کارزار انتخاباتی دونالد ترامپ برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۲۰ ایالات متحده امروز در شهر اورلاندو در ایالت جنوب شرقی فلوریدا رسما آغاز می‌شود. ترامپ هیجان وصف ناپذیری دارد. او در ۴۸ ساعت گذشته چند بار از این که «هزاران تن» به استقبال او می‌آیند و شروع مبارزات انتخاباتی‌اش «محشر» خواهد بود، نوشته است.
ستاد انتخاباتی ترامپ گفته است که مبارزات انتخاباتی رئیس جمهوری بر خلاف سال ۲۰۱۵ این بار از نظم بهتری برخودار است و انتظار می‌رود استراتژی هوشمند آنان برای مدیریت روابط عمومی، تبلیغات و کشاندن رای‌دهندگان به پای صندوق‌های رای تأثیر لازم را داشته باشد. ترامپ در حالی به فلوریدا رفته است که آخرین نظر سنجی‌ها نشان می‌دهد رئیس جمهوری در رقابت با جو بایدن، نامزد پیشتاز حزب دموکرات، عقب است. برای ترامپ که وسواس عجیبی با اعداد و ارقام دارد، این خبر ناخوشایندی است.
نتایج نظرسنجی فاکس نیوز از شبکه‌های خبری نزدیک به محافظه‌کاران، بیشتر از همه به نگرانی ترامپ افزوده است. او از بینندگان همیشگی فاکس‌نیوز است و مجریان این شبکه نقش موثری در شکل‌دهی ذهنیت ترامپ در مسایل سیاست داخلی و سیاست خارجی آمریکا دارند. ساعاتی پس از اعلام نظرسنجی انجام شده توسط این شبکه، ترامپ در توئیتی گفت «چیز عجیبی در فاکس نیوز جریان دارد». او در ادامه نوشت که «در هفده ایالتی که آرای شناور دارند، ما پیشتازیم.» آیا واقعا ترامپ پیشتاز این دور انتخابات است؟
ترامپ در عرصه سیاست داخلی، به شماری از تعهدات انتخاباتی خود عمل کرده است. سیاست ضد مهاجرت، که یکی از سه محور اصلی در کنار ملی‌گرایی اقتصادی و پایان دادن به دخالت‌های طولانی‌مدت آمریکا در خاورمیانه است، هنوز در حوزه سیاسی محافظه‌کاران و در مجموع حزب جمهوریخواه خریداران زیادی دارد. با این که خبری از ساخت «دیوار قشنگ و بلند» در مرز با مکزیک نیست، اما دعوای بی‌پایان ترامپ با حزب دموکرات بر سر بودجه ساخت دیوار مرزی ادامه دارد. لجاجت او در ادامه این مناقشه تا آن‌جا پیش رفت که حکومت را در اواخر سال ۲۰۱۸ متوقف کرد و سپس برای تأمین مالی ساخت دیوار، وضعیت اضطراری اعلام نمود که این تصمیم محبوبیت ترامپ در میان رای‌دهندگان جمهوریخواه را بیشتر کرد. ترامپ قطعا در جریان کارزارهای انتخاباتی، به تکرار، از پی‌گیری پُر هزینه سیاست ضدمهاجرت و این که چگونه دموکرات‌ها مانع اجرایی شدن آن هستند، حرف خواهد زد.
در عرصه اقتصادی نیز، تعدیل قانون مالیات که برای نخستین‌بار پس از ریاست جمهوری رونالد ریگان صورت گرفت، برای دولت ترامپ یک دستاور مهم محسوب می‌شود. هرچند گروهی از اقتصاددانان آمریکایی تغییرات در قانون مالیات را به نفع طبقه متوسط آمریکایی نمی‌دانند و برعکس آن را گامی برای تسهیل ثروت اندوزی سرمایه‌داران می‌خوانند. اما ترامپ این دستاورد را به عنوان تلاشی برای توانمندسازی خانواده‌های طبقه متوسط به خورد رای‌دهندگان آمریکایی خواهد داد. از سوی دیگر، تداوم روند رشد اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری باعث شده است که توده‌های آمریکایی از وضعیت مجموعه اقتصاد آمریکا، دست‌کم تاکنون، رضایت داشته باشند. تبعات جنگ اقتصادی با چین هنوز در یک مقیاس کلان‌تر بر اقتصاد آمریکا تاثیر نگذاشته است. بنابراین انتظار می‌رود ترامپ کارت برنده ثبات اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری را به رخ رقبای دموکرات خود در مبارزات انتخاباتی بکشد و تلاش کند رای‌دهندگان مردد جمهوریخواه و دموکرات را قانع کند که به او رای بدهند.
در عرصه سیاست خارجی اما ترامپ دردسرهای فراوان و دستاوردهای محدودی داشته است. مناسبات دولت او با متحدان ناتو و اروپایی پر تنش بوده است. در جنگ اقتصادی با چین توقعات ترامپ برآورده نشده است. سوریه را به ولادیمیر پوتین باخته است و در تلاش برای مهار کردن کره شمالی و غیر هسته‌ای سازی شبه جزیره کره نیز ناکام بوده است. پس از خروج یک‌جانبه از برجام، سیاست فشار حداکثری دولت او بر ایران، تهران را پای میز مذاکره نیاورده و برعکس به طور بی‌سابقه‌ای تنش در خاورمیانه را بالا برده است. تنها موفقیت او این است که به‌رغم تحریکات روزافزون حلقه‌های جنگ افروز در واشنگتن، تهران و کشورهای خلیج فارس، هنوز تن به شروع یک جنگ دیگر در خاورمیانه نداده و در تلاش است که از درون بحرانِ موجود، فرصتی برای مذاکره با تهران خلق کند. آن‌گونه که وقایع تاریخ معاصر آمریکا نشان داده است ماجراهای سیاست خارجی کمک زیادی به کسب اعتماد رای‌دهندگان آمریکایی نمی‌کند، مگر این که سیاست‌مداران آمریکایی آن را در قالب ترس و تهدید به آن‌ها بفروشند.
رُخدادهای پُرشتاب جهانی، مانع از آن می شود که با قاطعیت سخن از شانس پیروزی ترامپ در نوامبر سال ۲۰۲۰ گوییم. واقعیت اما این است که دونالد ترامپ برخلاف رقابت‌های انتخاباتی سال ۲۰۱۵، سیاست‌مدار تازه وارد به عرصه رقابت‌ها نیست که حریفانش او را تمسخر کرده و جدی نگیرند. او رئیس جمهور آمریکاست و آن‌طور که نشان داده می‌تواند بهتر از بسیاری از تحلیلگران و ناظران نبض واقعی جامعه آمریکا، ترس‌ها و آرزوهای آن را به طور شگفت‌انگیزی بفهمد. ترامپ غیر قابل پیشی‌بینی است.
