«اگر حرف بزنم، آتش به پا خواهد شد»، محمد صلاح این حرف را بعد از ماجرایی زد که [اتفاقی] نادر رخ داده و او در یک بازی لیگ برتر، نیمکت‌نشین شده بود. این حرف را در وست‌هم در آوریل ۲۰۲۴ زده بود و نه [آن طور که ممکن است تصور شود همین] نوامبر ۲۰۲۵. حالا وقتی که او در دسامبر ۲۰۲۵ لب به سخن گشود، حرف‌های آتشینی زد.

شش گل در نیمه دوم شگفت‌انگیز در الدن‌رود ردوبدل شد که هر کدام تحت‌الشعاع مصاحبه کم‌سابقه صلاح قرار گرفت. اتهاماتی که پس از آن مطرح شدند، غیرمعمول بودند. اینکه لیورپول او را سپر بلا و قربانی کرد، اینکه شخصی، که نامش را نبرد، می‌خواهد او را مقصر نشان دهد، اینکه باشگاه وعده‌هایی را به او داد و زیر قولش زد، اینکه رابطه‌ای با آرنه اشلوت وجود ندارد.

صلاح درباره آینده خود اشاراتی را هم مطرح کرد و از خداحافظی هنگام رفتن به جام ملت‌های آفریقا ۲۰۲۵ سخن گفت. این ممکن است یک خداحافظی دائمی باشد. ممکن است بشود این طور برداشت کرد این وضعیت، که او آن را برای خود غیرقابل قبول خواند، اکنون برای لیورپول ترمیم‌ناپذیر است.

در مجموع، از زمانی که کریستیانو رونالدو با صحبت‌هایش قرارداد خود را با منچستریونایتد لغو کرد، این شاید قابل‌توجه‌ترین مصاحبه از یک بازیکن با چنین جایگاهی باشد. آیا این هدف نهایی صلاح است؟ این ممکن است گزینه مطلوب او نباشد.

گشاده‌دستانه‌ترین [و خوش‌بینانه‌ترین] تفسیر ممکن است این باشد که این واکنش احساسی یک بازیکن بزرگ است که با تنزل جایگاهش، غرورش خدشه‌دار شده است، همچنین شاید با از دست دادن توانایی‌هایش، زیرا او این فصل در ۱۹ بازی تنها ۵ گل به ثمر رساند. او احتمالا فقط جایگاه قدیمی و عادت گلزنی خود در لیورپول را می‌خواهد.

و با این حال، چند دقیقه پیش‌تر و در فضایی متفاوت، دومینیک سوبوسلای گفته بود: «چیزی که در رختکن گفته می‌شود، در همان رختکن می‌ماند.»

اما این‌طور که پیدا است، این موضوع شامل حال صلاح نشد. در شرایط سخت، همه باید متحد باشند، اما این رفتارها انفرادی بود [و نه در جهت اتحاد تیمی].

سوبوسلای جای صلاح را در جناح راست گرفته است، با وجود اینکه یک بازیکن کناری راست نیست. سوبوسلای جایگاه صلاح به‌عنوان بازیکن برجسته لیورپول را هم در این فصل تصاحب کرده است. در زمانی که شاید فقط هوگو اکیتیکه، فدریکو کیه‌زا و رایان گراونبرخ بتوانند ادعا کنند فصل خوبی داشته‌اند، صلاح تنها بازیکنی نیست که پایین‌تر از حد انتظار ظاهر شده است.

اما او تنها کسی هم نیست که کنار گذاشته شده است. فقط کافی است از فلوریان ویرتس، بازیکن ۱۱۶ میلیون پوندی، بپرسید. اگر فرم تنها معیار انتخاب بود، اکیتیکه باید بیشتر در ترکیب اصلی قرار می‌گرفت. اگر خدمات فوق‌العاده در یک دوره طولانی معیار بود، آن‌وقت اندی رابرتسون همیشه در ترکیب حضور داشت.

صلاح در گذشته از امتیاز مخصوص برخوردار بود که آن را با گل و پاس گل جبران کرد. اشلوت، مانند یورگن کلوپ، به‌ندرت به او استراحت می‌داد، زیرا آن‌ها می‌دانستند گل‌ها تا چه حد برای صلاح اهمیت دارد. بنابراین منافع او معمولا با منافع لیورپول همسو بود.

تا اینکه ناگهان اوضاع تغییر کرد. صلاح درست می‌گوید که او تنها کسی نیست که باید بابت افت لیورپول سرزنش شود. اما گذشته و سابقه او نیز نمی‌تواند تضمینی دائمی برای حضورش در ترکیب باشد. لیورپول در غیاب او ایراد داشته است، اما همچنان در چهار بازی اخیر لیگ برتر و لیگ قهرمانان که او نیمکت‌نشین بوده، شکست نخورده است. آن‌ها هفت بازی از آخرین ۹ بازی را که صلاح در ترکیب اصلی بود، باختند.

برای اشلوت، به نظر می‌رسد آخرین ضربه همان لحظه‌ای بود که مائورو جونیور خیلی راحت از کنار او عبور کرد و پاس گل برای گوس تیل فرستاد تا «پی‌اِس‌وی آیندهوون» را در آنفیلد پیش بیندازد. از آن زمان، سوبوسلای در جناح راست قرار گرفته است. لیورپول تلاش کرده با دو خط دفاعی چهارتایی دفاع کند. این یک انتخاب تاکتیکی است. تمرکز صلاح بر خودش این موضوع را نادیده می‌گیرد.

بنابراین مخرب‌ترین بخش ممکن است این ادعا باشد که او هیچ رابطه‌ای با اشلوت ندارد. شاید صلاح تصور می‌کند که می‌تواند بیشتر از یک مربی دوام بیاورد که ۹ بازی از ۱۵ بازی آخر خود را باخته است. چنین اظهاراتی ممکن است به ضرر خودش تمام شود. اریک تن‌هاخ زمانی که رونالدو علیه او موضع گرفت، از اینکه افراد زیادی از او حمایت کردند، شگفت‌زده شد.

اشلوت می‌خواست صلاح همان قراردادی را امضا کند که او در آوریل امضا کرد. این اشلوت بود که فصلی را رقم زد که با بهترین فصل‌هایی که صلاح برای [یورگن] کلوپ رقم زده بود، قابل مقایسه است و تنها در لیگ برتر در سال گذشته ۲۹ گل و ۱۸ پاس گل به همراه داشت. با این حال، زمانی که این مربی آلمانی رفت، در رابطه او با [محمد صلاح، این] بازیکن مصری ترک‌هایی نمایان شده بود.

حالا داستان ادامه پیدا کرده و اگر اشلوت نیز این فصل چیزی از توانایی خود را از دست داده باشد، اگر او در ملاءعام چند اظهارنظر بی‌ملاحظه کرده باشد، این‌ها درباره صلاح نبوده است. اشلوت دید که ابراهیما کوناته در لیدز پنالتی داد و گفت این اشتباهی بود که از «تلاش» ناشی شد، از تلاش برای انجام دادن کار درست. همین را می‌توان درباره بسیاری از خطاهای دیگر گفت، چه از سوی بازیکنان و چه از سوی مربی. [اما] حمله لفظی صلاح کاملا در دسته دیگری قرار می‌گیرد.

طرف دیگری نیز در این رابطه وجود دارد: باشگاه. ریچارد هیوز در قالب مدیر ورزشی و مایکل ادواردز، مدیرعامل «فنوی اسپورتس گروپ»، کسی که مشهور است کمک کرد کلوپ صلاح را به‌جای یولیان برانت جذب کند. آن‌ها تمدید یک قرارداد بزرگ را تایید کردند، حتی با وجود اینکه لیورپول معمولا در پرداخت پول زیاد برای بازیکنان مسن محتاط است. آن‌ها پیش از اقدام، معمولا اعداد را بررسی می‌کنند؛ افت صلاح ممکن است آن‌ها از جمله خود او را غافلگیر کرده باشد. 

کلمات صلاح نشان می‌دهد او احساس نمی‌کند اکنون بازیکنی رده‌پایین‌تری شده است. با این حال، ممکن است جایگاه او در نظر بسیاری از هواداران لیورپول، همچنین برخی بازیکنان و یک مربی، پایین آمده باشد. آیا راه بازگشتی برای او وجود دارد؟ اگر یک سوال این است که آیا همه طرف‌ها چنین چیزی را می‌خواهند، سوال دیگر این است که آیا راهی برای خروج وجود دارد یا نه.

در سال ۲۰۲۳، لیورپول پیشنهاد ۱۵۰ میلیون پوندی الاتحاد برای صلاح را رد کرد. آن‌ها اکنون مبلغی مشابه برای انتقال او دریافت نخواهند کرد، اما باید دید آیا دوباره علاقه عربستان سعودی مطرح می‌شود یا نه. اما چه او در عربستان سعودی باشد، چه در جام ملت‌های آفریقا، چه روی نیمکت لیورپول باشد یا به دلیل اظهارات غیروفادارانه‌اش کنار گذاشته شود، هرچه بیشتر این‌طور به نظر می‌رسد که پایان سلطنت پادشاه مصری آنفیلد نزدیک است.