سکوت علی خامنه‌ای با وجود گذشت ۱۲ روز از آغاز اعتراض‌های سراسری در ایران، همچنان ادامه دارد و دو مرجع تقلید شیعه هم در قبال این اعتراض‌ها رویکردی محافظه‌کارانه اتخاذ کرده‌اند.

از زمان آغاز اعتراض‌های اخیر، خامنه‌ای تنها یک دیدار عمومی داشت که در آن دیدار هم حاضر نشد درباره این موج گسترده که کلیت جمهوری اسلامی را نشانه گرفته است، اظهار‌نظر کند.

برخی از حامیان جمهوری اسلامی انتظار داشتند او در خطبه‌های هفته گذشته نماز جمعه تهران شرکت کند و درباره مسائل روز ایران حرف بزند که این انتظار هم برآورده نشد.

گروهی این سکوت بی‌سابقه خامنه‌ای را به منزله بی‌اعتنایی به این اعتراض‌ها ارزیابی می‌کنند و گروهی هم می‌گویند او در پس پرده، دستورهای لازم برای برخورد با این اعتراض‌ها را صادر کرده است.

مراجع تقلید شیعه هم که همچون علی خامنه‌ای در خصوص اعتراض‌های گذشته موضع‌گیری و آن‌ها را محکوم می‌کردند، درباره خیزش سراسری این روز‌های مردم ایران موضعی محتاطانه گرفته‌اند.

حسین نوری همدانی، که از او به عنوان یکی از مراجع تقلید حکومتی نام برده می‌شود، سوم مهر با انتشار بیانیه‌ای، از مقام‌های جمهوری اسلامی درخواست کرد که «به خواسته‌های مردم گوش دهند و مشکلات آن‌ها را حل کنند و به حقوق آنان حساس باشند».

نوری همدانی در عین حال، «هرگونه اهانت به مقدسات و تعرض به حقوق مردم عزیز و بیت‌المال» را محکوم کرد.

ناصر مکارم شیرازی، دیگر مرجع حکومتی، نیز روز سه‌شنبه، پنجم مهر، با انتشار اطلاعیه‌ای به طور تلویحی، با فعالیت گشت ارشاد مخالفت کرد و مواضعی به‌مراتب متعادل‌تر از گذشته اتخاذ کرد.

مکارم در بیانیه خود، بی‌آنکه از مهسا امینی و قتل او در گشت ارشاد نامی ببرد، اعلام کرد که «وقوع یک اتفاق باعث نگرانی در ذهن برخی از مردم و منشاء اعتراض‌ها و انتقادهایی» شد.

او نقد و اعتراض را «حق مردم خصوصا جوانان» دانست و از مقام‌های جمهوری اسلامی خواست «اعتماد مردم را که یکی از بالاترین پشتوانه‌ها است، جلب کنند». ا

ین مرجع تقلید در عین حال مسئله حجاب را از «احکام مهم و ضروری دین اسلام» دانست و خواستار اصلاح «برخی راهکارها یا رفتارها» در این حوزه شد.

گشت ارشاد که زیر نظر پلیس فعالیت می‌کند، یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین برنامه‌های جمهوری اسلامی برای حفظ  فرمان حجاب اجباری در ایران است. فعالیت این گشت سال‌ها است که نارضایتی‌های مردم را به دنبال داشته و در نهایت به خیزش سراسری آن‌ها در تمام ایران منجر شده است.

دامنه این اعتراض‌ها بسیاری از شهر‌های ایران را فرا گرفت و در خارج از ایران هم ایرانیان ساکن شهر‌های مختلف جهان راهپیمایی و تجمع اعتراضی برگزار کردند.