اول – طبق آمارهای دولتی، حدود ۹۰ درصد از جمعیت ایران زیر خط فقر قرار دارند. بعید است که اگر در ۴۳ سال اخیر مملکت را به امان خود رها می‌کردند و هیچ مقام و منصبی در کار نمی‌بود، وضعیت از شرایط فعلی و فقری چنین گسترده، بدتر می‌شد. وضعیت فدراسیون فوتبال ایران نیز آینه تمام‌نمای کیفیت مملکت‌داری و مدیریت در نظام جمهوری اسلامی ایران است. رئیس فدراسیونی را که او نیز خود در همین نظام رشد کرده بود، کنار گذاشتند تا برنامه مبارزه با فساد و ارتقای سطح فوتبال ایران را اجرایی کنند، اما کار به جایی رسیده است که حتی کم‌سابقه‌ترین بازیکنان تیم ملی فوتبال نیز علیه سرمربی آن «استوری اینستاگرامی» می‌گذارد و برای انتخاب سرمربی آینده تیم ملی فوتبال، جنگی تمام‌عیار بین نهادهای دولتی و حکومتی درگرفته است.
دوم- روز یکشنبه، ۲۶ تیر ۱۴۰۱، هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت که دراگان اسکوچیچ را در جایگاه سرمربی تیم ملی ایران ابقا کند. شب قبل از این تصمیم، ویدیو مصاحبه عادل فردوسی‌پور با مهدی طارمی، ستاره این روزهای فوتبال ایران، منتشر شده بود که در آن طارمی، اسکوچیچ را فاقد شخصیت و توانایی لازم برای هدایت تیم ایران دانسته بود. در ادامه چه وضعیتی رخ خواهد داد؟ اسکوچیچ باید با باند طارمی و جهانبخش در تیم ملی ایران چگونه رفتار کند؟ اگر آن‌ها را کنار بگذارد، قطعا تیم ایران از لحاظ فنی در جام جهانی ضرر می‌کند، و اگر چشمانش را روی تمام تلاش‌های این بازیکنان برای برکناری خود ببندد، آن‌وقت آیا در تیم ملی سنگ روی سنگ بند می‌شود؟
سوم- مهدی طارمی، هر قدر که در سال‌های اخیر تلاش کرده است تا بر کیفیت فنی خود بیفزاید، همان‌قدر نیز برای تخریب چهره و شخصیت خود سنگ‌تمام گذاشته است؛ چه زمانی که با یک دروغ و بالا کشیدن یک میلیون دلار حسین هدایتی، باعث محرومیت پرسپولیس از جذب بازیکن و از دست رفتن جام آسیایی برای شاگردان برانکو شد، و چه بعد از ماجراهایی همچون کشتار ۱۵۰۰ شهروند معترض در آبان ۹۸ و شلیک به هواپیمای مسافربری، که به مدح و تمجید علی خامنه‌ای و قاسم سلیمانی پرداخت. در واقع، طارمی تصمیم گرفته است که همیشه در نادرست‌‌ترین نقطه ممکن و در تقابل مستقیم با منفعت مردم ایران بایستد. به همین دلیل هم حالا بدون هیچ واهمه‌ای، از دوستی‌اش با پسر محمد مخبر، معاون اول ابراهیم رئیسی و مقصر اصلی فاجعه ساخت واکسن داخلی، سخن می‌گوید و در فاصله کمتر از چهار ماه تا جام جهانی قطر، به تمجید از کی‌روش می‌پردازد؛ همان کی‌روشی که به دلیل مصاحبه انتقادی برانکو ایوانکوویچ، طارمی و شش بازیکن دیگر پرسپولیس را از اردوی تیم ملی در امارات اخراج کرده بود.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
چهارم- ماندگاری اسکوچیچ تا شروع جام جهانی قطر نیز، به رغم تایید امروز هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال، هیچ تضمین اجرایی ندارد. انتخابات ریاست و هیئت‌رئیسه فدراسیون فوتبال، هشتم شهریور برگزار خواهد شد و دست مدیران جدید باز است تا هر گزینه‌ای را که باب میل‌شان باشد، یا به سیاق گذشته لابی قوی‌تری در حکومت داشته باشد، برای جایگاه سرمربی انتخاب کنند. نصیحت هفته گذشته علی خامنه‌ای درباره لزوم انتخاب سرمربی ایرانی برای تیم‌های ملی را هم نمی‌توان فراموش کرد. در چنین بلبشویی، چگونه می‌توان در فاصله‌ای اندک تا جام جهانی برای این تیم برنامه‌ریزی کرد؟ اسکوچیچ یا مربی بعدی، چگونه خواهند توانست تیمی چندپاره را مهیای جنگیدن مقابل انگلستان و آمریکا و ولز کنند؟
احسان اصولی، سخنگوی فدراسیون فوتبال و از نزدیکان «احمد علم‌الهدی»، امام جمعه مشهد، روز یکشنبه، ۲۶ تیر (۱۷ ژوییه)، گفت: «اگر تیم ملی با اسکوچیچ در جام جهانی نتیجه نگیرد، هیئت‌رئیسه پاسخگو خواهد بود.»
اما او نگفت که هیئت‌رئیسه‌ای که به احتمال بسیار زیاد تا قبل از جام جهانی برکنار می‌شود، چرا باید پاسخگو باشد؟ حتی به فرض ماندگاری این هیئت‌رئیسه، مگر در فاجعه ورزشگاه امام رضای مشهد که ماموران پلیس اسپری فلفل را در صورت زنان هوادار فوتبال خالی کردند، آیا همین احسان اصولی در جایگاه عنوان متهم اول ماجرا، هیچ‌گاه پاسخگو بوده است که پس از جام جهانی، انتظار پاسخگویی از هیات‌رئیسه فدراسیون، مطرح و ممکن باشد؟
پنجم- ناصر حجازی، اسطوره فقید فوتبال ایران، اردیبهشت ۱۳۸۹ در برنامه توقیف‌شده «نود»، جمله‌ای ماندگار درباره وضعیت کلی فوتبال ایران به زبان آورد. او گفت: «مدام می‌گوییم فوتبال ناپاک است. من فقط می‌خواهم بپرسم که مگر دیگر جاها پاک است که توقع پاکی فوتبال را داشته باشیم؟»
در دورانی که میزان سرقت‌های خیابانی به دلیل افزایش فقر سالی ۱۰۰ درصد رشد می‌کند، در لحظاتی که زن مهاجم بسیجی، قهرمان حکومت می‌شود و زن مظلوم به جرم بی‌حجابی بازداشت، در شرایطی که بحرانی بزرگ مانند بی‌آبی و خشکسالی کمترین اهمیتی برای سران نظام ندارد، در اوضاعی که با کوچ دسته‌جمعی نخبگان و غیر نخبگان به خارج از ایران مواجهیم، در نظامی که در طول چندین دهه، لقمه را از دهان شهروند ایرانی دزدیده و خرج فلسطین و لبنان و یمن و عراق و روسیه کرده است، در زمانه‌ای که تحریم‌های خودخواسته نظام جمهوری اسلامی ایران مانع وصول حتی یک دلار از طلب‌های فدراسیون فوتبال در فیفا می‌شود، و در شرایطی که ده‌ها تیم ورزشی ایرانی طی ماه‌های اخیر نتوانستند برای شرکت در مسابقات جهانی و بین‌المللی، ویزای سفر به کشورهای دیگر را به دست آورند، انتظار وجود مدیریتی سالم و مستقل در فدراسیون فوتبال، انتظاری گزاف و رویایی خواهد بود.
