به‌رغم کاهش علاقه به مطالعه و کتاب‌خوانی، سالی رونی، نویسنده رمان پرفروش «دنیای زیبا، کجایی؟» با انتشار بیانیه‌ای، پیشنهاد انتشاراتِ مودان اسرائیل برای ترجمه اثر معروفش از انگلیسی به زبان عبری را رد کرد که ضمن برانگیختن خشم یهودیان، به انتقاد‌های شدید و فراوان علیه رونی در رسانه‌های اجتماعی منجر شده است.

سالی رونی، نویسنده و فیلمنامه‌نویس ۳۰ ساله ایرلندی، یکی از محبوب‌ترین نویسندگان انگلیسی‌زبان است. تاکنون سه رمان از او منتشر شده است. نخستین رمان او، «گفت‌و‌گو با دوستان»، در سال ۲۰۱۷ منتشر شد. دومین رمانش با عنوان «مردم معمولی» در سال ۲۰۱۸ اقبال چاپ یافت و سومین رمانش، «دنیای زیبا، کجایی؟» در سپتامبر ۲۰۲۱ منتشر شد. همه آثار او با استقبال خوبی روبه‌رو شد.

روزنامه ساندی تایمز رونی را به‌عنوان بهترین نویسنده جوان سال ۲۰۱۷ معرفی کرد. «مردم معمولی» لقب بهترین رمان ایرلندی سال ۲۰۱۸ را از آنِ خود کرد. سالی رونی همچنین در سال ۲۰۱۹ جایزه ویژه زنان داستان‌نویس را دریافت کرد.

تصمیم نویسنده ایرلندی مبنی بر اینکه رمان او به زبان عبری ترجمه نشود، ضربه‌ای مهلک به حامیان عصر «عادی‌سازی» روابط به شمار می‌رود.

این تصمیم رونی چون آب سردی بود برای کسانی که در سال ۲۰۰۵ جنبش بایکوت و تحریم اسرائیل را که جامعه مدنی فلسطین و فعالان بین‌المللی ایجاد کردند، به تمسخر می‌گرفتند.

تصمیم نویسنده ایرلندی در حالی است که سوزان ساراندون، بازیگر آمریکایی برنده جایزه اسکار، به‌مناسبت «روز جهانی بومیان» توییتی منتشر کرد و اشغال سرزمین‌های بومی فلسطینیان به‌دست اسرائیل در قرن بیستم را برجسته کرد. او همچنین در توییت جداگانه‌ای، تحلیلی مقایسه‌ای از اشغال سرزمین بومیان آمریکایی به‌دست استعمارگران اروپایی ارائه کرد. هر دو توییت انتقاد دولت اسرائیل را برانگیخت و این توییت‌ها را «یهودی‌ستیزی» و «ضد صلح» خواند.

به گفته تحلیلگران سیاسی بی‌طرف، حرکت سالی رونی مصداق «نژادپرستی» یا «یهودی‌ستیزی» نیست. رونی با امتناع از اعطای حق چاپ نسخه عبری به ناشر رمانش که با دولت اسرائیل روابط تجاری دارد، در کنار جنبش بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل (BDS) قرار گرفته است. محرک و انگیزه اصلی این جنبش هدایت ذهنیت عامه مردم علیه اشغال فلسطین به‌دست اسرائیل و گفتمان سیاسی اسرائیل است.

 رونی، رمان‌نویسی با سبک منحصر‌به‌فرد، اولین نویسنده‌ای نیست که در زمینه روابط فرهنگی با نهادهای اسرائیلی مخالفت می‌کند. نظر او هماهنگ با دیدگاه‌های بسیاری دیگر از روشنفکران، موسیقیدانان، هنرمندان، نویسندگان و دانشمندان جهان است، که در میان آن‌های نام‌هایی مانند راجر واترز خواننده، آلیس واکر نویسنده و استیون هاوکینگِ فیزیکدان به چشم می‌خورد.

عمر برغوثی، یکی از بنیان‌گذاران جنبش بایکوت و تحریم اسرائیل، با بیان اهداف و مقاصد جنبش توضیح داد: «هدف فلسطین از این تحریم، افراد نبوده‌اند، بلکه موسسات و ادارات‌اند، زیرا آن‌ها بخشی از طرح پیچیده اسرائیل‌اند که رژیم صهیونیستی این فرصت را به دست آورد تا بر نقض حقوق فلسطینیان و قوانین بین‌المللی پرده بیندازد.»

منتقدان جنبش بایکوت و تحریم اسرائیل فلسفه وجودی این جنبش را با یهودی‌ستیزی پیوند می‌دهند اما در واقع، یک جنبش روایی سیاسی مبتنی بر قانون است که به‌دنبال برملا‌سازی ساختا‌رهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی تبعیض و نژادپرستی برای جهانیان است.

فلسطینیان امروز در این مبارزه تنها نیستند؛ برخی روشنفکران، نویسندگان و هنرمندان غربی نیز از داعیه آنان حمایت می‌کنند. با این حال، با توجه به آشفتگی داخلی فلسطین، بیم آن می‌رود که این حمایت فکری از جانب دنیای غرب بی‌نتیجه بماند.

تحلیلگران و ناظران سیاست فلسطین، در داخل یا خارج، بر این نظر متفق‌اند که پرونده فلسطینیان بدون سیستم سیاسی واحد و رهبری مسلمانان، قابل ارائه به جامعه جهانی نیست. از زمان انتخابات مجلس نمایندگان فلسطین در سال ۲۰۰۶، اختلاف‌ها بین حزب حاکم فتح و گروه مقاومت حماس رو به افزایش بوده است.

با این حال، در چند هفته اخیر، تلاش‌های دیپلماتیک به رهبری دولت مصر برای تشکیل حکومت ائتلافی متشکل از حماس و فتح در جریان بوده است. آتش‌بس طولانی‌مدت در مرز غزه با اسرائیل در دستور کار این دو حزب با موضع سیاسی متناقض قرار دارد که پس از توافق در این مورد، بازسازی در منطقه نوار غزه از سر گرفته و راه تبادل زندانی بین اسرائیل و حماس هموار خواهد شد.

موضوع آزادی دوجانبه زندانیان در مثلث اسرائیل‌ـ‌غزه‌‌ـغربِ اردن محوریت دارد. موفقیت یا شکست آن به‌ احتمال قوی بر وضعیت رام‌الله و غزه اثرگذار است. با توجه به تغییر سریع سیاست‌های جهانی، به‌ویژه سیاست‌های خاورمیانه، باید بگوییم فلسطینی‌ها در موقعیتی نیستند که از هرگونه اجماع در مورد مسئله زندانیان عقب‌نشینی کنند.

در حال حاضر آمریکا هیچ سیاست مشخصی ندارد؛ بنابراین، فلسطینیان باید متحد شوند تا از حمایت فرهنگی و دیپلماتیک موجود برای اهداف خود استفاده کنند، در غیر این صورت، صدای حمایت بین‌المللی روشنفکران از فلسطینیان خفه خواهد شد. از سویی، اسرائیل از ظهور این «قدرت نرم» به نفع فلسطین بیمناک است و تل‌آویو برای مقابله با آن، می‌تواند دست به اقدام‌های گسترده بزند.