مطالعه‌ای نشان داد که افراد بچه‌دار در قیاس با بی‌فرزندها، گرایش بیشتری به محافظه‌کاری اجتماعی دارند.

تصور غالب این است که دیدگاه‌های افراد با افزایش سن بیشتر راست‌گرا می‌شود، اما محققان دریافتند که واقعیت ممکن است چنین نباشد.

هدف از این مطالعه درک چگونگی پدید آمدن نگرش‌های تفرقه‌انگیز در مورد مسایلی، ازجمله سقط جنین، مهاجرت، و رابطه جنسی بود.

محققان دانشگاه پنسیلوانیا نخست این نظریه را مطرح کردند که افرادی که «به مراقبت خانوادگی [از فرزندان] متعهد‌ترند» ممکن است بیشتر به سمت سیاست‌ها و ارزش‌های محافظه‌کارانه گرایش یابند.

آن‌ها در قالب این مطالعه دو هزار و ۶۱۰ نفر را از ۱۰ کشور مختلف مورد بررسی قرار دادند و شواهدی یافتند که نشان می‌دهد (میزان) افراد فرزنددار یا کسانی که قصد فرزندآوری دارند، «با افزایش محافظه‌کاری اجتماعی در سراسر جهان مرتبط است».

در عین حال، افراد بی‌فرزند همواره با وجود افزایش سن، دیدگاه‌های نامتعصبانه‌تری داشتند.

پروفسور نیکلاس کری، از نویسندگان این مطالعه، در مصاحبه با «نیوزویک» گفت که این یافته‌ها با این باور رایج که افراد با افزایش سن محافظه‌کارتر می‌شوند، در تضاد است.

او گفت: «بیان این باور در این ضرب‌المثل است که «کسی که در ۲۰ سالگی آزادی‌خواه نباشد، قلب ندارد و کسی که در ۳۰ سالگی محافظه‌کار نباشد، مغز ندارد.»

«در واقع، وقتی آمار مربوط به اثرات فرزنددار شدن را زیر نظر بگیریم، می‌بینیم که افراد مسن‌تر، از نظر اجتماعی از افراد جوان‌تر محافظه‌کارتر نیستند.»

نویسندگان این مطالعه که در نشریه «مجموعه مقالات انجمن سلطنتی» (Proceedings of the Royal Society) منتشر شده است، همچنین خاطرنشان کردند که با کاهش پیوسته نرخ باروری جهانی از سال ۱۹۵۰، این امر می‌تواند به آینده‌ای آزاداندیش‌تر منجر شود.

مولفان نوشتند: «با توجه به اینکه نرخ زاد‌وولد در بیشتر نقاط جهان رو به کاهش است – اما در برخی مناطق به شدت در حال افزایش است – یافته‌های کنونی می‌تواند پیامدهای شدیدی برای چشم‌انداز سیاسی آینده داشته باشد.»

«یافته‌های ما به ویژه نشان می‌دهد که افزایش جهانی بی‌فرزندی می‌تواند بالقوه به فرایند گرایش به آزاداندیشی در مسایل اجتماعی کمک کند.»

با این حال، پروفسور پل هیگینز از دانشگاه کالج لندن هشدار داد که نقص این مطالعه در این است که گرایش‌های سیاسی را به مجموعه‌ای بسیار خاص از تجربیات شخصی تقلیل داده است.

او در مصاحبه با مجله گاردین (The Guardian) گفت، در این مطالعه تغییرات مراحل بعدی زندگی یا اثر تغییرات در جامعه و نقش‌های اجتماعی در نظر گرفته نشده است.

پروفسور کری افزود، به‌‌رغم این یافته‌ها، باید درک کرد که نگرش‌های سیاسی «دست‌کم تا حدی»، نتیجه [رسیدن به] مرحله خاصی از زندگی فرد است.

او گفت، درک این موضوع می‌تواند به مردم کمک کند تا «بفهمند که دیدگاه‌های خودشان نیز ممکن است گاهی نه فقط به این دلیل که نظرگاه خاصی نسبت به حقیقت عینی داریم»، بلکه به علت داشتن اولویت‌های مختلف، «تغییر کند».