مریخ نورد پرسویرنس ناسا در سنگ‌های دهانه جزرو مریخ «مولکول‌های آلی» پیدا کرد.
در گزارش آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا آمده است که سنگ بستر این دهانه «بارها و طی اعصار» با آب برهم‌کنش داشته است. ابزار «پایش نواحی زیست‌پذیربا طیف‌سنج رامان و بازتابی (لومینانس) مواد آلی و معدنی» موسوم به شرلوک (SHERLOC) کشف کرده که مواد آلی نه فقط در داخل سنگ، بلکه در گردوغبار سایر سنگ‌ها نیز وجود دارند.
اگرچه این لزوما به معنای آن نیست که زمانی حیات روی مریخ وجود داشته است، زیرا دو فرایند زیستی و غیرزیستی وجود دارند که می‌توانند عامل وجود این مواد آلی باشد.
لوتر بیگل، مدیر آزمایشگاه پیش‌رانش جت (JPL) ناسا، می‌گوید: «کیوریاسیتی نیز در محوطه فرود خود در دهانه گیل مواد آلی کشف کرده بود.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
«آنچه شرلوک به ماجرا اضافه می‌کند، توانایی نقشه‌برداری توزیع سه‌بعدی از مواد آلی درون سنگ‌ها و ارتباط دادن این مواد آلی به مواد معدنی است که آنجا پیدا شده است. این به ما کمک می‌کند محیطی را که این مواد آلی در آن شکل گرفته‌اند بشناسیم. برای مشخص شدن نحوه تولید مواد آلی شناسایی شده لازم است بررسی بیشتری انجام شود.»
چنین چیزی تا زمان آمدن نمونه‌ها به زمین اتفاق نخواهد افتاد. [با رسیدن نمونه‌ها به زمین]، دانشمندان این امکان را خواهند داشت که نشانه‌های زیستی را به‌درستی بررسی و گمانه‌زنی کنند که آیا سایر نشانه‌های حیات نیز می‌توانسته است حفظ شود یا نه.
مریخ‌نورد ۴۳ نمونه در لوله آزمایش همراه خود دارد که در حال حاضر شش تای آن‌ها مهروموم شده است. چهارتا حاوی هسته سنگی‌اند، یکی از آن‌ها نمونه‌هایی از اتمسفر مریخ را به همراه دارد و آخری شامل ماده «شاهد» است تا مریخ‌نورد بابت آلودگی‌هایی که احتمالا از زمین به همراه خود داشته است، بررسی شود.
پرسویرنس همچنین کشف کرده سنگی که روی آن حرکت می‌کرده، از مواد گداخته داغ شکل گرفته که در چند مقطع به وسیله آب تغییر کرده است و این مسئله دانسته‌هایی را در اختیار زمین‌شناسان می‌گذارد تا از تاریخ اوایل [شکل‌گیری] این سیاره سر در بیاورند.
هر چقدر ناسا و سایر سازمان‌های فضایی بتوانند دوره‌ای را که آب در سطح مریخ وجود داشته است، بیشتر بررسی کنند، در یافتن شواهدی از حیات بیگانه کارآمدتر خواهند بود.
کن فیرلی، دانشمند پروژه پرسویرنس از موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) در پاسادنا، می‌گوید: «نزدیک بود از اینکه روزی پاسخ را بیابیم، ناامید شوم.»
«اما ابزار پیکلس ما (PIXL- ابزار سیاره‌ای شیمی‌سنگ‌ها با اشعه ایکس) قطعات ساییده شده سنگ‌های ناحیه سیتای جنوبی [در دهانه جزرو] را به‌دقت بررسی کرد و همه‌چیز روشن شد: بلورها حاوی شواهد غیر قابل انکاری بودند.»
© The Independent
