ساخت رایانه‌ای که با جلبک کار می‌کند و باتری آن هرگز خالی نمی‌شود

این سامانه تقریبا هم‌اندازه یک باتری قلمی است و با استفاده از فتوسنتز، جریان الکتریکی اندکی تولید می‌کند

از این سامانه می‌توان برای روشن کردن دستگاه‌های کوچک متصل به اینترنت استفاده کرد- Paolo Bombelli/University of Cambridge

محققان، رایانه‌ای ساخته‌اند که با جلبک کار می‌کند و باتری آن هرگز خالی نمی‌شود.

باتری این رایانه از گونه‌ای جلبک سبز-آبی به‌نام ساینکوسایستیس (synechocystis‌) استفاده می‌کند که به مدت یک‌سال به طور مداوم با استفاده از نور و آب سوخت یک ریزپردازنده را تامین می‌کند.

این سامانه تقریبا هم‌اندازه یک باتری قلمی است و با استفاده از فتوسنتز، جریان الکتریکی اندکی تولید می‌کند که با الکترودی آلومینیمی برهم‌کنش انجام می‌دهد و نمی‌گذارد ریزپردازنده‌ای.‌آر.ام کورتکس M0+ از کار بیفتد.

کریستوفر هوو، پروفسور گروه زیست‌شیمی دانشگاه کمبریج، می‌گوید: «اینترنت اشیا که مدام در حال رشد است، نیازی فزاینده به انرژی دارد و به نظر ما این انرژی باید از سامانه‌هایی تامین شود که بتواند انرژی تولید کند نه آن که مثل باتری فقط آن را ذخیره کند.»

«دستگاه فتوسنتزی ما مانند باتری کار نمی‌کند، زیرا همواره از نور با‌عنوان منبع انرژی استفاده می‌کند.»

با آن‌که مبنای این سامانه رایانه‌ای، فتوسنتز است، همیشه برای کار نیاز به نور ندارد و می‌تواند حتی در تاریکی هم الکتریسیته تولید کند. به عقیده محققان، دلیل این امر آن است که جلبک‌ غذای خود را حتی در شرایط تاریک هم هضم می‌کند، بنابراین همچنان جریان برق ایجاد می‌کند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

پردازنده آرم کورتکس M0+ در شرایط نیمه سرپوشیده (دارای نور طبیعی و نوسان‌های دمایی) کار کرد و پس از شش ماه کار مداوم، این نتایج برای نوشتن مقاله‌ای که حالا در نشریه علوم انرژی و محیط زیست (Energy and Environmental Science) منتشر شده است، ارائه شد.

از این سامانه می‌توان برای روشن کردن دستگاه‌های کوچک متصل به اینترنت اشیا استفاده کرد. اینترنت اشیا نامی کلی است که به فناوری هوشمندی شامل سنجشگرها، لوازم نوردهی، بلندگو‌ها و سایر ابزاری که به اینترنت وصل می‌شود، داده‌اند. طبق برآورد‌ها تا سال ۲۰۳۵ یک تریلیون از این دستگاه‌ها وجود خواهد داشت.

محققان می‌گویند احتمالا بیشترین کاربرد این دستگاه در شرایط خارج از شبکه یا جاهای دورافتاده‌ای است که دسترسی به مقدار زیادی برق دشوار باشد. به‌علاوه، استفاده از باتری‌های متعارف لیتیوم-یونی برای این محصولات عملی نخواهد بود، زیرا لیتیوم لازم برای این باتری‌ها سه برابر مقدار لیتیومی است که سالانه در سراسر جهان تولید می‌شود.

دکتر پائولو بومبلی، از گروه زیست‌شیمی دانشگاه کمبریج، گفت: «کار کردن مداوم این سامانه در بازه‌ای طولانی مایه خوشحالی ما شد. گمان می‌کردیم پس از چند هفته از کار بیفتد، اما همچنان کار کرد.»

© The Independent

بیشتر از تکنولوژی