«ری‌ بن» عینکی که در ذهن خلاق نوجوانی یتیم شکل گرفت

لئوناردو دل وکیو، مالک عینک «ری بن» در سن ۸۷ سالگی درگذشت

لئوناردو دل  وکیو دوران کودکی‌اش را در یتیم‌خانه گذرانده بود -Handout / Essilor / AFP

داستان کودکی که از یتیم‌خانه‌های بی‌نام نشان تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین غول‌های تجاری شد با مرگ او پایان یافت.

لئوناردو دل وکیو، رییس شرکت عینک‌سازی اسیلور لوکساتیکا (ESLOF) و یکی از ثروتمندترین چهره‌های تجاری ایتالیا، در سن ۸۷ سالگی درگذشت.

گروه تجاری اسیلور لوکساتیکا در بیانیه‌ای اعلام کرد: «رییس این مجموعه درگذشته است» و افزود که هیئت مدیره برای «تعیین مراحل بعدی» تشکیل جلسه خواهد داد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

داستان زندگی او چه بود؟

نام لئوناردو دل‌ وکیو با ری‌بن گره خورده است اما شاید کمتر کسی بداند این تاجر بسیار موفق و میلیاردر معروف کودکی‌اش را در یتیم‌خانه‌ها گذرانده بود.

این تاجر ایتالیایی لوکسوتیکا را در سال ۱۹۶۱ تاسیس کرد و شرکتی را بنا نهاد که مالک مارک «ری‌ بن» بود و در سال ۲۰۱۸ شرکت خود را با اسیلور فرانسه ادغام کرد.

اما بیش از موفقیت تجاری و فراتر نام ری‌ بن، این ماجرای زندگی دل وکیو است که موفقیت‌های بعدی او را معنادار می‌کند. داستان کودک یتیمی که دوران کودکی‌اش را در یک یتیم‌خانه گذراند و توانست به یکی از موفق‌ترین تاجران ایتالیایی با ثروتی بالغ بر ده‌ها میلیارد یورو تبدیل شود.

بنا بر داستان زندگی او که در نشریه تایم منتشر شد، زمانی که لئوناردو هفت‌ساله بود، مادر بیوه‌اش یک روز او را بیرون برد. لئوناردو خوشحال از این گردش ساختمان‌های میلان به مادرش نشان می‌داد تا زمانی که متوجه شد مادرش دارد گریه می‌کند.

روبه‌روی خانه‌ای بزرگ مادر لئوناردو که به پهنای صورت اشک می‌ریخت او را بوسید و گفت که دوستش دارد و ترکش کرد.

هفته‌ها بعد بالاخره لئوناردو پذیرفت که خانه‌اش دیگر همین یتیم‌خانه‌ای است که توسط راهبه‌ها اداره می‌شود.

او در ۱۴ سالگی شاگرد یک مغازه رنگ و ابزار فروشی در میلان شد. لئوناردو در آنجا اولین بارقه‌های استعداد در کار با فلز را از خود نشان داد و همچنین توجهش به عینک‌ها جلب شد. او با خود فکر می‌کرد که چرا عینک نمی‌تواند بخشی از مد باشد؟

با این فکر او به یک کلاس شبانه در یک آموزشگاه هنرهای زیبا رفت؛ جایی که تمرکزش روی ساخت قاب‌های فلزی شیک و زیبا برای عینک بود.

او پس از کارش ساعت‌ها مشغول ساختن قاب‌های عینک برای یک تولیدکننده محلی می‌شد.

در سال ۱۹۶۱ او بسیاری از فرآیندهای ساخت قاب عینک را به کمال رسانده بود. اکنون می‌توانست کل قاب را بسازد و با پس‌اندازی که داشت شرکت خود لوکسوتیکا را راه‌اندازی کرد.

لئوناردو بی‌وقفه کار می‌کرد و ساعت‌های طولانی به طراحی و ساخت عینک می‌پرداخت. در دهه شصت لوکسوتیکا طرح‌های خود را تولید می‌کرد و دل وکیو سهام شرکای خود را خرید.

باقی داستان اوج گرفتن و موفقیت عینکی است که در ذهن خلاق نوجوانی یتیم شکل گرفت و روی بینی معروف‌ترین و پولدارترین شخصیت‌های جهان نشست.

‌در واکنش به خبر مرگ او پائولو جنتیلونی، کمیسر اقتصاد اروپا، در توییتر خود نوشت: «لئوناردو دل وکیو یک ایتالیایی بزرگ بود. داستان او، از یتیم‌خانه تا رهبری یک امپراتوری تجاری، شبیه داستانی از زمانه‌ای دیگر به نظر می‌رسد؛ اما الگویی برای امروز و فردا است. روحش شاد.»

به گفته فوربس نفوذ دل وکیو فراتر از تجارت شخصی او بود و در پایان سال ۲۰۲۱ او دومین مرد ثروتمند ایتالیا پس از جیووانی فررو از گروه سازنده نوتلا بود.

بیشتر از زندگی