ساعت رسمی کشور سه‌شنبه، ۳۰ شهریور، یک ساعت به عقب کشیده می‌شود. این در حالی است که احتمالا از سال ۱۴۰۱ اجرای این طرح لغو می‌شود. قانون تغییر ساعت رسمی کشور در سال ۱۳۷۰ و در زمان ریاست‌جمهوری هاشمی رفسنجانی به تصویب هیئت‌ وزیران رسید اما با وجود تبدیل‌ این طرح به مصوبه و قانون، در ۳۰ سال گذشته دستخوش تغییراتی شده است؛ یک‌ بار در زمان ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد این قانون لغو شد و حالا نیز برخی نمایندگان مجلس یازدهم قصد دارند طرحی ارائه کنند که بر اساس آن از سال ۱۴۰۱ تغییر ساعت رسمی لغو شود. 

در حال حاضر بیش از ۷۰ کشور جهان به‌منظور بهره‌وری بیشتر ساعت رسمی خود را تغییر می‌دهند. این طرح در ایران نخستین بار پیش از انقلاب سال ۱۳۵۷ اجرا شد اما پس از انقلاب، حکومت مذهبی با ادامه اجرای این طرح مخالفت کرد. 

در سال ۱۳۷۰ وقتی‌ اکبر هاشمی رفسنجانی رئیس‌جمهور بود، هیئت‌وزیران طرحی را تصویب کرد که به‌ موجب آن، ساعت رسمی کشور همه‌ساله در اول ماه فروردین یک ساعت به جلو کشیده شود و در تاریخ ۳۰ شهریور به حالت قبل بازگردد. در همان زمان گفته شد که این طرح راهکاری برای کاهش مصرف انرژی است. 

حدود ۱۴ سال بعد، وقتی‌ محمود احمدی‌نژاد به ریاست‌جمهوری ایران رسید، این مصوبه با ابلاغ او لغو شد. غلامحسین الهام، سخنگوی دولت احمدی‌نژاد، درباره چرایی این اقدام مدعی شد که تغییر ساعت تاثیری در کاهش مصرف انرژی ندارد و باعث «سردرگمی» مردم شده است. این ادعا در حالی مطرح شد که محاسبات نشان می‌داد با تغییر ساعت، در مصرف برق صرفه‌جویی شده است. 

مخالفت جمهوری اسلامی با تغییر ساعت پس از انقلاب و لغو این قانون در سال ۱۳۸۴ در دولت احمدی‌نژاد، دلایل مذهبی و دینی هم داشت. برخی از افراد مذهبی و نمایندگان مجلس مدعی بودند که تغییر ساعت در زمان انجام فریضه‌های دینی مثل نماز «اخلال» ایجاد می‌کند.

در سال ۱۳۸۶، یعنی حدود دو سال پس‌ از اینکه احمدی‌نژاد این مصوبه را لغو کرد، نمایندگان مجلس طرحی را در دستور کار قرار دادند که به‌موجب آن دولت مکلف می‌شد در شش ماه نخست هر سال، ساعت را تغییر دهد. این طرح روز ۳۱ مرداد سال ۱۳۸۶ در مجلس تصویب و به قانون تبدیل شد. بر اساس این قانون، ساعت رسمی ایران روز اول فروردین هر سال یک ساعت به جلو کشیده می‌شود و در پایان شهریور به حالت اولیه بازمی‌گردد. با این حال گویا قرار نیست ماجرای تغییر ساعت رسمی در ایران یک‌ بار برای همیشه حل شود؛ چون برخی نمایندگان مجلس یازدهم پس از حدود ۱۶ سال، قصد دارند این قانون را لغو کنند.

زمزمه‌های لغو این قانون از زمستان ۱۳۹۹ شنیده شد. خبرگزاری‌های وابسته به حکومت در دی‌ماه ۱۳۹۹ از تهیه و تدوین طرحی خبر دادند که در صورت تصویب نهایی، تغییر رسمی ساعت کشور، مصوب مرداد ۱۳۸۶، را منسوخ می‌کرد. ابوالفضل ابوترابی، علی‌اصغر عنابستانی، نصرالله پژمان‌فر، جواد کریمی قدوسی، حسینعلی حاجی‌دلیگانی و علی خضریان از جمله نمایندگان امضاکننده این طرح‌اند. 

ابوالفضل ابوترابی در دفاع از این طرح به خبرگزاری تسنیم گفته است: «بر اساس مطالعات مراکز علمی تغییر ساعت‌ در صرفه‌جویی اقتصادی هیچ تاثیری ندارد و اختلالات رفتاری در قالب تصادف‌ها و درگیری‌های فیزیکی را افزایش می‌دهد. لذا تلاش می‌شود مراحل تصویب طرح لغو آن قبل از پایان سال جاری طی و از فروردین سال آینده اجرا شود.» 

به گفته ابوترابی، این طرح هم‌اکنون در نوبت بررسی در صحن مجلس است و نمایندگان موافق «نهایت تلاش» خود را می‌کنند تا با گذارندن مراحل تصویب، این طرح از فروردین سال آینده اجرا نشود. 

مجلس شورای اسلامی در حالی برای حذف قانون تغییر ساعت رسمی خیز برداشته است که ایران با کمبود انرژی برق مواجه است و با توجه به شرایط آب‌وهوایی ایران و تعداد ماه‌های گرم سال، تغییر ساعت رسمی می‌تواند در کاهش مصرف انرژی  تاثیر زیادی داشته باشد. با این حال نمایندگان مجلس با استناد به برخی باورهای مذهبی و دینی خود، با تغییر رسمی ساعت با ادعای اینکه در کاهش مصرف انرژی تاثیری ندارد، مخالفت می‌کنند.