استقلال تهران همانند دیدارهای پیشین این فصل، در هفته دوم لیگ سطح دوم آسیا نیز نمایشی کاملا ضعیف داشت و با شکست یک بر هیچ مقابل المحرق بحرین، تیمی که حتی در میان مدعیان درجه دوم فوتبال آسیا هم جایی ندارد، زمین را ترک کرد.

به این ترتیب، شاگردان ریکاردو ساپینتو که تاجرنیا، مدیرعاملشان، همین ۱۷ روز قبل آن‌ها را «تیم کهکشانی» نامیده بود، پس از ثبت سنگین‌ترین شکست تاریخ فوتبال ایران در هفته قبل مقابل الوصل با نتیجه هفت بر یک، حالا نخستین شکست یک باشگاه ایرانی از تیم‌های بحرینی را هم به نام خود ثبت کردند.

هرچند افول قابل‌توجه یکی از محبوب‌ترین باشگاه‌های فوتبال ایران و آسیا، هم‌زمان با سقوط فنی تمامی تیم‌های باشگاهی و ملی ایران رخ می‌دهد، وضعیت در اردوگاه آبی‌ها به‌مراتب بحرانی‌تر از سایر تیم‌ها است. حضور یک چهره کاملا سیاسی و ناآگاه از مدیریت روز فوتبال در راس باشگاه استقلال، سبب شده است که با وجود صرف بالاترین بودجه تاریخ این باشگاه و خریدهای چند میلیون دلاری، نتایجی فاجعه‌بار برای آبی‌های پایتخت رقم بخورد.

با توجه به این نتایج، به نظر می‌رسد تاجرنیا بیشتر با هدف جلب رضایت حساب‌های هواداری در شبکه‌های اجتماعی با این بازیکنان قرارداد بسته، زیرا بازیکنانی را به خدمت گرفته است که هرچند در گذشته‌های دور، کارنامه قابل‌توجهی دارند، سال‌ها است که از سطح اول فوتبال و دوران اوجشان فاصله گرفته‌اند و استقلال را صرفا فرصتی برای پر کردن حساب‌های بانکی‌شان در سال‌های پایانی فعالیت حرفه‌ای خود می‌بینند.

ریکاردو ساپینتو نیز هفته گذشته اذعان کرد بازیکنان خارجی جذب‌شده برای این تیم دست‌کم یک سال از حضور مداوم در میدان‌ها دور بوده‌اند و برای بازگشت به شرایط ایده‌آل باید زمان بیشتری صرف کنند. با این حال، توضیح نداد که چنین بازیکنان ناآماده‌ای اصولا با چه منطقی جذب استقلال شده‌اند و چه تضمینی وجود دارد که در سال‌های پایانی فوتبالشان بتوانند کیفیت فنی موردانتظار را ارائه کنند.

البته اکنون خود ساپینتو بیش از هر فرد دیگری در این باشگاه در خطر اخراج قرار دارد و حتی احتمال می‌رود خروجی جلسه روز پنجشنبه هیئت‌مدیره استقلال، به قطع همکاری با این مربی جنجالی منجر شود؛ کسی که بازگشتش به نیمکت آبی‌ها بیش از آنکه دلایل فنی داشته باشد، با مواضع سیاسی‌ او در اسرائیل‌ستیزی و حمایت از سپاه پاسداران و جمهوری اسلامی در جریان جنگ ۱۲ روزه مرتبط دانسته می‌شود.

سطح فنی فوتبال در ایران طی سال‌های گذشته به‌ دلیل دخالت‌های گسترده مدیران سیاسی‌ــ‌نظامی روندی نزولی را طی کرده و اکنون به نقطه‌ای رسیده است که باشگاه‌های ایرانی در ۱۲ دیدار اخیرشان در لیگ‌های سطح اول و دوم آسیا، حتی یک پیروزی هم به دست نیاورده‌اند. در لیگ داخلی نیز نتایج به‌خوبی گویای این سقوط فنی است؛ به‌ طوری‌ که تراکتور با تنها هشت امتیاز از پنج مسابقه، در صدر جدول نشسته است.

با این حال، عملکرد استقلال در هشت دیدار این فصل حتی از میانگین فنی لیگ ایران هم پایین‌تر بوده است. آبی‌ها در پنج مسابقه لیگ، دو دیدار آسیایی و یک فینال سوپرجام با ساپینتو، تنها یک برد کسب کرده‌اند و چهار شکست و سه تساوی در کارنامه دارند و نه‌تنها ۱۷ گل خورده‌اند که تاکنون فقط ۹ گل زده‌اند.

ساپینتو که حالا بیش از هر زمان دیگری به در خروج نزدیک شده است و از فرهاد مجیدی به‌عنوان گزینه اصلی جانشینی او یاد می‌شود، چهارشنبه شب در نشست خبری پس از دیدار با المحرق، مدعی شد: «این نتیجه عادی، جدی و عادلانه نیست. ۷۰ درصد مالکیت بازی در اختیار ما بود و موقعیت‌های زیادی هم ایجاد کردیم. شاید موقعیت‌های بزرگی نبودند، اما حداقل نباید می‌باختیم. در تمرین‌ها، روی انتقال‌ها و ضعف‌های دفاعی کار کرده بودیم، اما باز هم گل خوردیم. اشتباهات کوچک تیم را نابود می‌کند. بازیکنان خوب بازی کردند و ما مستحق بهتر از این بودیم.»

با این حال، توصیف ساپینتو از جریان مسابقه با واقعیت فاصله زیادی داشت، چرا که شاگردان او در زمین، جز ارسال سانترهای بی‌هدف و امید بستن به حرکات انفرادی کوشکی، آسانی و الحدادی، کار بیشتری انجام ندادند و برای گلزنی به حریفی به‌مراتب ضعیف، عملا هیچ برنامه مشخصی نداشتند.

اکنون اگرچه علی تاجرنیا را باید مقصر اصلی وضعیت بحرانی استقلال و کمبود بازیکنان باکیفیت در پست‌های کلیدی همچون دروازه‌بان، خط دفاع، هافبک و مهاجم دانست، در شرایطی که مدیران حکومتی حاضر در فوتبال ایران به‌ندرت از سمت‌هایشان کنار می‌روند و روابط پنهانی همواره بر شایستگی ارجحیت دارد، طبیعی است که بار دیگر سرمربی اولین قربانی ناکامی‌ها باشد و به نظر می‌رسد ده‌ها میلیون هوادار استقلال همچنان تا آینده‌ای نامعلوم، ناچارند حضور دوست نزدیک مسعود پزشکیان را در راس باشگاه محبوبشان تحمل کنند.