درحالی‌که واشنگتن جنگ اقتصادی علیه کرملین را با رقابت برای یافتن منابع جدید انرژی در اولویت قرار داده است، مقامات آمریکایی به کاراکاس رفته و با تهران نیز گفتگو کرده‌اند. در واقع سایر کشورهای تحریم شده ازجمله ونزوئلا و ایران در حال خروج از شرایط پیشین هستند.

همین دو سال پیش بود که واشنگتن تلاش کرد از قدرت خود برای سرنگونی رژیم نیکلاس مادورو در ونزوئلا استفاده کند؛ اما اوایل این ماه با یک شاخه زیتون به این کشور نفت‌خیز رفت. توافق برای احیای توافق هسته‌ای و لغو تحریم‌ها علیه ایران نیز نزدیک است.

همزمان با گرم شدن روابط ایالات متحده با کاراکاس و تهران، روسیه با انزوای بیشتر از اقتصاد جهانی مواجه می‌شود؛ اما اینکه آیا می‌تواند همچنان سر پا بماند یا خیر، سوال دیگری است.

به گزارش تلگراف، مدینا خروستالوا، تحلیلگر روسیه دراین‌باره، می‌گوید: «با توجه به آنچه در حال حاضر می‌بینیم، به نظر می‌رسد که ولادیمیر پوتین و دولتش به‌جای دوی سرعت، برای یک ماراتن آماده می‌شوند. درواقع آن‌ها برای انزوای طولانی‌مدت آماده می‌شوند.»

 جنگ در اوکراین می‌تواند ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشد و پایان درگیری لزوماً به معنای لغو فوری و کامل تحریم‌ها نیست. وضعیت کشورهایی مانند ایران، کوبا، کره شمالی و ونزوئلا کرملین را امیدوار می‌کنند؛ اما درعین‌حال این یک هشدار در مورد انزوایی بلندمدت است. این کشورها با رژیم‌های استبدادی، از قطع ارتباط با بسیاری از نقاط جهان جان سالم به در برده‌اند، اما این موضوع هزینه‌های اقتصادی سنگینی برای مردم آن‌ها به همراه داشته است.

ریچارد کانولی، کارشناس اقتصاد روسیه در موسسه رویال خدمات یونایتد می‌گوید: «اکنون یک گسست با غرب وجود دارد و این احتمالاً یک زخم دائمی بر روابط روسیه با بخش غربی اقتصاد جهانی خواهد بود. هرگز این کار را با کشوری به این بزرگی انجام نشده است. بااین‌حال، اندازه و تنوع اقتصاد روسیه آن‌ها را در موقعیت بهتری نسبت به سایر کشورهای کوچک‌تری که قبلاً تحت تحریم‌ها قرار گرفته‌اند، قرار می‌دهد.»

به نظر می‌رسد حتی پوتین نیز که به مقیاس و اثرات تغییرات عظیم اقتصادی پس از آنچه او به‌عنوان «صاعقه» مالی غرب توصیف کرد، آگاه است.

رئیس جمهور روسیه در اوایل این ماه گفت: «اقتصاد ما به تغییرات ساختاری نیاز خواهد داشت و من این را پنهان نمی‌کنم. این کار آسان نخواهند بود. زیرا منجر به افزایش موقت تورم و بیکاری خواهند شد.»

در حال حاضر، روسیه در بخش انرژی و تولید مواد غذایی کاملا خودکفا است؛ اما به‌شدت به واردات بسیاری از کالاهای دیگر، به‌ویژه فناوری غربی به‌عنوان «پرده آهنی دیجیتال» متکی است.

 لیام پیچ، اقتصاددان بازارهای نوظهور در کپیتال اکونومیکس، می‌گوید: «محدودیت‌های صادرات کالاهای با فناوری پیشرفته به روسیه بر بخش‌های مختلف اقتصاد روسیه تأثیر خواهد گذاشت.»

این امر هزینه بسیار زیادی را به همراه خواهد داشت زیرا روسیه به‌سادگی توانایی فناوری برای بازتولید آن کالاها را ندارد. بخش مهمی از انزوای اقتصادی پیش روی روسیه، «خود تحریمی» شرکت‌های خارجی حاضر ذر روسیه است که از خرده‌فروشی گرفته تا تولید را در بر می‌گیرد.

درحالی‌که مسکو برای انزوای بلندمدت اقتصادی آماده است، درس‌هایی از ایران، کره شمالی و ونزوئلا نشان می‌دهد که هزینه چنین استراتژی بر دوش مردم عادی روسیه خواهد بود.