بازیافت در خانه یکی از آسان‌ترین اقدامات برای همه ما در مبارزه با بحران تغییرات اقلیمی است. شاید این کار انقلابی به نظر نرسد، ولی قرار دادن جعبه‌های خالی غذا در سطل‌های مناسب به معنی استفاده کمتر از مواد اصلی خام و سوخت زیاد برای تبدیل آنهاست، و نیز بدین معناست که زباله‌های کمتری در زمین دفن خواهد شد.

بنا به آمار آژانس حفاظت از محیط زیست در سال ۲۰۱۸، گرچه کشورهای پیشرو در جهان، یعنی آلمان، استرالیا و کره جنوبی، حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد زباله‌‌های خانوارهای خود را بازیافت می‌کنند، اما ایالات متحده به گونه‌ای نامنتظره ۳۲ درصد این موارد را بازیافت می‌کند. در مجموع، امریکایی‌ها حدود ۱ میلیارد دلار از زباله‌های قابل بازیافت را سالانه دور می‌اندازند.

در همین حال بریتانیا تنها حدود نیمی از زباله‌های خانوارهای خود را بازیافت می‌کند.

شهروندان بریتانیا هر یک میانگین سالانه ۴۰۰ کیلوگرم زباله را دور می‌اندازد که حدود ۷ برابر وزن آنان است.

برای دستیابی به اقتصادی سبز، متخصصان بازیافت از عموم مردم می‌خواهند در این زمینه بیشتر فعال باشند. و گرچه سبک‌های بازیافت از محلی به محل دیگر متفاوت است، اما هنوز چند اصل کلی برای به‌یادسپاری و انجام وجود دارد.

موارد بازیافتی را تمیز و خشک کنید و جدا از هم قرار دهید

خانم ان هیچ، مدیر سازمان خیریه «ریکوپ» در بریتانیا که در زمینه بازیافت پلاستیک مشغول است، به ایندیپندنت گفت: «ما معمولا نمی‌خواهیم شام دیشب را بخوریم. موردی کلیدی درباره بازیافت موارد متعدد و خشک کنار هم، این است که سطوح آلودگی آنها را در حداقل نگه داریم.» بقایای غذا و نوشیدنی موجود در بسته‌بندی غذا را تمیز کنید و آن را آب بکشید، برای موارد چسبناک‌تر، مانند کره بادام زمینی، هم شاید برای مدتی نیاز به خواباندن بسته آن در آب باشد.»

به گفته خانم هیچ، کاری که قطعا نباید انجام داد این است که «موارد بازیافتی را داخل هم قرار دهیم. شاید وسوسه شوید که قوطی پلاستیکی را داخل جعبه‌ای مقوایی قرار دهید، اما آنها باید تمیز و فشرده شوند و جدا از هم قرار بگیرند.»

درش را ببندید

مگر آن که برنامه بازیافت محلی شما صراحتا خلاف آن را بگوید، وگرنه باید در قوطی‌های پلاستیکی مواردی نظیر سس کچاپ، عسل، شامپو، نرم‌کننده، یا حتی قوطی‌های اسپری، مانند موارد تمیزکننده آشپزخانه، را بست و البته باید آنها را خالی و تمیز کرد.

درهای پلاستیکی ارزشمند هستند و ارسال جدای آنها به مناطق بازیافت به این معنی است که شاید در تسهیلات بازیافت مواد، که به گونه‌ای جالب «مورف» خوانده می‌شود، در روند خشک کردن زباله‌ها در یک خشک‌کن عظیم که شبیه طبل است، سر بخورند و از قافله جا بمانند.

از برچسب‌های بازیافت عقل خودتان استفاده کنید

خانم هیچ می‌گوید حتی اگر روی یک قوطی پلاستیکی برچسب بازیافت چسبیده نشده باشد، باز هم پذیرش آن‌ها در بریتانیا برای بازیافت از جانب مقامات محلی ممکن است. و به یاد داشته باشید که ۸۴ درصد تسهیلات محلی، قابلمه، تابه و سینی هم قبول و بازیافت می‌کنند. خانم هیچ می‌گوید «از عقل سلیم بهره بگیرید»، اما اگر شک دارید، پرسش و تردید خود را با مقامات محلی خود در میان بگذارید.

بسته‌ها و کیسه‌های پلاستیکی را از موارد بازیافتی در خانه، جدا نگه دارید. کیسه‌های حمل و نقل اشیا و بسته‌های پلاستیکی ضخیم، مانند نایلون‌های ضخیمی که روی بسته‌های نوشابه قرار می‌گیرد، نباید در سطل بازیافت خانه گذاشته شوند. فروشگاه‌های مواد غذایی معمولا مکان‌هایی برای این موارد دارند و می‌توانید آنها را آنجا بازیافت کنید.

کیسه‌های چند لایه، مانند مواردی که برای غذای حیوانات خانگی استفاده می‌شود، نیز قابل بازیافت نیستند؛ گرچه بعضی از فروشگاه‌های مواد غذایی حیوانات آنها را می‌پذیرند.

به فکر افرادی باشید که با دست مشغول جدا کردن زباله‌ها هستند

بازیافت زباله‌های خانوارها تا حدی با دست انجام می‌شود و به همین خاطر، مهم است که چه مواردی را آنجا قرار می‌دهید. از هرچه خطرناک است، از جمله قوطی رنگ، قوطی‌های اسپری و بطری‌هایی که حاوی مایعی سمی هستند، خودداری کنید.

همین امر درباره تجهیزات محافظت شخصی طی شیوع عالم‌گیر کووید-۱۹ هم صادق است. تمام این موارد باید به سطل زباله انداخته شوند. خانم هیچ می‌گوید: «کووید مدتی با ما باقی خواهد ماند و به همین دلیل صنعت بازیافت در حال بررسی راه‌حل‌هایی برای آن است. ولی در حال حاضر لطفا زباله‌های آلوده را جایی نیندازید که شخصی ممکن است با دست به جدا کردن آنها مشغول شود.»

مواد ارگانیک، یا این موارد دیگر را بازیافت نکنید

زباله‌های غذایی و ظروف یکبار مصرف قابل شست‌وشو برای بازیافت نیستند بلکه باید آنها را در حیاط خانه کمپوست کرد یا به جایی ویژه برای این موارد برد.

خانم هیچ می‌گوید این که مردم معمولا دستمال‌های کاغذی و محصولات بهداشتی را به سطل‌های بازیافت می‌اندازند، «چالش» دشواری برای این صنعت است. بعضی از موارد دیگری که باید از بازیافت آنها خودداری کرد، از این قرار است: بسته‌های حبابی قرص‌ها، بسته خمیردندان، آویزهای سیمی، بسته‌های ترد، کیسه‌های سالاد، و جعبه‌های پیتزا.

کیسه پلاستیک‌های مشکی، که برای بردن غذا استفاده می‌شوند باید مورد به مورد بررسی شوند، چون قوانین در این باره فرق می‌کند.

موارد عجیبی که در بازیافت پیدا شده است، اما لطفا این کار را نکنید

خانم هیچ می‌گوید: «یک آجر بزرگ سیمانی پایین سطل بازیافتی گذاشته شده بود.» دیگر موارد مشابه شامل اسباب‌بازی‌های کودکان مانند یک تاب بزرگ در بیرون از خانه بوده است. موارد بزرگی نظیر این، همراه با اسباب و اثاثیه خانه، باید به مراکز بازیافت زباله‌های خانگی برده شوند.

خانم هیچ می‌گوید: «ما یک بار حیوانی کشته شده در خیابان را در سطل بازیافت پیدا کردیم. به نظر می‌رسید فردی با آهویی در جاده تصادف کرده و لاشه آن را در سطل بازیافت انداخته بود.»

آیا واقعا مهم است که به بازیافت ادامه دهیم؟

خانم هیچ می‌گوید قطعا: «به نظرم مهم است که مردم بدانند رفتار انفرادی آنان می‌تواند در کنار هم منجر به تفاوتی عمده شود.»

در حال حاضر تنها ۵۹ درصد از بطری‌های پلاستیکی در بریتانیا بازیافت می‌شوند و این آمار برای قابلمه‌ها، تابه‌ها و سینی‌ها حتی کمتر و حدود ۳۳ درصد است. در ایالات متحده محصولات کاغذی بیش از همه بازیافت می‌شوند، در حالی که یک چهارم شیشه‌ها بازیافت می‌شود و بازیافت پلاستیک هم به گونه‌ای نامنتظره کمتر از ۱۰ درصد است.

خانم هیچ می‌گوید: «ما در آشپزخانه‌های همه نیستیم. اگر یک بطری پلاستیکی به جای سطل بازیافت به سطل زباله خانه انداخته شود، از دست می‌رود و نمی‌توانیم دیگر آن را بازیافت کنیم. صنعت بازیافت از نظر تجاری رشد دارد و تنها می‌تواند مواردی را بازیافت کند که دریافت می‌کند. ما باید بفهمیم که این یک منبع قابل استفاده است و باید میزان بازیابی را در بالاترین سطح نگه داریم. اگر محصولی بازیابی شده و دوباره به چرخه استفاده برگردد، این فرصت را خواهیم داشت که به سمت اقتصادی سبز حرکت کنیم و رشد یابیم.»