در ماه‌های اخیر، هم‌زمان با برگزاری هفته‌های مد و رویدادهای فرهنگی در نیویورک، پاریس و رم، بازگشت آشکار به سبک‌های کلاسیک دنیای مد به‌خوبی مشهود است. در نیویورک، با آغاز فصل جدید اجراهای باله، شب‌نشینی‌های هنری بزرگ نیز از سر گرفته شدند و بسیاری از مهمانان با لباس‌هایی الهام‌گرفته از دهه‌های میانی قرن بیستم بر فرش قرمز ظاهر شدند؛ لباس‌هایی با برش‌های زنانه، پارچه‌های براق و طراحی‌هایی که یادآور دوران طلایی هالیوودند.

سبک پوشش در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ که با چهره‌هایی چون گریس کلی، مریلین مونرو، آدری هپبورن و اینگرید برگمن شناخته می‌شود، در آن دوران نمادی از زنانگی و شکوه بود و سینما هم در تثبیت این زیبایی‌شناسی نقش مهمی داشت. طراحانی چون کریستین دیور با  مجموعه «ظاهر جدید»  (New Look)، پیر بالمن با لباس‌های شب پر زرق‌وبرق و کوکو شانل با ساده‌گرایی شیک خود، مسیر مد را به مدت چندین دهه‌ تغییر دادند.

در سال‌های اخیر، پس از چند دهه تجربه مدرن‌گرایی و طراحی‌های نوگرا، دوباره نشانه‌هایی از بازگشت به همین ریشه‌های کلاسیک دیده می‌شود و از خانه‌‌مدهای اروپایی گرفته تا طراحان آمریکایی و خاورمیانه‌ای، توجه به اصالت، دوخت دقیق و پارچه‌های فاخر در حال احیا است.

در بریتانیا، ویکتوریا بکام از جمله طراحانی است که در مسیر حرفه‌ای‌اش از سمت لباس‌های مدرن و ساختارشکن اولیه به سمت سادگی و وقار کلاسیک حرکت کرده است. او در دیدار اخیرش با شاه چارلز و ملکه کامیلا، پیراهن سفید طراحی‌ خانه مد خود را بر تن داشت که با برشی تمیز و ظرافتی ملایم، یادآور سبک دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ بود. لباس او دنباله‌ای داشت که گرچه به اندازه نسخه‌های قدیمی تر روی زمین کشیده نمی‌شد اما در عین حال همان شکوه را به نمایش گذاشت.

در رم، میراث والنتینو گاراوانی هم دوباره زنده شده است. این طراح افسانه‌ای که از دهه ۱۹۶۰ تا سال ۲۰۰۸ یکی از ستون‌های مد کلاسیک اروپا بود، سبکی از شکوه و دقت را در طراحی تثبیت کرد که امروز مدیران هنری جدید والنتینو دوباره به آن بازگشته‌اند.

هم‌زمان با رم و پاریس، در خاورمیانه هم مد فاخر و کلاسیک در حال شکوفایی است. علی‌رغم پیشتازی خانه‌مد‌های لبنانی در هفته مد پاریس، در خاورمیانه مد کلاسیک غربی به معنی سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ را تنها در خانه مد سعودی عدنان اکبر می‌بینیم.

عدنان اکبر در عربستان سعودی از نخستین چهره‌هایی بود که مد کلاسیک را با فرهنگ محلی درآمیخت. او در زمانی که صنعت مد عربستان سعودی هنوز شکل نگرفته بود، با نگاهی بین‌المللی و استفاده از سوزن‌دوزی‌های سنتی، راهی در مد تازه گشود. امروز دخترش عظوا اکبر، مدیریت خلاق و پسرش، عبدالله، مدیریت بخش تجاری این خانه مد خانوادگی را بر عهده دارند که از ستاره‌های هفته مد ریاض محسوب می‌شود.

در آمریکا نیز طراحانی چون اسه آزنابور (Ese Azénabor) با نگاهی نو به طراحی‌های کلاسیک، به لباس‌های مجلل جلوه‌ای تازه دادند. آزنابور که اصالتی نیجریه‌ای دارد و در کانادا و بریتانیا تحصیل و زندگی کرده، اکنون در دالاس کار می‌کند و با لباس‌ عروس‌های فاخر و دوخت‌های دقیقش شهرت یافته است. آثار او ترکیبی از سنت‌های قدیمی و نگرش مدرن است که یادآور روح طراحی‌های نیمه قرن بیستم است.

بازگشت به سبک‌های کلاسیک تنها یک روند زودگذر نیست و شاید نشانه‌ای از خستگی دنیای مد از سرعت و مصرف‌گرایی بی‌وقفه باشد. پارچه‌های فاخر، برش‌های دقیق و فرم‌های زنانه و مردانه دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ دوباره در مرکز توجه قرار گرفته‌اند. اینک در روزگاری که مد سریع و طراحی‌های مفهومی مرز میان زیبایی و ایده را کم‌رنگ کرده‌اند، مد کلاسیک یادآور این است که ظرافت، ماندگاری و تناسب هنوز زیباترین شکل بیان در پوشش‌اند.