کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی ایران شد. دوستداران فوتبال در ایران با شنیدن این خبر حس‌های متفاوتی دارند. کی‌روش موافقان و مخالفان سخت‌گیری دارد و اظهار نظر درباره او چه در تایید و چه در رد او، اغلب دچار احساسات شدید و خشونت در ابراز نظر است.
چه آنها که کی‌روش را حتی بهترین مربی تاریخ فوتبال ایران می‌دانند و چه آنها که در رد او حتی از کشور زادگاهش نام می‌برند و او را مربی موزامبیکی خطاب می‌کنند و با رفتاری عجیب و زننده این عنوان را تحقیرآمیز به زبان می‌آورند، اغلب برای تحلیل و تجلیل یا رد و نقد او دچار اغراق می‌شوند یا منصفانه درباره عملکرد او قضاوت نمی‌کنند.
بزرگ‌ترین جدل‌های کلامی فوتبال ایران طی دهه اخیر درباره کی‌روش و مسائل و مواضع او درگرفته است. او هشت سال در ایران کار کرد و بحث‌های جدی و دامنه‌داری را پدید آورد که درباره همه آنها با لقب حاشیه نباید یاد کرد. بسیاری از جدل‌های او برای جذب امکانات بهتر بود و البته او دچار جنجال‌های کشدار رسانه‌ای هم می‌شد که گاه وقت‌گیر بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کارلوس کی‌روش در فوتبال ایران طی هشت سال فقط سرمربی تیم ملی نبود. او فدراسیون فوتبال ایران را همواره مجبور به نظم و سرمایه‌گذاری بیشتر در تیم ملی کرد، در ساخت مجموعه تخصصی تیم‌های ملی (پک) نقش اصلی را داشت که مجموعه اقامت و تمرین مناسبی برای تیم‌های ملی است و اثر سلیقه کی‌روش در آن پیداست. کی‌روش همیشه بر تیمش مسلط بود و در مقابل ستاره‌ها مدیریتی قابل اتکا برای رسیدن به نظم تیمی داشت. او بر سر منافع تیمش می‌جنگید و بر سر مواضع خود سخت‌گیر بود و کوتاه نمی‌آمد. این ویژگی بسیاری از مربیان صاحب سبک است، حتی اگر همیشه از سوی دیگران پسندیده نشود.
کاهلی و بی‌تدبیری رایج بین مدیران ورزش ایران را اگر بشناسید، شاید با کی‌روش همدل شوید که در تمام امور اداره فوتبال دخالت می‌کرد.
کی‌روش اما بارها متهم شد به دخالت در کار مدیران فدراسیون، بارها درباره او مطرح شد که رفتاری شبیه ارباب‌ها دارد و می‌خواهد همه زیر سایه او باشند، بارها حتی متهم شد که در برگزاری اردوها و بازی‌های تدارکاتی ملی برای منافع مالی شخصی مداخله می‌کند یا در قرارداد پوشاک تیم ملی با دخالت‌هایش پی منافع مالی است. این اتهامات فقط در رسانه‌ها مطرح شده‌اند و باور آنها به دلایل محکم‌تری نسبت به آنچه گفته می‌شود، نیاز دارد.
کی‌روش طی قرارداد جدید با فدراسیون فوتبال ایران سومین جام جهانی‌اش با ایران را تجربه خواهد کرد اما این‌بار بر خلاف دو جام جهانی پیشین، فرصت چندانی برای ساخت تیم ندارد. او در پروژه هشت ساله‌اش در ایران، برای دو جام جهانی فرصت کافی تیم‌سازی داشت و نسلی را ساخت که با آنها دو جام جهانی را پشت سر گذاشت. توقع منتقدان کی‌روش این بود که یک بار صعود ایران از مرحله گروهی جام جهانی را رقم بزند اما این هرگز مقدور نشد. این‌بار در فرصتی کوتاه او چگونه می‌خواهد به چنین توقعی پاسخ بدهد؟
کی‌روش جانشین دراگان اسکوچیچ شده است که به رغم نتایج خوبش در راه صعود به جام جهانی، سرانجام برکنار شد. اسکوچیچ تیم ملی را در آستانه حذف از جام جهانی تحویل گرفت و صعودی سریع و مقتدرانه با مربیگری او رقم خورد. شاید اخراج او در آستانه جام جهانی منصفانه به نظر نرسد اما رقابت حرفه‌ای در بازار مربیگری کاری بود که اسکوچیچ در آن تبحر چندانی نداشت. اسکوچیچ نتوانست از موفقیت خود موقعیت حرفه‌ای قابل اعتنایی بسازد و این برای پایان کار یک مربی کافی است.
در فوتبال ایران این اعتماد به اسکوچیچ وجود نداشت که در جام جهانی نتایج آبرومندانه‌ای مقابل حریفان سخت بگیرد. در چنین فضایی کی‌روش به برگ برنده مهدی تاج در انتخابات فدراسیون فوتبال تبدیل شد و به سرمربیگری تیم ملی ایران رسید. کی‌روش اما نمی‌تواند در فرصت کوتاه باقی‌مانده تا جام جهانی آثار شگفت‌آوری برای تیم داشته باشد اما صاحب این شخصیت هست که نظم را به تیم آشفته‌ای که با مربیگری اسکوچیچ ساخته شده بود، برگرداند. دودستگی‌ها و اختلافات بازیکنان تیم ملی می‌توانست تیم ویران‌شده‌ای را در قطر ۲۰۲۲ به میدان بفرستد و اسکوچیچ مهارت کافی برای پایان دادن به نظمی‌ها در تیم ملی نداشت.
کی‌روش همیشه مربی غیرمنتطره‌ای است و تصمیمات ویژه خود را می‌گیرد. تغییرات او در تیم ملی شاید از جمله ماجراهای جالب تا جام جهانی باشد. حضور کی‌روش شاید به برگزاری بازی‌های تدارکاتی بیشتری نیز منجر شود یا شاید او تیمش را به اردوهای طولانی‌تری ببرد، اگرچه فراهم کردن امکانش آسان نیست.
