تحولات مربوط به خیزش سراسری مردم ایران علیه جمهوری اسلامی همچنان به رسانه‌های مهم و معتبر بین‌المللی راه پیدا می‌کند. نگرانی از صدور حکم اعدام برای توماج صالحی، رپر معترض ایرانی، بازداشت فریده مرادخانی، فعال مدنی و خواهرزاده رهبر جمهوری اسلامی، نگرانی درباره وضعیت معترضان در بازداشت، اخراج مدیر یک بانک به دلیل ارائه خدمات به مشتری بی‌حجاب و همچنین حواشی مربوط به تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی، برخی اخباری‌اند که در خبرگزاری‌های خارجی منعکس شده‌اند. تحلیلگران رسانه‌های معتبر هم درباره آنچه این روزها در ایران می‌گذرد، گزارش‌هایی نوشته‌اند که در ادامه برخی از آن‌ها را مرور می‌کنیم.

فرانس۲۴: حضور متفاوت در استادیوم‌های فوتبال

رسانه فرانس۲۴ گزارشی با عنوان «هواداران ایران در جام جهانی: وقتی بچه‌ها را می‌کشند، فوتبال معنایی ندارد» منتشر کرد. در این گزارش، با تماشاچیان ایرانی حاضر در جام جهانی قطر مصاحبه شده است که این بار نه برای لذت بردن از تماشای فوتبال، بلکه برای رساندن صدای اعتراضشان به جهان در استادیوم حاضر می‌شوند.

این رسانه فرانسوی با انتشار عکس‌هایی از ایرانی‌هایی که لباس‌ها و پرچم‌هایی به نشانه مخالفت با جمهوری اسلامی به همراه دارند، می‌نویسد: «اعتراض‌های ایرانیان به جام جهانی ۲۰۲۲ تسری یافته است و تماشاچیان- و بازیکنان ایرانی- از این رویداد برای صحبت به نفع معترضان و علیه رهبری این کشور استفاده می‌کنند. بازیکنان ایران چه درباره آنچه در ایران می‌گذرد، صحبت کنند و چه سکوت اختیار کنند، شدیدا تحت نظر قرار دارند. حتی جشن‌های پیروزی تیم ملی نیز به دلیل معناهای سیاسی هدف انتقاد قرار گرفته است.»

فرانس۲۴ به برخورد نیروهای امنیتی قطر در ورزشگاه‌ها با معترضان ایرانی که نمادهایی علیه جمهوری اسلامی در دست دارند و نیز درگیری حامیان رژیم و مخالفان آن‌ها در استادیوم نیز اشاره می‌کند.

اورشلیم پست: تلاش تکراری برای ایجاد وحدت

اورشلیم پست درباره تازه‌ترین اتفاق‌هایی که در ایران می‌گذرد، گزارشی با عنوان «هدف ایران پس از حمله به کردستان، آرام کردن سیستان و بلوچستان است» منتشر کرد.

تحلیلگر این رسانه اسرائیلی در مطلب خود خاطرنشان کرد: «رژیم ایران در کنار قتل‌عامی که انجام می‌دهد، سعی دارد با مردم محلی صحبت کند و اعتراض‌های دو ماهه را فیصله دهد. به همین منظور، حسین سلامی، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، آخر هفته جاری راهی جنوب شرق ایران شد تا مشکلاتی را که رژیم در استان سیستان و بلوچستان با آن مواجه است، شخصا بببیند.»

در ادامه این مطلب آمده است: «سلامی به سیستان و بلوچستان رفت و ضمن سخنرانی در آنجا، سعی کرد سنی‌ها و شیعیان را در آغوش بگیرد و از «روح وحدت» که در سراسر ایران جاری است، سخن بگوید. این موضوع تا حد زیادی یک توهم است؛ زیرا مردم بلوچستان عصبانی‌اند و مانند کردها احساس تبعیض و نادیده گرفته شدن دارند.»

اورشلیم پست ادامه داد: «فرمانده سپاه ایران در سفر خود، علیه اسرائیل سخن گفت و تاکید کرد که ایران این صحنه نبرد را به گورستانی برای سیاست‌های آمریکا، اسرائیل و متحدانش تبدیل خواهد کرد. این دیدار و سخنرانی سلامی نشان می‌دهد که رژیم چگونه می‌خواهد روایت اعتراض‌ها را تغییر دهد. جمهوری اسلامی به طور فزاینده‌ای به سپاه متکی است تا یا اعتراض‌ها را سرکوب یا مردم را قانع کند که به چه دلایلی باید از رژیم حمایت کنند. با این حال نمی‌توان مطمئن بود که افراد حاضر در خیابان همچنان برای این حرف‌های تکراری ارزش قائل باشند.»

نیوزویک: انقلاب فرزندان انقلاب

نشریه نیوزویک در گزارشی، از نگاه یک زن جوان ایرانی که در آمریکا بزرگ شده است، به بررسی خیزش مردم ایران علیه حکومت پرداخته است. در این گزارش با عنوان «معترضان عقب‌نشینی نمی‌کنند»، خاطراتی از پردیس مهدوی، نویسنده ایرانی و استاد دانشگاه پامونا، نقل می‌شود.

او می‌گوید: «وقتی مادرم در سال ۱۳۵۷، ایران را در آستانه انقلاب ترک کرد، مرا ۹ ماهه باردار بود. این آخرین پرواز از تهران به آمریکا در ۴۴ سال گذشته بود. ما در مینیاپولیس فرود آمدیم اما در آنجا هرگز کاملا مستقر نشدیم. پدر و مادرم همیشه در گوشه‌ای یک چمدان آماده داشتند و منتظر بودند به «خانه» در ایران برگردند. مادر، پدر و مادربزرگم هر شب چسبیده به تلویزیون یا رادیو می‌نشستند و به این امید بودند که از ایران اخباری مبنی بر بیرون راندن آخوندها، پایان جنگ ایران و عراق و اینکه بالاخره زمان بازگشت به خانه فرا خواهد رسید، بشنوند. اما آن روز هرگز نیامد.»

او در ادامه خاطراتش توضیح می‌دهد که مادرش را راضی کرد برای سفر تحقیقاتی به منظور مطالعه درباره جنبش زنان، به ایران سفر کنند. مهدوی می‌افزاید: «در سفر به ایران، جوانان همسن خودم را دیدم که در دنیایی از ریاضت زندگی می‌کردند. به آن‌ها گفته می‌شد که از سر تا پا خود را بپوشانند و گشت ارشاد مراقب تک‌تک حرکات آن‌ها بود؛ مبادا چند تار مو از روسری بیرون بزند یا دختران و پسران در یک مهمانی مختلط شرکت کنند یا کتابی را بخوانند که رژیم آن را غیراخلاقی می‌داند. با وجود شرایط دشوار و ممنوعیت‌های گسترده، ما از طریق سخنرانی‌ها و فعالیت‌های مدنی به تلاش برای تغییر ادامه دادیم تا اینکه من پس از بازداشت به دلیل فعالیت‌هایم، ناچار شدم به آمریکا بازگردم؛ اما دوستان انقلابی‌ام در ایران به فعالیتشان ادامه دادند.»

پردیس مهدوی می‌افزاید: «اکنون این فرزندان انقلاب‌اند که انقلاب دیگری را رقم می‌زنند و شوک بزرگی به جهان وارد کرده‌اند. خیابان‌های ایران بار دیگر در صحنه اعتراض شده است. این بار چهره‌هایی که در خط مقدم‌اند، دخترمدرسه‌‌هایی‌اند که بدون روسری در خیابان‌ها راه می‌روند، عکس رهبران جمهوری اسلامی را از کتاب‌های درسی‌ خود پاره می‌کنند و بدون ترس، مقاومت خود را به جهان نشان می‌دهند.»