نادر نادری، سخنگوی تیم مذاکرهکننده دولت افغانستان در دوحه گفت فعلا بحث معناداری در جریان مذاکرات با گروه طالبان مطرح نشده و هیچ پیشرفتی در گفتوگوها صورت نگرفته است.
او روز یکشنبه، در موسسه مطالعات استراتژیک افغانستان، توضیحاتی در باره روند مذاکرات صلح ارائه کرد و گفت:«هرچند مباحث جدی صلح از یک سال گذشته و پس از امضای توافق صلح میان دولت آمریکا و گروه طالبان آغاز شده، اما در واقعیت، در حدود یک دهه است که دولت افغانستان برای تامین صلح در افغانستان تلاش میکند.»
وی افزود: «از سال ۲۰۰۹ نخستین برنامهها برای مذاکره و گفتوگو با طالبان آغاز شد. بخشی از این مذاکرات به صورت مخفی صورت گرفت؛ مانند مذاکرات در دهکدهای در مونیخ آلمان، در ترکیه و دوحه و پاریس که بیشتر این مذاکرات به دلیل سهلانگاری یا کوتهبینی مسئولان، هیچ نتیجهای نداشت.»
آقای نادری دلایل بینتیجه ماندن مذاکرات صلح در افغانستان را متعدد دانست اما گفت از نظر وی، مهمترین دلیلی که باعث شده است هیچ پیشرفتی در مذاکرات صلح حاصل نشود، منافع متضاد منطقهای بعضی از کشورها است.
او گفت:«برای نمونه، پاکستان بر اساس منافع راهبردی خود نمیتواند وجود یک کشور باثبات چون افغانستان را در جوار خود تحمل کند.»
به باور نادری، پاکستان سالها کوشید تا پایگاههای مهم آمریکا را در خاک خود مستقر کند و هرچند در حدود هشت پایگاه خود را در اختیار امریکا قرار داده، اما وجود پایگاههای بزرگ این کشور در افغانستان و به دنبال آن پیمانهای متعدد استراتژیک میان افغانستان و آمریکا، با منافع منطقهای پاکستان در تضاد قرار گرفته است. همین دلیل تلاش پاکستان برای بیثبات کردن افغانستان است.
سخنگوی تیم مذاکرهکننده افغانستان، در ادامه به نقش جمهوری اسلامی ایران هم اشاره کرد و اظهار داشت: «این کشور نیز بر اساس منافع منطقهای خود، از طالبان استفاده ابزاری میکند تا بتواند از آن در مذاکرات برجام بهعنوان یک عامل اثرگذار بر توافق، بهره گیرد.
به باور نادری، حتی روسیه نیز بر اساس منافع منطقهای خود و مهمتر از همه انتقام شکست دهه ۶۰ این کشور در افغانستان، به دنبال دستکاری کردن سرنوشت افغانستان است. با این حال آقای نادری معتقد است که دستگاه دیپلماسی افغانستان توانسته است تا حد زیادی کشورهای منطقه را نسبت به واقعیتهای افغانستان آگاه کند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
نادر نادری، یک دلیل دیگر بینتیجه ماندن مذاکرات را تاکید تیم مذاکرهکننده دولت افغانستان بر سلسله ارزشهایی دانست که در فصل دوم قانون اساسی افغانستان تثبیت شده است.
او گفت طالبان با بخش زیادی از این ارزشها مخالف است و سرلوحه دیدگاه سیاسی آنها، «تمامیتخواهی» است و به همین دلیل میخواهند بخش عمدهای از این ارزشها کنار گذاشته شود.
به گفته نادری، آنان در سه ماه نخست مذاکرات به همین ارزشها پرداختند و هرچند به گفته وی، این ارزشها هیچگاه به صورت مستقیم در مذاکرات مطرح نشدند ولی آنان بر این مجموعه ارزشها، مشخصا تاکید دارند که حقوق زنان یکی از آنها است. با این حال در حال حاضر بحثهای مطرح شده هیچ کدام معنادار نیستند و هیچ پیشرفتی در گفتوگوها صورت نگرفته است.
سخنگوی تیم مذاکرهکننده دولت در دوحه، درباره طرح جدید پیشنهادی خلیلزاد نیز صحبت کرد و گفت: «برای برونرفت از این بنبست، طرحهای زیادی مطرح میشود و بعضی از این طرحها، خلاقانه و قابل مطرح شدن هستند. طرح آقای خلیل زاد هم یکی از این طرحها است.اما مهم این است که هر طرحی باید خواستهها و دیدگاههای مردم افغانستان را در نظر داشته باشد. به همین دلیل برای دولت افغانستان مهمترین شاخصه این است که طرحهای پیشنهادی برخاسته از خواست مردم و دیدگاه آنان باشد.»
با اینکه دولت افغانستان با صراحت، ناامیدی خود از روند مذاکرات دوحه را مطرح کرده اما تیم مذاکرهکننده دولت افغانستان در قطر، هنوز هم به دنبال یافتن راهحلی بنیادی برای رسیدن به یک نتیجه قابل قبول است. هرچند حالا چشمها بیشتر به طرح حکومت مشارکتی آقای خلیلزاد دوخته شده است که میخواهد با ایجاد یک حکومت موقت، زمینه برگزاری انتخاباتی تازه برای گزینش رهبر آینده افغانستان را فراهم کند.