامو سری ۵ و قدری بیشتر از فضای استاندارد پارکینگ در بریتانیا است. درهای دوقلوی تاشو بهترند.
موتور دیزل هدفمند و اقتصادی است و جعبه دنده خودکار هفتسرعتی نیز به اندازه کافی نرم است اما بیشتر از این سزاوار تعریف نیست و در واقع به مشتاقان سرعت روی خوش نشان نمیدهد (قرار هم نبود چنین باشد). با توجه به خصومتی که دیزل در حال حاضر در مصرفکنندگان ایجاد کرده و رسوایی دیزلگیت فولکسواگن هم به آن دامن زده است، موتور بنزینی ۱.۵ لیتری انتخاب بهتری است. حتی با سرنشین کامل یعنی هفت بزرگسال به اضافه باروبنه نیز هر دو نوع خیلی اقتصادیاند.
راننده از مجموعه امکانات کمکی معمول هم برخوردار است که با دکمههای روی فرمان در دسترس است. نوع اکتیو لوکستر و اتصال کامل به شبکه از طریق صفحه نمایش لمسی شش اینچی از جمله امکانات آن است. البته استفاده از این دستگاه شبیه مشابه آن در فولکسواگن، خیلی آسان نیست و استفاده از کنترلهای لغزنده حساس به لمس برای تنظیم گرمایش و صدای رادیو هم پردردسر است. همچنین متوجه شدم که یکی از درهای کشویی خیال بسته شدن ندارد. خودروهای ون به طور سنتی عمر کمی دارند و در طول عمرشان خیلی از آنها کار میکشند و در گسترههای زمانی کوتاه، مسافتهای طولانی را با آنها میپیمایند. بنابراین محکماند اما لزوما برای مالکیت طولانی که بسیاری از خریداران خصوصی ترجیح میدهند، طراحی نشدهاند؛ با این حال نسبت به قیمتشان خیلی میارزند.
© The Independent