تشخیص سرطان تخمدان از طریق تست دهانه رحم

بررسی میزان باکتری‌های محافظ در واژن می‌تواند به تشخیص این بیماری کمک کند

آنجلینا جولی پس از آن‌که متوجه شد حامل ژن «بی‌آر‌سی‌اِی۱» است، برای پیشگیری ابتدا پستان‌ها و سپس تخدان و لوله رحمش را برداشت-  Christopher Polk / GETTY IMAGES NORTH AMERICA / AFP

یک پژوهش جدید حاکی از آن است که زنانی که دارای باکتری‌های محافظ کمتری در واژنشان هستند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان تخمدان هستند. این پژوهش همچنین می‌گوید یک آزمایش ساده دهانه رحم می‌تواند سرطان تخمدان را زودتر درمان کند.

پژوهشگران در دانشگاه «یونیورسیتی کالج» لندن (یو سی ال) می‌گویند آزمایش دهانه رحم زنان مبتلا به سرطان تخمدان، و نیز زنانی که دارای ژن این بیماری هستند، نشان داده این زنان تعداد بسیار کمتری باکتری موسوم به «لاکتوباسیل» (در واژنشان) دارند تا زنان سالم همسن‌شان.

اگر این پژوهش با مطالعات بیشتری همراه شود، نتیجه آن می‌تواند در تصمیم‌گیری برای نوع درمان برای زنانِ در خطر ابتلا به سرطان تخمدان استفاده شود. این روش می‌تواند عمل جراحی برداشتن تخمدان را عقب انداخته شانس آنها را برای بارداری طبیعی افزایش دهد.

هِیلی مین در ۲۳ سالگی متوجه شد که دارای جهش ژن «بی‌آر‌سی‌اِی۱» است که شانس او را برای ابتلا به سرطان سینه افزایش می‌دهد. او برای پیشگیری، در۲۷ سالگی سینه‌هایش را برداشت.

وجود این ژن به معنی آن بود که احتمال ابتلای او به سرطان تخمدان، نسبت به دو درصد معدل جمعیت، میان چهل تا شصت درصد افزایش می‌یافت.

خانم مین گفت:«در سی و پنج سالگی به من گفته شد باید به طور جدی در مورد برداشتن تخمدان‌هایم فکر کنم که بسیار وحشتناک بود چون دلم بچه می‌خواست. بنابراین، هرچه بتواند برایم وقت بخرد و اطمینان بدهد درحال گرفتن سرطان تخمدان نیستم، زندگیم را عوض می‌کند».

سالانه بیش از چهار هزار زن در بریتانیا به خاطر ابتلا به سرطان تخمدان می‌میرند. تشخیص این بیماری در مراحل اولیه که درمان می‌تواند موثرتر باشد، مشکل است زیرا نشانه‌های آن از جمله نفخ شکم و خستگی چندان خاص نیست.

این پژوهش که در نشریه پزشکی «لانسِت آنکُلُوژی» منتشر شده، نمونه‌های آزمایشات دهانه رحم پانصد و هشتاد زن میان ۱۸ تا ۸۷ ساله در بریتانیا، جمهوری چک، آلمان، ایتالیا و نروژ را تجزیه کرده است.

برخی مبتلا به سرطان تخمدان، برخی دارای جهش ژن «بی‌آر‌سی‌اِی۱» و برخی دیگر در گروه خطر نبوده‌اند.

میزان باکتری «لاکتو باسیل» درزنان جوان حامل این ژن سه برابر کسانی بود که این ژن را نداشتند. همچنین مقدار لاکتوباسیل در زنانی که سابقه خانوادگی سرطان دهانه رحم داشتند، کمتر بود.

در میان افراد کمتر از ۳۰ سال حامل ژن «بی‌آر‌سی‌اِی۱»، یک چهارم‌شان دارای لاکتو باسیل  کمتر از حد معمول بودند. این پدیده‌ای است که در دختران نوجوان و زنان در دهه ۲۰ زندگی دیده نشده است.

پرفسور مارتین ویشوندر، رئیس بخش سرطان زنان در بیمارستان دانشکده یو سی ال می‌گوید:«این یک دید تازه است که می‌تواند روش‌های درمانی را بکلی عوض کند و پیامدهای بودن در رده بالای احتمال ابتلا به سرطان تخمدان را تغییر دهد. این نخستین باری است که نشان داده شده در واژن زنان حامل ژن جهش کرده، میزان میکروبیوم (باکتری‌ها) تغییر کرده است».

در دیگر قسمت‌های بدن مثل روده‌ها، لاکتوباسیل از تکثیر باکتری‌های مضر و ایجاد ناراحتی جلوگیری می‌کند.

تشخیص عدم وجود تعادل در اکوسیستم (محیط زیست) باکتری‌های واژن می‌تواند نمایانگر وجود مشکل در دیگر نقاط اندام تناسلی از جمله لوله‌های تخمدان باشد که بیشتر سرطان‌های تخمدان از آنجا آغاز می‌شود.

تغییر در سطح باکتری‌ها می‌تواند موجب التهاب شود که در جریان آن سیستم ایمنی بدن فعالیتش را در ناحیه خطر تشدید می‌کند. این امر، خود، می‌تواند احتمال بروز سرطان را افزایش دهد که این درمان بالقوه از این خطر می‌کاهد.

این پژوهش نمی‌تواند این احتمال را رد کند که سطح غیرطبیعی باکتری در واژن می‌تواند نشانه عارضه دیگری باشد که آن هم خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد.

آتنا لام نیوسُس، مدیر موسسه خیریه پژوهش سرطان‌های زنان موسوم به «ایو اَپل»، می‌گوید «گزینه شاق» زنانی که با خطر ابتلا به سرطان تخمدان مواجه هستند، «ورود ناگهانی به یائسگی» است.

او می‌افزاید: «این پژوهش گامی هیجان انگیز در جهت درک عوامل بالقوه توسعه سرطان است، اما همچنین و مهم‌تر از آن، توسعه درمان‌هایی است که می‌تواند این خطر را کاهش دهد. این می‌تواند از راه ساده‌ای مثل تنظیم محیط زیست باکتری‌ها در واژن باشد که همه چیز را عوض کند».

© The Independent

بیشتر از زندگی