رئیس پیشین سنتکام: آمریکا فرصت بی‌سابقه‌ای برای به زانو درآوردن جمهوری اسلامی دارد

رئيس سابق فرماندهی مرکزی ایالات متحده می‌گوید در دوران ترامپ فرصتی فراهم شده که ایران مجبور است بین بقای رژیم و سلاح‌های هسته‌ای یکی را انتخاب کند

هم‌زمان با ادامه مذاکرات تهران و واشینگتن برسر برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی، ژنرال کنت مک‌کنزی، رئیس سابق فرماندهی مرکزی ایالات متحده (سنتکام)، تاکید کرد که در دوره ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ فرصت بی‌نظیری برای ایالات متحده فراهم شده است تا ایران را مجبور کند بین بقای رژیم و پیگیری چندین دهه‌ای سلاح‌های هسته‌ای و تجاوز منطقه‌ای یکی را انتخاب کند.

به گزارش رسانه «جوئیش‌نیوز سندیکیت» (JNS) ژنرال مک‌کنزی، عضو برجسته موسسه یهودی امنیت ملی آمریکا (JINSA) مستقر در واشینگتن، تاکید کرد که جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر در وضعیت آسیب‌پذیر و بی‌سابقه‌ای قرار دارد و ممکن است دوباره «جام زهر را بنوشد». این عبارت به تصمیم روح‌الله خمینی در سال ۱۹۸۸ برای پایان دادن به جنگ ایران و عراق برای حفظ جمهوری اسلامی اشاره دارد.

مک‌کنزی که در مقام فرمانده سنتکام بر حمله پهپادی که به کشته شدن قاسم سلیمانی منجر شد نظارت داشت، با انتشار مقاله‌ای در چهاردهم مه ۲۰۲۵ با عنوان «جام زهر: فرصت رئیس‌جمهور ترامپ با ایران» نوشت: «ایرانی‌ها می‌دانند و درک می‌کنند که دونالد ترامپ در اولین دوره ریاست‌جمهوری‌اش از به‌کارگیری قدرت نظامی هراسی نداشت. این واقعیت اکنون نیز که او به ریاست‌جمهوری بازگشته است عمیقا موجب نگرانی جمهوری اسلامی شده است.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

 فرمانده پیشین سنتکام همچنین ۲۳ ماه مه در گفت‌وگو با «جی‌ان‌اس»، از لزوم به‌کارگیری اهرم فشار ایالات متحده دربرابر جمهوری اسلامی در شرایط فعلی گفت. او تاکید کرد: «تهدید برنامه هسته‌ای ایران عنصر کلیدی هرگونه اقدام درباره جمهوری اسلامی است. فراتر از برنامه هسته‌ای، اهداف بالقوه می‌توانند شامل بخش انرژی، ازجمله تاسیسات پالایش و بارگیری/نگهداری، تولید برق و خطوط انتقال باشند. به طور خلاصه، اهدافی که بلافاصله اقتصاد ایران را فلج می‌کنند.»

او افزود که اگر تصمیمی برای گسترش حملات، فراتر از برنامه هسته‌ای گرفته شود، لازم است اهدافی با کاربردهای دوگانه باشند تا جمهوری اسلامی توان هسته‌ای‌اش را بازنیابد.

مک‌کنزی با اشاره به اینکه «ساختار دفاع هوایی جمهوری اسلامی به دلیل حملات دقیق اسرائیل تضعیف شده است»، افزود: «درباره توان موشک‌های بالیستیک و پهپادی ایران اغراق می‌شد و دیدیم که پس از حملات ناموفق به اسرائیل،‌ آن‌ها چقدر پوچ و توخالی‌اند. در عین حال حزب‌الله لبنان و حماس تا حد بسیار زیادی تضعیف شده‌اند و فرار بشار اسد از سوریه، قدرتمندی تهران در منطقه را از بین برده است. به همین دلایل،‌ در حال حاضر بقای رژیم از هر زمان دیگری بیشتر در معرض خطر است.»

مک‌کنزی استدلال کرد که «در شرایط فعلی، جمهوری اسلامی ایران اگر رژیم را در معرض تهدید واقعی و جدی ببیند، ممکن است رفتارش را تغییر دهد و از تجاوزهای منطقه‌ای و همچنین تمایل به برنامه هسته‌ای دست بردارد، زیرا برای جمهوری اسلامی بقای رژیم بالاتر از هر هدف دیگر است.»

فرمانده سابق سنتکام با هشدار درمورد اینکه جمهوری اسلامی ممکن است با حفر بیشتر تونل‌های عمیق، سایت‌های هسته‌ای‌اش را مستحکم‌تر کند، اظهار داشت: «در مقام یک برنامه‌ریز نظامی، به‌شدت احساس می‌کنم که فرصتی پیش روی ما باز است که برای همیشه دوام نخواهد داشت.»

او تاکید کرد: «آمریکا این توانایی را دارد که به برنامه هسته‌ای ایران آسیب جدی وارد کند و آن را ماه‌ها به عقب براند. احتمالا ریشه‌کن کردن کامل این برنامه در توان ما نیست زیرا زمان این کار سال ۲۰۱۲ بود که حالا دیگر گذشته است، اما هنوز هم می‌توان از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای جلوگیری کرد.»

گزارش مک‌کنزی سه توصیه کلیدی برای دولت ایالات متحده را تشریح می‌کند: حفظ نیروی کافی و پایدار در منطقه، اعمال حداکثر فشار اقتصادی با اجرای واقعی تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی به‌ویژه درمورد صادرات نفت به چین، و از همه مهم‌تر، ارسال پیام صریح به جمهوری اسلامی ایران مبنی بر اینکه حملات بیشتر این کشور یا نیروهای نیابتی‌اش به اسرائیل یا سایر متحدان ایالات متحده در منطقه، با پاسخ جدی مواجه خواهد شد.

مک‌کنزی معتقد است که اگر این شرایط برآورده شود، ایران ممکن است به پذیرش محدودیت‌های اساسی در برنامه هسته‌ای خود و کاهش حمایت از گروه‌های نیابتی مجبور شود.

با این حال، او هشدار داد: «ایرانی‌ها جنگجویان چندان قابلی نیستند، اما مذاکره‌کنندگان ماهری‌اند که به دنبال خریدن زمان‌اند. بنابراین، دستیابی به اهداف مدنظر ایالات متحده مستلزم اقدام جدی از موضع قدرت، نه ضعف، در سراسر خاورمیانه است.»