روز یکشنبه گذشته، سیلویا پلات، نویسنده و شاعر معروف آمریکایی ۸۷ ساله می‌شد. به این مناسبت، گوگل یک  دودل (توضیح: تغییر موقت آرم گوگل در صفحه اصلی آن که به مناسبت‌های خاص از جمله سال نو یا تولد اشخاص مهم انجام می‌شود) چشمگیر از خصوصیات حاکم بر کارهای او را به نمایش گذاشت.

شعر و نثر سخت صادقانه پلات نسل‌ها را تحت تاثیر قرار داده و درک بیماری روانی را برای بسیاری آسانتر کرده است.

دودل گوگل، سیلویا پلات را در صحنه‌ای از زمستان نشان می‌دهد که مشغول سرودن شعر «دخترپیر» است.

«چقدر آرزوی زمستان را داشت! –

که چنان در کارش دقیق و سختگیر است

در رنگ‌های سیاه و سفید

یخ و سنگ، در هر مرزی عاطفه‌ای،

و انتظام قلبی یخزده

درست به دقت و درستی یک برفک»

پلات درمورد حالات روانیش نوشته:«انگار زندگیم به گونه‌ای سحرآمیز با دو جریان برق هدایت می‌شود: مثبت و خوشحال، و منفی و غمگین. زندگیم تحت تاثیر این است که کدامیک از این جریانات بر آن حاکم است، که مثل سیلی در آن می ریزد».

پلات موج اشعاری که از زبان «اول شخص مفرد» (من) نوشته می‌شود، تعمیم داد که به ویژه در رمان معروفش ، «حباب شیشه‌ای» مشهود است. او این رمان را که به گونه‌ای بیوگرافی خودش است، کمی پیش از مرگش نوشت.

پلات در این کتاب بیماری روانی را به روشنی تصویر می‌کند:«فردا، بامداد را لعنت خواهم کرد، اما شب‌هایی خواهند آمد که زودتر خواهم خوابید و سحرگاه دیگر جهنمی نخواهد بود که در بستری از ساعت زنگدار و زنگ‌ها وآژیرها خوابیده باشد».

پلت در صفحه‌ای از کتابچه خاطراتش می‌نویسد:«امروز سخت افسرده‌ام. نمی‌توانم چیزی بنویسم. لعنت به خدایان. حس می‌کنم روی یک ستاره سرد در انزوا قرار گرفته‌ام و قادر به حس کردن چیزی جز یک بی حسی نامطبوع و عاجزانه نیستم».

در جایی دیگر می‌گوید:«به آن ماسک زشت مرگ نگاه کن و فراموشش نکن. این ماسکی گچی با زهری کشنده و خشک در پس آن است، مثل فرشته مرگ. این همانی است که من در پائیز امسال بودم، و همانی که دیگر هرگز نمی‌خواهم باشم. لب‌های برجسته جدا از هم، یک آپارتمان، کسل، بی حس، چشمان بی‌حالت: نشانه‌های زوال از داخل».

سیلویا پلات در سال ۱۹۳۲ در شهر بوستون آمریکا از یک پدر سختگیر آلمانی و مادر اتریشی الاصل متولد شد. استعداد نویسندگی او به سرعت تشخیص داده شد، و کارهای او در نشریات ملی منتشر شد و جوایزی به او تعلق گرفت. پلات حتی توانست با غلبه بر افسردگی روانی، با نمرات عالی از دانشگاه «اسمیت کالج» فارغ التحصیل شود.

او با تد هیوز شاعر معروف بریتانیایی ازدواج کرد و دارای دو کودک خردسال بود که در سی سالگی دست به خودکشی زد. پس از مرگ، در سال ۱۹۸۲، جایزه ادبی «پولیتزر» برای مجموعه اشعارش به او اعطاء شد. 

سوفی دیائو، خالق گوگل دودل می‌گوید:«کار پلات به من قدرت بسیاری می‌دهد، و من سخت کوشی او را تحسین می‌کنم؛ این که به‌رغم خانه و بچه داری، حسابداری خود و شوهرش، و تقاضای بورس های تحصیلی و پژوهشی، همه روزه می‌نوشته است. بدون تردید او یک زن مصمم و علاقمند (به کارش) بوده است».

او می‌گوید برای طرح دودل پلات، ابتدا تمام آثار پلات را خوانده بوده است.

«سعی کردم بخش‌هایی از کارش را پیدا کنم که در ترکیب با یکدیگر داستانی را تعریف کنند، اما در عوض طرحی را انتخاب کردم که حالت و احساس کارهایش را نشان می‌دهد».

«امیدوارم مردم ترغیب شوند برخی از کارهای او را بخوانند و او را قدری بشناسند».

https://www.independent.co.uk