آتلانتا — حدود ده روز پیش بود که کالج انتخاباتی آمریکا بالاخره پیروزی قطعی جو بایدن را اعلام کرد. بیش از یک ماه و نیم تلاش حقوقی دونالد ترامپ برای تغییر نتیجه انتخابات بی‌ثمر ماند.
تلاش‌های انتخاباتی بایدن اما هنوز تمام نشده. او سه‌شنبه هفته گذشته در آتلانتا حاضر شد تا از کاندیداتوری دو نامزد حزبش دفاع کند: یکی جان آسِف، فعال رسانه‌ای جوان یهودی و دیگری رافائل وارناک، کشیش دیرین کلیسای باپتیست «ابنزر» یعنی همان کلیسای تاریخی که دکتر مارتین لوتر کینگ از سال ۱۹۶۰ تا پایان حیاتش، کشیش اصلی آن بود. رقابت مجلس سنا در روز ۵ ژانویه برگزار می‌شود و این دو دموکرات باید به مصاف دو سناتور کنونی جمهوری‌خواه بروند: دیوید پردو و کلی لافلر.
بایدن در گردهمایی هوادارانش در آتلانتا گفت: «شما در شماری بی‌نظیر رای دادید و جوری رای دادید که جان‌تان به این حرکت بسته بود. حالا اگر گفتید نوبت چیست؟ باید دوباره بروید رای دهید!»
اشاره بایدن به میزان مشارکت بی‌سابقه در انتخابات ریاست‌جمهوری بود که باعث شد جورجیا برای اولین بار از سال ۱۹۹۲ به نامزد دموکرات ریاست‌جمهوری رای دهد و باصطلاح «آبی» شود. (آبی رنگ دموکرات‌ها است و قرمز رنگ جمهوری‌خواهان.)
کار دموکرات‌ها اما هنوز تمام نشده. برای اولین بار در تاریخ آمریکا دو انتخابات مرحله دوم مجلس سنا در عین حال برگزار می‌شوند. نتیجه انتخابات معلوم می‌کند که کنترل مجلس سنا در دست کدام حزب خواهد بود. یعنی مسیر و جهت کل کشور به همین رقابت انتخاباتی بسته است.
موفقیت چشمگیر دموکرات‌ها در جورجیا اتفاقی نیست؛ این نتیجه سال‌ها کار با کنشگران و فعالین محلی است که می‌خواهند حزب دموکرات را به نیرویی جدی در منطقه جنوب آمریکا تبدیل کنند.
می‌توان گفت آسف و وارناک نتیجه روندی هستند که حدود ۲۰ سال پیش در جورجیا و جنوب آغاز شد.
یکی از معمارین اصلی این روند در جورجیا، خانم استیسی آبرامز است. رهبر سابق اقلیت در مجلس جورجیا که سازمانی به نام «پروژه جورجیای نوین» را بنیان گذاشت تا با سرکوب نظام‌مند آرا مقابله کند و گفته می‌شود موفق شده حدود ۸۰۰ هزار رای‌دهنده جدید را ثبت‌نام کند.
دو سال پیش بود که خانم آبرامز نامزد دموکرات‌ها برای فرمانداری جورجیا شد. در مقابل او برایان کمپ، وزیر دولت ایالتی وقت به عنوان نامزد جمهوری‌خواهان حاضر شد. آقای کمپ دست به سرکوب گسترده آرا زد و رای دادن برای بسیاری از مردم دشوار ساخت. در نهایت اما آبرامز با اختلاف تنها ۵۵ هزار رای شکست خورد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
خانم آبرامز اما پس از شکست خود متوقف نشد. او و بقیه همچنین راه‌هایی برای حفظ فعالیت مدنی و مشارکت فعال در انتخابات پیدا کرده‌اند. دموکرات‌ها امیدوارند که جریانی که به وجود آورده‌اند بتواند جمهوری‌خواهان را در دو رقابت کلیدی ماه آینده شکست دهد.
ماجرای سرکوب رای در جورجیا به سال‌ها قبل برمی‌گردد: در دوره تبعیض شدید نژادی معروف به «جیم کرو» که سیاه‌پوستان با شیوه‌هایی همچون مالیات سرانه، قوانین مربوط به کارت شناسایی و غیره از رای دادن منع می‌شدند.
مایل جابلانسکی، وکیلی که بیش از ۴۰ سال تجربه در فعالیت انتخاباتی میدانی برای حزب دموکرات در سطح ایالتی و کشوری دارد در گفتگویی با من توضیح داد که این سابقه طولانی سلب حق رای باعث شده جامعه سیاه‌پوست پای صندوق رای نرود. آقای جابلانسکی بیش از ۱۷ سال وکیل حزب دموکرات جورجیا و وکیل تمام کارزارهای انتخاباتی نامزدهای ریاست‌جمهوری دموکرات در این ایالت از سال ۲۰۰۴ تا کنون بوده است.
او به یاد می‌آورد: «سال ۱۹۹۸ آخرین سالی بود که فرماندار دموکرات داشتیم. جورجیا مدت ها بعد از بقیه ایالت‌های جنوب قرمز شد. ما در ۲۰ سال گذشته برای مقابله با این روند کار را از ثبت‌نام رای‌دهندگان شروع کردیم. اما حوالی سال ۲۰۰۸ بود که استیسی آبرامز و بقیه به این نتیجه رسیدند که ثبت‌نام رای‌دهندگان کافی نیست. باید مردم را پای صندوق‌ها آورد.»
جابلانسکی می‌افزاید: «استراتژی‌ای درست کردیم که کار مردم را برای رای دادن ساده‌تر کند؛ و در ضمن برنامه‌ای برای مقابله با تاکتیک‌های جمهوری‌خواهان هم داشتیم. مثلا در زمینه کارت شناسایی: از مردم می‌خواستیم نشان‌مان دهند که کارت شناسایی داند یا نه و اگر نداشتند کمک‌شان می‌کردیم دریافت کنند.»
جورجیا می‌رود تا اولین ایالتی باشد که باصطلاح «اکثریت اقلیت» می‌شود. یعنی در آن اقلیت‌های قومی و مذهبی در سطح ملی به اکثریت در سطح ایالت بدل می‌شوند. بسیج این رای‌دهندگان یکی از تاکتیک‌های موجود برای احیای حزب دموکرات در جورجیا است. دیگر بنیان این روند احیا جوان‌هایی هستند که از شهرهای لیبرال‌مابی همچون نیویورک و شیکاگو به آتلانتا نقل مکان می‌کنند. از جمله بخاطر ارزان‌تر بودن مسکن، معافیت‌های مالیاتی بهتر و آب و هوای مناسب‌تر.
جابلانسکی اما تاکید می‌کند که «ترکیب جمعیتی، سرنوشت نیست» و حزب دموکرات برای موفقیت باید بتواند این جوامع مختلف را گرد هم بیاورد و سازمان دهد.
رقابت‌های ماه آینده پول و توجه بسیاری دریافت کرده‌اند. حملات نیز شدت یافته‌اند. سناتور کلی لافلر بخصوص به وارناک حمله کرده و او را حامی «جنبش ضدصهیونیستیِ» «جان سیاهان اهمیت دارد» نامیده. لافلر از آقای وارناک انتقاد کرده که چرا نامه‌آی را امضا کرده که در آن اسرائیل با حکومت آپارتاید آفریقای جنوبی مقایسه شده است.
آقای وارناک در رویدادی با حضور رهبران و کنشگران یهودی با پاسخ به حملات او گفت: «مخالفان من می‌خواهند از اسرائیل به عنوان مساله‌ای برای ایجاد اختلاف استفاده کنند. متاسفانه جای تعجب هم ندارد. بر خلاف حرفی که برخی می‌زنند من عقیده ندارم که اسرائیل دولت آپارتاید است.»
حملات منفی در جورجیا موضوع تازه‌ای نیستند. در دهه ۸۰ و ۹۰، نیوت گینگریچِ جمهوری‌خواه بود که مبدع این نوع حملات شد و بعد هم همان‌را در واشنگتن و در سطح کلان اجرا کرد. هدف او نه پیروزی و سپس همکاری با طرف مقابل که نابودی و بی‌اعتبار ساختن رقیب سیاسی بود. حزب جمهوری‌خواه از آن موقع تا کنون بر همین اساس حرکت کرده؛ روندی که در زمان ترامپ به اوج رسیده.
در دو هفته آینده میلیون‌ها دلار و صدها سیاستمدار دیگر به جورجیا خواهند آمد. دو نامزد دموکرات برای پیروزی کاری بسیار دشوار پیش رو دارند. اما همین‌که یک نامزد مترقی یهودی و کشیش کلیسای مارتین لوتر کینگ پرچمداران حزب دموکرات در این ایالت هستند و این حزب را در یک قدمی کنترل سنا قرار داده‌اند خود نشان از تغییر اوضاع است.
نتیجه انتخابات ۵ ژانویه هر چه که باشد، آبرامز، جابلونسکی و هزاران کنشگر دیگر در جورجیا نقشه راهی برای حزب دموکرات ساخته‌اند که نه تنها در فتح جورجیا که در محکم کردن جا پای آن در سراسر جنوب مفید خواهد بود؛ نقشه راهی برای آمریکای پس از ترامپ.
