سقوط بی‌صدا؛ حزب‌الله در آستانه یک شکست استراتژیک

حزب‌الله به دلیل ترس از شورش علیه این حزب و احتمال از دست دادن جایگاه اجتماعی‌اش، از هر نوع مخالفت و انتقاد جلوگیری می‌کند 

جنگجویان حزب‌الله لبنان. عکس از ایران اکو

حزب‌الله هرگز چنین سقوط ناگهانی را تصور نمی‌کرد، سقوطی که همه‌چیز را در یک چشم بر هم زدن زیر و رو کرد. اسرائیل همه فرماندهان تراز اول آن را ترور کرد و روشن شد که این حزب توان مقابله با اسرائیل را ندارد و سلاحی که آن را در طول چند دهه گذشته ضامن امنیت لبنان معرفی می‌کرد نتوانست از لبنان محافظت کند و این سازمان را از لغزیدن به سمت فروپاشی نجات دهد.

هیبت حزب‌الله شکسته شد و این شکست به عمق جامعه آن هم نفوذ کرد. خانه‌های شمار زیادی از هواداران حزب‌الله ویران شده است، اما این حزب هنوز نتوانسته آنها را بازسازی کند. از سوی دیگر، حملات اسرائیل به مواضع و پایگاه‌های این حزب ادامه دارد، و از همه مهم‌تر اینکه دولت لبنان برای نخستین‌بار با جدیت از خلع سلاح حزب‌الله سخن می‌گوید.

همه این تحولات حزب‌الله را به این سو کشاند که گویی جز گوشه‌گیری چاره دیگری ندارد. با این حال، رهبران حزب‌الله همچنان به سردادن شعارهای حماسی ادامه می‌دهند، در حالی که می‌دانند این اقدام هیچ تغییری در واقعیت ایجاد نمی‌کند. البته این واکنش بخشی از ماهیت ذاتی گروه‌های ایدئولوژیک است.

یکی از نشانه‌های خشم بی‌سابقه حزب‌الله، حمله به شیخ یاسر عوده، روحانی شیعه منتقد حزب‌الله، در قلب ضاحیه جنوبی، دژ مستحکم این حزب، بود. شیخ یاسر سال‌ها از رویکرد حزب‌الله انتقاد می‌کرد، اما رهبران و اعضای این حزب همواره سخنانش را نادیده می‌گرفتند. اکنون به نظر می‌رسد که صبر رهبران و هواداران حزب‌الله لبریز شده و دیگر جایی برای مسامحه و سازش باقی نمانده است.

ماجرا چیست؟

در یکی از آشکارترین نمونه‌های ارعاب و خشونت سیاسی، گروهی از وابستگان حزب‌الله به شیخ یاسر عوده حمله کردند.

براساس روایت کنشگران و افرادی که در محل حضور داشتند، گروهی از اعضای حزب‌الله به رهبری محمد کامل شحرور، شهردار منطقه باشوره که از وابستگان حزب‌الله است، شیخ عوده را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

وکیل شیخ عوده در بیانیه‌ای اظهار داشت که مسئولیت رفتار آقای شحرور و اتفاقات پیش‌آمده برعهده وزیر کشور و دستگاه قضایی است.

این اقدام بیانگر حمایت حزب‌الله از این حمله است. در جزئیاتی که در این زمینه در پایگاه خبری «الجنوبیه» لبنان، نزدیک به شیخ یاسر عوده، منتشر شد، آمده است: «شیخ عوده در حال نزدیک شدن به دفتر آقای محمد حسین فضل‌الله در نزدیکی شهرداری حاره حریک بود که ناگهان با حمله شدید محمد کامل شحرور، شهردار منطقه و بردارش مواجه شد.» این گزارش می‌افزاید که شهردار منطقه با استفاده از نفوذ خود، این محل را برای حمله آماده کرده بود.

البته این اقدام پرده از تصمیم‌های انتقام‌جویانه علیه افرادی برمی‌دارد که از حزب‌الله انتقاد می‌کنند. درنتیجه، می‌توان گفت که منطقه «حاره حریک» در حومه جنوبی بیروت، فصل تازه‌ای از «تروریسم سیاسی» حزب‌الله را شاهد بوده است.

شیخ یاسر عوده کیست؟

شیخ یاسر عوده یکی از برجسته‌ترین روحانیون شیعه معترض به حزب‌الله و جنبش امل است. مواضع او جنجال زیادی برانگیخت، به‌ویژه زمانی که در جریان اعتراضات مردمی لبنان از رهبران حزب‌الله خواست که از به‌کارگیری زور علیه معترضان خودداری کنند و گفت: «اولویت مردم مبارزه با گرسنگی و فقر است، نه دشمنی با اسرائیل.»

تنش میان شیخ عوده و حزب‌الله زمانی شدت گرفت که «هیئت تبلیغ دینی» در «شورای اسلامی شیعی عالی»، عوده و ۱۴ روحانی دیگر را فاقد صلاحیت ارشاد دینی اعلام کرد. در آن زمان، بسیاری این اقدام را تلاشی برای سرکوب صدای مخالفان داخل جامعه شیعه تفسیر کردند.

شیخ عوده به این اقدام واکنش شدیدی نشان داد  و در یک مصاحبه زنده تلویزیونی عمامه‌اش را از سر برداشت و گفت: «عمامه‌ام را بردارید... عمامه فقط یک تکه پارچه است... من هرگز از گفتن حقیقت دست نمی‌کشم حتی اگر جانم را بگیرید.»

شیخ یاسر عوده متولد سال ۱۹۶۹ است. تحصیلات علمی و دینی‌اش را در سال ۱۹۸۴ در لبنان آغاز کرد و نزد شخصیت‌های برجسته‌ای مانند علامه سید محمد ترحینی در فقه و شیخ ابراهیم دماوندی در فلسفه و اصول فقه به تحصیل پرداخت. در سال ۱۹۸۹ وارد حوزه علمیه قم در ایران شد و تا فارغ‌التحصیلی در سال ۱۹۹۲ به تحصیل علوم دینی ادامه داد. سپس به لبنان بازگشت و برای ادامه تحصیل به حلقه سید محمد حسین فضل‌الله مرجع فقید پیوست.

شیخ یاسر عوده هم‌اکنون مسئولیت‌های متعدد دینی و علمی برعهده دارد. او استاد موسسه شرعی اسلامی در بیروت و عضو هیئت امنای موسسات وابسته به سید محمد حسین فضل‌الله است و قبلا امام جماعت مسجدی در حومه جنوبی بیروت بود.

حزب‌الله در تنگنای مرگبار

این حمله به منتقدان نشان می‌دهد که حزب‌الله به دلیل ترس از شورش علیه این حزب و احتمال از دست دادن جایگاه اجتماعی، از برخاستن هر نوع صدای مخالف جلوگیری می‌کند و به کسی اجازه نمی‌دهد از حزب‌الله انتقاد کند.

این پیامی واضح و روشن به همه منتقدان حزب‌الله است، درست مانند اتفاقی که در جریان «تظاهرات اکتبر» در برخورد با لقمان سلیم رخ داد. در جریان «تظاهرات اکتبر» اعتراضات به قلب دژ مستحکم حزب‌الله در حومه جنوبی بیروت کشیده شده بود.

دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مقاله لزوماً سیاست یا موضع ایندیپندنت فارسی را منعکس نمی کند.

بیشتر از دیدگاه