جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ با پهن شدن فرش قرمز به‌طور رسمی آغاز شد و دو هفته‌ پرزرق‌وبرق از نمایش‌های جهانی و حضور ستاره‌های سینما را نوید می‌دهد. به گزارش سی‌ا‌ن‌ان، همه نشانه‌ها حاکی از سالی درخشان برای کن است؛ جشنواره‌ای که پس از اسکار، با صف طویلی از فیلم‌سازان مشتاق حضور در کن، در مرکز توجه قرار گرفته است.

در صدر اخبار، تام کروز قرار دارد که سه سال پس از«تاپ‌گان: ماوریک» با فیلم «ماموریت غیرممکن: روزشمار نهایی» به کن بازگشته است. هرچند این بار از نخل طلای افتخاری برای تام کروز خبری نیست، تاثیرش بر گیشه همچنان چشمگیر است. این افتخار امسال به رابرت دنیرو تعلق می‌گیرد، که در آستانه پنجاهمین سالگرد برنده شدن «راننده تاکسی» در کن قرار دارد.

در بخش خارج از رقابت، اسپایک لی با فیلم «بهشت و دوزخ»، اقتباسی از فیلمی به همین نام از آکیرا کوروساوا، با بازی دنزل واشینگتن به کن بازمی‌گردد. ایتن کوئن نیز با کمدی «هانی انجام نده!» به کن می‌آید؛ در حالی که برخی آثار دیگر مستقیم روانه بسترهای پخش آنلاین می‌شوند و دوباره بحث‌ها پیرامون انحصار سینمایی و قانون‌های سخت‌گیرانه فرانسه را داغ کرده‌اند.

در بخش مسابقه اصلی، میدان رقابت هم نشان از میراث گذشته دارد هم نگاه به آینده. نام‌های آشنایی چون برادران داردن (مادران جوان)، لین رمزی (بمیر، عشق من) و وس اندرسن (طرح فینیقی) با فیلم‌سازان جوانی چون کارلا سیمون (رومریا) و ماشا شیلینسکی (صدای سقوط) مواجه‌اند. آری آستر با فیلم «ادینگتون» برای نخستین بار در کن حضور دارد، درامی تاریخی با بازی واکین فینیکس و پدرو پاسکال که گفته می‌شود به همه‌گیری ایدز و کرونا مرتبط است.

جعفر پناهی، کارگردان ایرانی، نیز با «یک تصادف ساده» به رقابت بازگشته است. کلی رایکارد هم با فیلم تاریخی-سرقتی «مغز متفکر» با بازی جاش اوکانر، بار دیگر سراغ روایت تاریخی رفته است. امسال هفت کارگردان زن در رقابت اصلی حضور دارند، از جمله جولیا دوکورنو با فیلم «آلفا» که اثری ترسناک با محوریت بدن است که در بستر بحران ایدز روایت می‌شود.

بخش‌های جانبی کن مانند «نوعی نگاه» و «کارگردانان دو هفته» نیز در جریان است. کریستن استوارت با فیلم «گاه‌شماری آب»، اسکارلت جوهانسون با «النور کبیر»، و فیلم نیجریه‌ای «سایه پدرم» از آثار شاخص این بخش‌ها هستند. جنگ اسرائیل و حماس نیز بی‌پرده روی پرده می‌رود؛ نداو لاپید با فیلم «بله!» و سپیده فارسی با «روحت را دستت بگیر و برو» که به زندگی فاطمه حسونه، مستندساز فلسطینی، می‌پردازد. حسونه یک روز پس از اعلام حضور فیلمش در کن، در حمله هوایی اسرائیل کشته شد.

در پشت‌صحنه، تنش سیاسی نیز در جریان است. صنعت فیلم‌سازی نگران بیانیه جدید دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، مبنی بر اعمال تعرفه بر فیلم‌هایی است که در خارج از کشور ساخته می‌شوند، سیاستی که می‌تواند بر توزیع جهانی فیلم‌ها در کن تاثیر مستقیم بگذارد.

با این حال، کن در اوج قدرت بازگشته است. پس از موفقیت تاریخی فیلم «انگل» در اسکار ۲۰۲۰، کن جایگاهش را در فصل جوایز بازیافته است. در پنج سال گذشته، چهار برنده نخل طلا نامزد بهترین فیلم اسکار شده‌اند و در سال گذشته نیز فیلم‌هایی چون «آناتومی یک سقوط»، «منطقه دلخواه» و «آنورا» در هر دو عرصه موفق بودند.

اما آنچه همیشه کن را متمایز می‌کند توانایی‌اش در کشف استعدادهای ناشناخته است. هنوز مشخص نیست کدام فیلم یا کارگردان در سال ۲۰۲۵ درخشش جهانی خواهد داشت، و همین راز جذابیت همیشگی جشنواره کن است.

هیئت داوران امسال به ریاست ژولیت بینوش و با حضور هالی بری و جرمی استرانگ (بازیگر سریال وراثت) ۲۲ فیلم بخش رقابت را بررسی و برنده نخل طلا را در ۲۴ مه اعلام می‌کند. تا آن زمان، همه نگاه‌ها به بلوار کروازت دوخته شده است.