با گذشت ده روز از آغاز مذاکرات صلح میان دولت افغانستان و گروه طالبان، هنوز هیچ  کورسوی امیدی در رابطه با مذاکرات وجود ندارد. نمایندگان دو طرف هرچند از پیشرفت‌هایی خبر می‌دهند، اما موارد اختلاف تنها در رابطه با موضوع مورد بحث در مذاکرات به حدی است که تاکنون رسیدن به نتیجه قطعی را منتفی ساخته است. در چنین احوالی سیاست‌مداران آمریکایی نیز این احتمال را که مذاکرات صلح امکان دارد بدون نتیجه به پایان برسد، مطرح کردند.

ار آچ مک مستر مشاور سابق شورای امنیت آمریکابه تازگی در یک اظهارنظر گفت که سیاست دونالد ترامپ در قبال طالبان نادرست بوده است. مک مستر سه روز قبل در گفت‌وگو با تلویزیون سی ان ان گفت که ترامپ به طالبان امتیاز‌های زیادی داده است و این به ضرر دولت افغانستان است. مک مستر خاطرنشان کرد که به صورت کلی سیاست‌های فعلی ترامپ، دولت افغانستان را دچار شکنندگی می‌کند. این اظهارات تنها اظهارات مقام‌های آمریکایی در رابطه با سیاست‌های آمریکا در قبال بحران افغانستان نیست.

پیش از این نیز چندین مقام نظامی آمریکایی از خروج بی‌قید و شرط نیرو‌های آمریکایی از افغانستان انتقاد کرده بودند و آن را چراغ سبزی برای طالبان جهت افزایش جنگ در افغانستان دانستند.

از سوی دیگر برخی گمانه‌زنی‌‌ها رویکرد ترامپ در قبال افغانستان و روند صلح این کشور را بیشتر از این که نگرش کلان سیاسی دولت آمریکا بداند، حاصل شگرد‌های انتخاباتی آقای ترامپ برای پیروزی در انتخابات نوامبر این کشور می‌داند.

دونالد ترامپ با سیاست‌های اشتباه‌اش در پنج سال گذشته، بخشی از هواداران خود را از دست داده است. برای او ایجاد انگیزه در میان رای‌دهنده‌های آمریکایی جهت گرفتن دوباره قدرت، مساله‌ای حیثیتی شده است. زیرا در چند دوره گذشته به صورت معمول هر رئیس جمهور، دوبار متواتر بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زده است. باختن انتخابات به دموکرات‌ها برای جمهوری‌خواهان می‌تواند تبعات بد درازمدت داشته باشد.

یکی از ابزار‌های انگیزشی برای رای‌دهنده‌های آمریکایی، بازگشت سربازان این کشور از جنگ‌های فرسایشی و کاهش هزینه‌های جنگ در نقاط مختلف جهان است. آمریکا سربازان‌اش را نه تنها از افغانستان، بلکه از کشور‌های دیگر مانند آلمان، ژاپن و حتی عراق نیز خارج می‌کند.

این برخورد، هزینه‌های سرسام‌آور را که به صورت معمول روی شانه‌های مالیات‌دهنده‌های آمریکایی سنگینی میکند، کاهش خواهد داد وبه نظر می‌رسد تنها ابزار ترامپ در وضعیت فعلی است. با این حال این رویکرد می‌تواند، تبعات خطرناک حتی در سطح جهانی داشته باشد. تروریسم هنوز در گوشه و کنار جهان از جمله افغانستان جولان می‌دهد. منطقه‌ای که پایگاه تروریسم جهانی نامیده می‌شد، همچنان در حال زاد و ولد تروریسم است.

گروه‌هایی که آمریکا برای نابودی‌شان به افغانستان لشکر کشید، همچنان در این کشور جولان می‌دهند. امتیاز دادن بیش از حد به طالبان صرفا به این اعتماد که این گروه با داعش و القاعده مبارزه خواهند کرد، صرفا یک خوش‌بینی کودکانه است. طالبان، داعش و القاعده نقاب‌های متفاوت از یک چهره‌اند که آن هم «جهادیسم» است که در حالا حاضر بخش عمده‌ای از بحران جهان را می‌سازد. به همین دلیل، قدرت گرفتن دوباره طالبان در افغانستان می‌تواند، تمامی آن رشته‌های را که آمریکا، جامعه جهانی و مردم افغانستان به قیمت خون بافته بودند، دوباره پنبه کند.

طالبان هیچ گونه ضمانت قابل اعتمادی به دولت آمریکا در رابطه به‌عدم همکاری با القاعده و داعش نداده‌اند. رهبران این گروه به خوبی می‌دانند که کوچک‌ترین واکنش در قبال القاعده و داعش می‌تواند، بخشی از نیروی جنگی آنان را به سوی داعش و القاعده نزدیک سازد. همین حالا نیز شبکه حقانی که بخشی از گروه طالبان‌اند، دوش به دوش با داعش می‌جنگند و هماهنگی‌های زیادی میان این دو گروه وجود دارد. القاعده نیز در تلاش است که از این نزدیکی‌ استفاده کافی کند.

در چنین وضعیتی امتیاز دادن به طالبان و فشار آوردن بر دولت افغانستان جهت رسیدن به نتیجه با هر قیمت ممکن، می‌تواند تبعات بسیار خطرناکی داشته باشد. تبعاتی که حتی‌الامکان تکرار حادثه ۱۱ سپتامبر را با خود به همراه دارد.