نشریه گاردین روز جمعه ۲۵ نوامبر (چهارم آذر) یادداشتی ستایش‌آمیز درباره مردم ایران نوشت و تاکید کرد که با وجود سرکوب شدید حکومت، آزادی‌خواهان ایرانی همچنان به اعتراض برای رسیدن به خواسته‌هایشان ادامه می‌دهند.

نویسنده این یادداشت در مطلبی با عنوان «مردم قهرمان ایران آهنگی را به غرب می‌آموزند که بسیاری از ما فراموش کرده‌ایم»، با اشاره به «قیامی که ممکن است به انقلاب تبدیل شود» تاکید می‌کند: «چنین تحولی نه تنها پیامدهای عظیمی برای ایران و منطقه دارد، بلکه به ما یادآوری می‌کند که به عنوان غرب لیبرال و روشنفکر ممکن است چیزهایی را فراموش کرده باشیم.»

در بخشی از این مطلب به همراهی برخی از فوتبالیست‌ها با معترضان ایرانی، نخواندن سرود ملی پیش از شروع مسابقه با انگلیس، استفاده از عبارت «خدای رنگین‌کمان‌ها» در کنفرانس مطبوعاتی کاپیتان تیم ملی ایران و بازداشت وریا غفوری اشاره می‌شود. نویسنده همچنین به پرچم‌ها و نشانه‌هایی که حاضران در استادیوم در همراهی با خیزش سراسری مردم ایران پس از مرگ مهسا امینی به همراه دارند، می‌پردازد و ادامه می‌دهد: «آیا این همان چیزی است که در نهایت، جمهوری اسلامی را سرنگون می‌کند؟»

نویسنده یادداشت گاردین همچنین می‌افزاید: «آنچه به نظر می‌رسد این است که خواسته‌های معترضان ایرانی بنیادی است و قابل مصالحه نیست. آنها به دنبال اصلاحاتی نیستند که رژیم، هرچند با اکراه، ممکن است انجام دهد. آنها خواهان پایان بخشیدن به سیستم سرکوبگری‌اند که چهار دهه است بر کشورشان حاکم است. در چنین شرایطی، جمهوری اسلامی ناگهان آسیب‌پذیر به نظر می‌رسد.»

در ادامه این مطلب ضمن اشاره به تحلیل‌های متفاوتی که کارشناسان مختلف درباره آینده این خیزش مطرح می‌کنند، می‌خوانیم: «هر گونه تغییر در تهران موجی از شوک به منطقه وارد خواهد کرد زیرا ایران بازیگر کلیدی در جنگ‌های سوریه و یمن بوده است. برای سال‌ها، تهران تهدیدی بوده است که کشورهای حوزه خلیج فارس (و اسرائیل) در برابر آن همراه شده‌اند. تغییرات ایران برای کشورهای دیگر جهان نیز اهمیت دارد؛ پهپادهای مرگبار ایرانی که از سوی مسکو علیه اوکراین استفاده می‌شوند و جاه‌طلبی‌های هسته‌ای ایران را نباید فراموش کرد.»

نویسنده این یادداشت تاکید می‌کند: «باید به فریادهایی که در خیابان‌های ایران بلند می‌شود توجه کنیم. مردم ایران در حال بازخوانی خاطرات ما در مورد اصول اساسی‌اند. با آن که این خیزش بعد از مرگ یک زن به دلیل حجاب اجباری آغاز شد، حالا دیگر فقط مربوط به حجاب نیست. این فریاد در مورد حق انتخاب است، حق یک انسان برای تصمیم‌گیری درباره بدن خود. به همین دلیل است که حتی زنان با حجاب نیز به این اعتراضات می‌پیوندند. مساله واضح است. این اعتراض در مورد حق بشر برای بهره‌مندی از آزادی فردی است.»

در پایان این مطلب اشاره شده است: «آنچه در خیابان‌های ایران می‌گذرد، نبردی برای به دست آوردن آزادی‌هایی است که اکنون بسیاری از غربی‌ها آن را کاملا بدیهی می‌دانند؛ اما برای ایرانیان در سال ۲۰۲۲، گرانبها و دور از دسترس است. به همین دلیل است که دیدن بنرهایی با شعار «زن، زندگی، آزادی» در شرایط سردرگمی در مورد اینکه فمینیسم چیست یا چرا باید وجود داشته باشد مهم است. ‌ایرانی‌ها دارند به دنیا نشان می‌دهند که مردم در همه جا آرزو دارند بتوانند حاکمان کشورشان را انتخاب یا آنها را برکنار کنند، نه اینکه افراد مقدسی – با ادعای اختیار منحصر به فرد برای تفسیر متون مقدس – بر آنها حکمرانی کنند. این قیام نشان می‌دهد که مردم در همه جای جهان مشتاق آزادی‌اند.»