تایم‌لپس شگفت‌انگیز ناسا از رخدادهای ۱۲ سال آسمان

این تصویربرداری با «کاوشگر نقشه‌بردار فروسرخ میدان وسیع اجرام نزدیک به زمین» ناسا یا فضاپیمای «نئووایز» ممکن شد

تلسکوپ فضایی نقشه‌برداری از سراسر آسمان را از سال ۲۰۱۰ به این سو، هر ۶ ماه یک بار، تکمیل کرد - Nasa

دانشمندان ناسا یک ویدیو تایم‌لپس [تصویربرداری زمان‌گریز برای نشان دادن فرایندهای طولانی در زمان کوتاه] از کل آسمان را که طی یک دوره ۱۲ ساله مشاهده شده است، تولید کرده‌اند.

این تصویربرداری با «کاوشگر نقشه‌بردار فروسرخ میدان وسیع اجرام نزدیک به زمین» ناسا یا فضاپیمای «نئووایز» ممکن شد. تلسکوپ فضایی فروسرخی که حین گردش به دور زمین، تصاویر را در همه جهات ثبت کرد و نقشه‌برداری از سراسر آسمان را از سال ۲۰۱۰ به این سو، هر ۶ ماه یک بار، تکمیل کرد. دانشمندان اینک ۱۸ مورد از این «نقشه‌های سراسری آسمان» را به منظور ایجاد نمای ۱۲ ساله تایم‌لپس از آسمان به یکدیگر چسبانده و نمایی اجمالی از چگونگی تغییر کیهان در این [بازه] زمانی ارائه داده‌اند.

تمرکز بر تغییرات طی زمان به جای نقشه‌برداری ساده از یک آسمان ثابت، روش جدیدتری برای بررسی گیتی است که به نام نجوم «حوزه زمانی» شناخته می‌شود.

امی ماینزر، پژوهشگر ارشد نئووایز در دانشگاه آریزونا در توسان، در اظهاراتی در تارنمای ناسا گفت: «اگر بیرون بروید و به آسمان شب نگاه کنید، ممکن است به نظر برسد که هیچ‌چیز تغییر نکرده است، اما این‌طور نیست. ستاره‌ها در حال سوسو زدن و انفجارند. سیارک‌ها در حال حرکت سریع‌اند. سیاهچاله‌ها ستاره‌ها را تکه‌تکه می‌کنند. گیتی مکانی واقعا پرجنب‌وجوش و فعال است.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

این بدان معنا نیست که نئووایز نقشه‌برداری‌های عادی آسمان را نیز انجام نداده است.

این فضاپیما در ابتدا، زمانی که در دسامبر ۲۰۰۹ به فضا پرتاب شد، به عنوان کاوشگر میدان گسترده فروسرخ یا ماموریت «وایز» شناخته می‌شد. وایز یک بررسی نجومی از اجرام خارج از منظومه شمسی ما انجام داد و میلیون‌ها سیاهچاله کلان‌جرم را در قلب کهکشان‌های دوردست، تعدادی از درخشان‌ترین کهکشان‌های شناخته شده و ۲۰۰ ستاره کوتوله قهوه‌ای در فاصله ۶۵ سال نوری از زمین را کشف کرد.

اما وایز به خنک‌کننده برودتی نیاز داشت تا حسگرهای فروسرخ خود را به قدر کافی سرد نگه دارد تا بتوانند برخی طول موج‌های نور فروسرخ را تشخیص دهند. ناسا در سال ۲۰۱۱، زمانی که مایع خنک‌کننده فضاپیما تمام شد، به ماموریت وایز پایان داد.

سازمان فضایی [ناسا] این فضاپیما را در سال ۲۰۱۳ احیا کرد؛ هرچند دریافت که همچنان می‌تواند مشاهدات سودمندی انجام دهد. آن‌ها فضاپیما را برای ماموریت جدیدی که عمدتا بر نقشه‌برداری از سیارک‌ها در منظومه شمسی متمرکز بود، به «نئووایز» تغییر نام دادند و  نقشه‌برداری از اجرام دورتر ادامه یافت.

نئووایز از آن زمان تاکنون، ۶۵ ستاره کوتوله قهوه‌ای دیگر را به فهرست خود اضافه کرد، یک هزار پیش‌ستاره را زیر نظر گرفت؛ گلوله‌های گازی که اغلب به‌قدری داغ‌اند که مشتعل و به ستاره تبدیل شوند. [نئووایز همچنین] بررسی اندازه قرص‌هایی از مواد را که پیرامون سیاه‌چاله‌ها در حال چرخش‌اند، شروع کرد.

پیتر آیزنهارت، ستاره‌شناس ناسا و دانشمند پروژه وایز، در بیانیه مذکور در تارنمای ناسا گفت: «ما هرگز پیش‌بینی نمی‌کردیم که فضاپیما تا این مدت طولانی کار کند. و من فکر می‌کنم ما انتظار نداشتیم که بتوانیم علم را با این حجم از داده‌ها پیش ببریم.»

© The Independent

بیشتر از علوم