سیاست اقلیمی در انتخابات ریاست جمهوری جزو مسائل کلیدی بوده است. آمریکا در روز چهارم نوامبر به طور رسمی از معاهده پاریس در شرایطی بیرون آمد که رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ در پی تضعیف مقررات زیست‌محیطی و جانبداری از صنایع سوخت فسیلی نیز بوده است. جو بایدن در صورت پیروزی در انتخابات، پیوستن دوباره به معاهده پاریس را در صدر فهرست برنامه‌های خود قرار می‌دهد ولی پیشروی در سیاست‌های کلان‌تر تغییرات اقلیمی بایدن در صورت افتادن اکثریت مجلس سنا به دست جمهوری‌خواهان، با محدودیت مواجه خواهد شد. سنایی که اکثریت آن در دست جمهوری‌خواهان باشد در واقع ابتکار عمل جو بایدن را در کاهش گازهای گلخانه‌ای و گذر به انرژی پاک مورد چالش قرار خواهد داد. بدین ترتیب، سیاست‌های بایدن ممکن است در سطح بخش اجرایی محدود بماند ولی نباید فراموش کرد که حتی از طریق بخش اجرایی هم کارهای زیادی می‌توان انجام داد، همان طور که اوباما هنگام ریاست جمهوری خود چنین کرد.

حفظ موقعیت جمهوری‌خواهان در سنا

با این که نتیجه رقابت‌های انتخاباتی مجلس سنا هنوز مشخص نیست، دموکرات‌ها در موقعیت خوبی برای به دست آوردن اکثریت سنا قرار ندارد، حتی با این که کرسی‌های مهمی در آریزونا و کلورادو را به دست آورده‌اند. جمهوری‌خواهان توانسته‌اند کرسی‌های اساسی را در سنا برای خود حفظ کنند. از همه مهم‌تر، سناتور جمهوری‌خواه لیندسی گراهام به رغم رقابت سنگین با دموکرات‌ها، جایگاه خود را در حوزه کارولینا جنوبی حفظ کرد. سناتور دیگر جمهوری‌خواه، میچ مک‌کانل، که رهبر اکثریت سنا است، نیز به آسانی توانست کرسی خود را در کنتاکی نگه دارد. جمهوری‌خواهان حتی در رقابت‌های سنگین بر سر تعدادی از ایالت‌های کلیدی از جمله موناتا، آیوا و ماین هم صندلی مجلس را حفظ کردند و در آلاباما یک کرسی را از دموکرات‌ها پس گرفتند.

جالب آن که ایالت‌هایی که به دلیل تغییرات اقلیمی در موقعیت ناپایداری در مقابل حوادث آب و هوایی قرار دارند، نظیر تگزاس و فلوریدا، حمایت خود را از رهبران جمهوری‌خواه، که مخالف قوانین اقلیمی هستند، مورد تأیید مجدد قرار دادند. ایالت‌های وابسته به سوخت فسیلی نیز در انتخابات فرمانداری از سران جمهوری‌خواه حمایت کردند، مثل ایالت ایندیانا که تولیدکننده ذغال‌سنگ است، یا ایالت نیوهمپشایر که فرماندار جمهوری‌خواهش طرح‌های محلی برای کاهش گازهای گلخانه‌ای را رد کرد و همین طور ایالت داکوتای شمالی که به تولید نفت می‌پردازد و کاهش قیمت نفت روی اقتصاد آن جا اثر گذاشته است. در تگزاس هم جمهوری‌خواهان با کنترل ادارت ایالتی نظیر کمیته خط آهن تگزاس (سازمانی ایالتی که کنترل صنایع نفت و گاز را در دست دارد) طرح‌های اقلیمی دموکرات‌ها را نقش بر آب کردند. در مجموع، پیروزی جمهوری‌خواهان هم در سنا و هم در سطح محلی (به ویژه در ایالت‌های مولد سوخت فسیلی) هر گونه پیشروی در طرح‌های اقلیمی را با پیچیدگی همراه خواهد کرد. این گذشته از آن است که دموکرات‌ها احتمالا اکثریت مجلس نمایندگان را همچنان در دست نگه خواهند داشت.

استفاده از قدرت اجرایی

با این که سیاست‌هایی که نیازمند صرف هزینه از سوی دولت هستند باید به تصویب کنگره برسند، تحلیل‌گران معتقدند بسیاری از سیاست‌های حوزه انرژی نیازی به صرف هزینه ندارد و بنابراین در صورت پیروزی بایدن، می‌توانند از طریق بخش اجرایی پیاده‌سازی شوند. از جمله این سیاست‌ها می‌توان به پیوستن به معاهده اقلیمی پاریس، متوقف کردن اجاره‌های جدید نفت و گاز در زمین‌های فدرال و «پناهگاه حیات وحش ملی» آلاسکا، افزایش و تمدید بازبینی‌های زیست محیطی تحت قانون ملی محیط زیست و اجرای استانداردهای جدید اقتصادی روی ماشین‌ها و کامیون‌های سوخت فسیلی اشاره کرد. دولت بایدن می‌تواند با استفاده از قدرت اجرایی سازمان‌های فدرال قوانین مصرف سوخت فسیلی را شدیدتر کند.

با این حال، سیاست‌های هزینه‌ای نظیر اجرای مالیات بر تولید کربن، برگرداندن یارانه‌های دولت روی خرید وسایل نقلیه برقی و ابطال معافیت مالیاتی برای صنایع سوخت فسیلی نیازمند مصوبه کنگره هستند. به عبارت دیگر، جو بایدن برای اجرای طرح دو تریلیون دلاری خود برای رسیدن به گاز گلخانه‌ای صفر تا سال ۲۰۵۰ و تقویت پایه‌های حقوقی اقدامات خود، نیازمند مصوبات کنگره است (باید توجه داشت که جو بایدن برای پیشروی در طرح‌های خود، حتی در کنگره‌ای که اکثریت آن در دست دموکرات‌ها باشد نیز نیاز دارد از حمایت سنا برخوردار باشد).

با این حال بایدن که کاندیدای میانه‌روتری به نظر می‌رسد، در برخی از طرح‌های خود در راستای برنامه اقلیمی (نظیر صرف هزینه روی زیرساخت‌ها و ایجاد شغل) ممکن است بهتر بتواند حمایت هر دو حزب را به دست آورد و هم مجلس نمایندگان و هم سنا را داشته باشد.

چالش دادگاه فراموش نشود

یکی دیگر از امتیازات جمهوری‌خواهان داشتن برتری شش به سه اکثریت محافظه‌کار در دادگاه عالی است که در پی انتصاب قاضی ایمی کانی بارت از سوی دونالد ترامپ به دست آمد. تلاش بایدن برای دور زدن کنگره و تصویب قانون تغییرات اقلیمی از طریق قدرت اجرایی ممکن است منجر به چالش‌های حقوقی شود که در یک دادگاه عالی محافظه‌کار شانس زیادی برای برنده شدن ندارند.