رئیس سازمان زندان‌ها: وضعیت زندان بوشهر فوق‌العاده و گزارش سپیده قلیان «عجیب» است

در گزارش سپیده قلیان، زندان بوشهر با عبارت «جهنمی فراموش‌شده» توصیف شده

میزان

محمدمهدی حاج محمدی، رئیس سازمان زندان‌ها با انتشار یک توییت به گزارش سپیده قلیان، فعال کارگری محبوس در زندان بوشهر واکنش نشان داد.

حاج‌محمدی در این توییت نوشت که وضعیت زندان بوشهر پیش‌تر در صحبت با قلیان «فوق‌العاده» توصیف شده است و او «برای بررسی ادعاهای عجیب اخیر»، مدیرکل بازرسی سازمان زندانها را به بوشهر فرستاده است.

رئیس سازمان زندان‌ها وعده داده که اگر گزارش‌ها درست یا اشتباه باشد با متخلف برخورد می‌شود. این مشابه وعده‌ای است که حاج محمدی پس از انتشار ویدیوهای هک شده از زندان اوین به دست گروه عدالت علی داد. در آن ویدیوها رفتار خشن مسئولان زندان اوین، ضرب و شتم زندانی‌ها، قاچاق مواد مخدر توسط مسئولان زندان و امکانات ویژه زندان برای چهره‌های سیاسی و بانفوذ افشا شده بود.  

سپیده قلیان روز چهارشنبه با انتشار یک رشته توییت، شرح مفصلی از وضعیت بند زنان زندان بوشهر به دست داد. او پنج مورد از نقض فاحش حقوق زندانیان را با جزئیات افشا کرد و نوشت که ۲۰ مورد از این رویدادها را به صورت کتبی و شفاهی به مسئولان اعلام کرده و «پاسخی جز سکوت گورستانی» دریافت نکرده است.

سپیده قلیان هم‌اکنون برای گذراندن دوران نقاهت پس از ابتلا به کرونا در مرخصی است. او به دلیل حضور در اعتراضات هفت‌تپه به پنج سال زندان محکوم و از اسفند سال گذشته به زندان بوشهر تبعید شده است.

در گزارش سپیده قلیان، زندان بوشهر با عبارت «جهنمی فراموش‌شده» توصیف شده است. او نوشته است که «سبعیت جاری در این زندان حتی در خیالاتم هم نمی‌گنجید. زنان زندانی این بند به جرم زن بودن و زندانی بودن تحت وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها و ضدانسانی‌ترین شرایط ممکن نگهداری می‌شوند.»

اولین موردی که قلیان در این رشته توییت توضیح داده است مربوط به یک زن زندانی افغان است که با فرزند خردسالش در بند نسوان نگهداری می‌شود. رفتار مسئولان زندان برای مجبور کردن فرزند این زندانی به زود خوابیدن این چنین توضیح داده شده است: «زهرا زن افغانستانی با فرزندش از دست طالبان و مرگ گریخته و حالا در مراسم تدفين نمادينی که زندان‌بانان ترتیب داده‌اند، در هواخوری زندان مركزی بوشهر ایستاده است. از ديد زندان‌بانان احمد که در آغوش مادر راهی زندان شده، حرام‌زاده است. کودکِ زهرا در هواخوری بند نسوان، به دستور مسئول اندزرگاه كفن‌پيچ شده؛ تنها برای اینكه احمد بترسد و شب زودتر بخوابد. زهرا بهت زده است و به محض درآوردن فرزندش از كفن به سويش حمله می‌كند، پسر را كتک می‌زند و می‌گويد خودم ادبش می‌كنم. لطفا شما كاری با او نداشته باشيد.»

در گزارش قلیان به روند مجبور کردن زنان به پوشیدن دائم سینه‌بند و حجاب اجباری در همه بخش‌های بند زنان اشاره شده است. او روایت کرده است که وقتی یکی از زندانیان زن از پوشیدن دائم سینه بند امتناع می‌کند، «مددكار فعلی بند برای تنبیه او همه زنان زندانی را مجبور به تحویل لباس زیرشان می‌کند. او زنان زندانی را فاحشه‌های شهر خطاب می‌کند و تهدید می‌کند که اگر لباس‌های زیرشان را تحویل ندهند، آنها را به زور از تنشان درمی‌آورد. در صف آمار و در مقابل چشمان وحشت‌زده‌ سایر زنان زندانی، لباس‌های مائده را (تنها به جرم درنیاوردن لباس زیر) پاره کردند. تاوان امتناع مائده همچنان ادامه داشت. در صف آمار همه را مجبور کردند، لباس‌های زیر را در آورند و سوتین و شورت را در كیسه زباله‌ای كه در دست مددكار بود بگذارند. بعد از آن روز هفته‌ها پوشیدن لباس زیر ممنوع شد، حتی در زمان عادت ماهیانه.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

در بخشی دیگر از روایت قلیان از نقض حقوق زندانیان، به قانون محدودیت زمانی برای استحمام اشاره شده است: «حمام رفتن زندانیان در زندان بوشهر ساعت‌های مشخصی دارد. سحر خارج از ساعت مقرر حمام كرده و حالا به همین جرم باید در وسط هواخوری به دست مسئول بند «پاک شود». مسئول بند سحر را در هواخوری لخت می‌كند، با همكاری مدد كار بند با شیر و آب معدنی غسل می‌دهد و بقیه‌ی زندانیان را وادار می‌كنند كه صحنه را تماشا كنند و او را هو كنند. اگر کسی نگاهش را بدزدد از حق تلفن محروم خواهد شد.»

در یکی از بندهای این گزارش به تجاوز مسئولان زندان بوشهر به زندانیان زنی که نیاز به حمایت مالی دارند هم اشاره شده است. قلیان گزارش داده است که این زنان را «با هماهنگی مسئول بند برای ارائه خدمات جنسی به ماموران تحویل می‌دهند.» او نوشته که علاوه بر مسئولان زندان، زندانیان مردی که به جرایم مالی در زندان هستند نیز این گروه از زنان را صیغه می‌کنند.

سپیده قلیان در مورد دلیل سکوت برخی زندانیان در برابر این تقض فاحش حقوقشان نوشته است که «هرکسی هم که اعتراض کند، تشدید شکنجه‌ها کَمینش را می‌کشد؛ تهديد به معاینه‌ی آلت تناسلی در برابر تمام پرنسل و زندانی‌ها، ضرب و شتم زندانی، قرنطینه‌ی زندانی، آوردن گارد و شكنجه و تعرض، قطعی تلفن، ملاقات و لغو مرخصی.»