خوشبت‌ترین و بدبخت‌ترین کشورهای دنیا

در میان ۱۵۶ کشور جهان، ایران از نظر خوشبختی و شادی دارای مقام  ۱۱۸ام است

در حالیکه ایران دارای مقام ۱۱۰ در سال ۲۰۱۵ بود، اکنون پس از گذشت پنج سال روحیه شاد مردم  ۸ درجه تنزل کرده است - عکس از مجید عسگری‌پور، خبرگزاری مهر

نوروز ۱۳۹۹ نیز رسید و به روال سنت باستانی با تبریک و تهنیت به فامیل و دوستان و با عزمی راسخ سال نو را آغاز نمودیم. گرچه نوروز امسال بخاطر شیوع ویروس کرونا در جهان و خانه‌نشین شدن همه، حال و هوای همیشگی را ندارد، اما شاید اولین فرصتی باشد که ما ایرانیان بالاجبار وقت بیشتری با افراد خانواده سپری کرده و از حال و احوال یکدیگر مطلع می‌شویم.

برای هموطنان و هم زبانهای عزیز که در آمریکا، بویژه در نیویورک، زندگی می‌کنند به‌نظر می‌رسد این خانه‌نشینی یک یا دوماه دیگر نیز ادامه یابد.

پیام سال نو رهبر جمهوری اسلامی ایران اول با تسلیت شهادت حضرت موسی ابن جعفر، سپس تبریک عید سعید اسلامی و بالاخره تبریک عید نوروز به «همه ملت عزیز ایران، بخصوص به خانواده‌های معظم و معزز شهیدان،» آغاز شد و پس از آرزوی رسیدن کشتی بدون سکان و آواره در تلاطم آب به ساحل نجات، سال "جهش تولید" را به مردم ایران تقدیم نمود.

شعار سال ۱۳۹۸ به عنوان «رونق تولید» نیز نتوانست رونق رفاه و شادی زندگی را به ایرانیان تقدیم کند. بر همگان واضح است که چنین شعارهایی نتوانسته باری از سنگینی و فشار روی مردم بردارند.

شاید زمان آن رسیده باشد که دولتمردان (متاسفانه خانمی در دستگاه دولتی جمهوری اسلامی وجود ندارد) ایرانی بر مسئله رونق فرهنگی و جهش فرهنگی تمرکز کنند، زیرا سرمایه اصلی ایرانیان فرهنگ و نجابت و احترام می‌باشد که بتدریج در چهل سال گذشته در مسیر ورشکستگی راه پیموده است و اکنون نیاز به مدیریتی صحیح و کاردان برای احیای این فرهنگ اصیل ایرانی و اقتصاد قوی دارد، نه آنکه خداوند کشتی غرق شده را به ساحل برساند.

شکی نیست با انزوای جهانی امروز نه امیدی به بازگشت از ورشکستگی و نه رسیدن کشتی به ساحل در چشم انداز دیده می‌شود. آیا دولت هرگز در فکر خوشبختی ایرانیان بوده است؟ و یا شاید بهتر باشد بپرسیم آیا دولت خوشبختی پس از مرگ را (بهشت) به خوشبختی در زندگی امروزی ترجیح می‌دهد و در نتیجه به ملت تحمیل می‌کند؟ تکلیف کسی که نمی‌خواهد به بهشت برود چه می‌شود؟ تکلیف کسی که می‌خواهد خوشبختی را در این دنیا تجربه کند چه می‌شود؟

خانه‌نشینی اجباری به دلیل شیوع ویروس کرونا، فرصتی داد تا آخرین گزارش خوشبخت‌ترین کشورهای دنیا را مطالعه کرده تا شاید ما نیز از نحوه خوشبختی آنها نمونه‌برداری کرده و در زندگی خود بکار ببریم. شاید بی مناسبت نبود که هشتمین گزارش خوشبخت‌ترین کشورها در روز اول نوروز ما انتشار یافت (روز اول بهار، روز جهانی خوشبختی نام‌گذاری شده است).

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

 با کنجکاوی ایرانی و بدون مطالعه مقدمه گزارش ۲۰۲ صفحه‌ای در باره ۱۵۶ کشور جهان نخست به سراغ جدول کشورها می‌روم. کشورهای فنلاند، دانمارک، سوئد و بلژیک و بطور کلی کشورهای اسکاندیناوی همیشه ۱۰ کشور اول خوشبخت‌ترین کشورهای دنیا را تشکیل داده‌اند.

از آنجائیکه می‌دانستم ما جزو ۵۰ کشور اول خوشبخت و شاد دنیا نیستیم از ردیف ۵۰ به بعد را جستجو کردم. نام کشور الساوادر در رتبه ۳۴ کشورهای خوشبخت به چشمم خورد. با کمی مکث، اشک در چشمانم جمع می‌شود، زیرا الساوادر یکی از فقیرترین کشورهای آمریکای مرکزی می‌باشد اما علی‌رغم فقر اقتتصادی دارای دولتی مردمی بوده و رفاه ملت شعار همیشگی آن کشور را تشکیل می‌هد.

متاسفانه نام ایران در ۱۰۰ کشور اول جدول نیز مشاهده نمی‌شود. با تاسف بسیار به مطالعه رتبه خوشبختی کشورها در جدول ادامه دادم. در میان ۱۵۶ کشور جهان ایران از نظر خوشبختی و شادی دارای مقام ۱۱۸ است. با نگاهی به کشورهای منطقه خاورمیانه، امارات متحده عربی مقام ۲۱، عربستان سعودی مقام ۲۷، بحرین مقام ۴۰، قزاقستان مقام ۵۰ و لیبی مقام ۶۳ را دارا می‌باشند. در حالیکه ایران دارای مقام ۱۱۰ در سال ۲۰۱۵ بود، اکنون پس از گذشت پنج سال روحیه شاد این مردم متمدن و دارنده قدیمی ترین و غنی ترین فرهنگ جهان ۸ درجه تنزل کرده و ۸ درجه غمگین تر و نا امیدتر شده‌اند.

کشور پاکستان در پنج سال گذشته از رتبه ۸۱ به رتبه ۶۶ جهش داشته و عربستان نیز از مقام ۳۵ به مقام ۲۷ رسیده است. در میان کشورهای اسلامی امارات با رتبه ۲۱ خوشبخت‌ترین کشور اسلامی، عربستان دومین کشور خوشبخت اسلامی و بحرین، کویت، قزاقستان و پاکستان رتبه های بعدی خوشبختی کشورهای اسلامی را تشکیل می‌دهند.

کشورهای سودان، یمن و هند در عمق این جدول قرار دارند و این کشورهائی هستند که جمهوری اسلامی نزدیکترین روابط تجاری و سیاسی را دارد. عوامل و فاکتورهای تعیین کننده رتبه خوشبختی، سعادت افراد، حمایت دولتی، درآمد، میانگین سن سالم، آزادی اجتماعی و سیاسی، اعتماد به دولت و صداقت و شفافیت دولت و بخشش افراد است.

اینجانب از ۸  فاکتور یاد شده موفق نشدم یک عامل را در فرهنگ امروزی ایران بیابم. واقعه تاسف آور هواپیمای اوکراین، تیری بود در پاشنه آشیل دولت ایران و شفافیت و صداقت دولتی که نبود آن حتی در این روزهای بحرانی ویروس کرونا احساس می‌شود. زمانی که محمد شانه ساز، رئیس سازمان غذا و دارو، در ایران اعلام می‌کند موفق به کشف داروی ضد ویروس کرونا شده و در ظرف ده روز آینده در سطح کشور توزیع خواهد شد و در حالی که بیش از ۱۶۰۰ نفر قربانی این ویروس در ایران شده اند و سخنگوی وزارت بهداشت مبتلایان به این ویروس در ۲۴ ساعت گذشته را (یکشنبه) ۹۶۶ نفر و کشته شدگان را ۱۲۳ نفراعلام می‌کند مقامی دیگر در وزارت بهداشت می‌گوید در صورت درخواست دولت آمریکا، جمهوری اسلامی حاضر است در مورد کشف داروی کرونا به آنها کمک نماید!

امیدوارم این کشتی آواره در تلاطم دریا هرچه زودتر به ساحل نجات خود برسد.        

دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مقاله لزوماً سیاست یا موضع ایندیپندنت فارسی را منعکس نمی کند.

بیشتر از دیدگاه