از چند روزپیش به این‌سو، تصویری از یک مادر قندهاری که تنها و با یک بقچه لباس در صندوق عقب تاکسی نشسته و گریه می‌کند در رسانه‌های اجتماعی افغانستان توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این تصویر بین کابران افغان دست به دست می‌شود و هر کاربر افغان با بازنشر آن به جنگ و حامیان جنگ لعنت می‌فرستد و بر پایان جنگ تاکید می‌کند.

گفته می‌شود طالبان خانه این مادر قندهاری را آتش زده و فرزندش را تیرباران کرده است. حالا آواره شدن بخشی از زندگی او شده است، می‌رود و اشک می‌ریزد.  

شماری از کاربران افغان و خبرنگاران این کشور با بازنشر این تصویر نوشته‌اند که این مادر قندهاری اعضای خانواده‌اش را در جنگ از دست داده و خود تک و تنها آواره شده است و برای یافتن یک سرپناه سرگردان است.  

حمیراه قادری، نویسنده و استاد دانشگاه، با انتشار تصویر این مادر نوشته است: «نتیجه بیست سال جمهوریت‌سازی و جمهوریت‌سوزی، سنگ شود بالشت. طالب که بماند، جمهوریت پیشت شرمنده، مادر.»

ناهید فرید، عضوی مجلس نمایندگان افغانستان، نوشته است: «هر شب به امید خوب شدن سر به بالین می‌گذاریم تا فردا وضعیت بهتر شود، اما فردایش چنین تصویر تکان‌دهنده‌ای از مادری آواره را در شبکه‌های اجتماعی می‌بینیم.»

محمد وارث عطایی نوشته است: «مادری که جوانی‌اش را در جنگ و پیری‌اش را در آوارگی تمام کرد، دردناک است.»

کاربر دیگری نوشته است: «مادر معذرت ما را ببپذیر، ما نتوانستیم فرزندان خوبی برای این خاک و مادرانش باشیم. وای بر کسانی که اشک چنین مادرانی را جاری می‌سازند تا خود به قدرت برسند.»

راحله دوستم، عضوی مجلس سنای افغانستان و دختر مارشال دوستم نیز نوشته است: «تصویر نهایت دردناک و متاثرکننده‌ای است که حکایت از عمق فاجعه و عواقب جنگ و خون‌ریزی دارد.»

اغلب کاربران افغان، طالبان را مقصر اصلی وضعیت پیش‌آمده در افغانستان می‌دانند و تاکید دارند که طالبان باید پاسخ‌گو باشد و بیش از این مردم افغانستان و مادران این کشور را آواره و خانه‌به‌دوش نسازد.

جنگ، ناامنی، کشتار و ترورهای هدفمند از چند ماه به این‌سو آرامش نسبی شهروندان افغانستان را برهم زده است. این وضیعت بد در حالی دامن‌گیر شهروندان افغان شده است که سربازان خارجی افغانستان را ترک کردند و دوباره به خانه‌هایشان برگشتند.

طالبان پیش از تصمیم خارجی‌ها برای خارج کردن سربازانشان از افغانستان چندین بار با نمایندگان افغان در دوحه قطر دیدار و گفت‌وگو کرد. تلاش‌ها این بود تا بتوانند از راه مذاکره به خواسته‌هایی که دارند دست یابند و جنگ را کنار بگذارند، اما به مجرد اعلام خارجی‌ها برای خروج از افغانستان، تصمیم طالبان تغییر کرد، میز مذاکره را ترک کرد و به جنگ شدت داد.

پس از تصمیم خارجی‌ها برای رفتن از افغانستان، جنگ طالبان نخست در استان‌های شمالی این کشور با نیروهای امنیتی و دفاعی افغان شدت گرفت و جنگجویان این گروه توانستند چندین روستا را تصرف کنند و برای تصرف مراکز استان‌ها آستین بالا زدند. حالا که بیش از سه ماه می‌شود جنگ میان نظامیان افغان و طالبان شدت یافته است در کنار تلفات انسانی، ویرانی تاسیاست عام‌المنفه، آتش زدن خانه‌های مردم، شماری زیادی از افغان‌ها را از خانه‌های پدریشان نیز آواره ساخته‌اند.  

در شمال افغانستان اغلب خانواده‌ها برای نجات جانشان از یک استان به استان دیگر مهاجرت می‌کنند و هنوز هم در بی‌سرپرستی و آوارگی و خانه‌به‌دوشی به سر می‌برند.

حالا شعله‌‌های این جنگ اغلب استان‌های افغانستان را فرا گرفته است و در بین این استان‌ها، قندهار نیز در وضعیت ناامنی شدید قرار دارد. طالبان چندین بار است که از چهار گوشه کشور به این استان حمله کرده است و این حملات تلفات سنگینی به ساکنان آن به ویژه روستاهایی که طالبان در آن‌ها حضور دارد وارد کرده است.   

جنگ در روزها اخیر در استان قندهار شدت گرفته است و بسیاری از خانواده‌ها مجبور به ترک خانه‌هایشان شده‌اند.

هرچند دولت افغانستان همراه با نهادهای محلی و بزرگان قندهار تلاش می‌کنند تا از پیشروی طالبان جلوگیری کرده و نقاطی را که آنان به‌دست آورده‌اند از کنترلشان خارج کنند، اما بازهم این تلاش‌ها نتیجه موثری نداشته است و طالبان در تلاش است تا تمام قندهار را به کنترل خود در آورد.