تنها گزینه پیش روی دموکرات‌ها برای شکست ترامپ:‌ عملیات میدانی

انتخابات مقدماتی حزب دموکرات از امروز در ایالت آیوا آغاز می‌شود

دونالد ترامپ، مایک پنس و ایوانکا ترامپ در کاخ سفید، ۳۱ ژانویه ۲۰۲۰- ANDREW CABALLERO-REYNOLDS / AFP

سناتور ارشد دموکرات‌ها،‌ چاک شومر، ظاهرا موفق شد یک امتیاز هم که شده از محاکمه استیضاح به دست بیاورد: رای نهایی (که انتظار می‌رود رای به تبرئه دونالد ترامپ باشد) روز چهارشنبه برگزار خواهد شد.

در نتیجه رئیس‌جمهور نخواهد توانست از سخنرانی «اوضاع کشور» سالیانه خود در شب سه‌شنبه استفاده کند و بر این طبل بکوبد که روند استیضاح بسیار کمتر از آن‌چه دموکرات‌ها می‌خواستند طول کشید و بدون شکست او به پایان رسید. تنها مساله این‌جا است که این رای در ضمن می‌تواند بر انتخابات مقدماتی حزب دموکرات در ایالت آیوا در روز دوشنبه که اولین قدم در راه انتخاب نامزد ریاست‌جمهوری حزب دموکرات است تاثیر بگذارد.

اما واقعیت این‌جا است که دموکرات‌ها باید بر نتیجه آیوا تمرکز کنند — و منظور من لزوما نامزد برنده این ایالت نیست. کنار زدن ترامپ حالا تنها یک راه دارد و آن راه از صندوق رای می‌گذرد. و انجام این کار نیاز به قدرت میدانی انتخاباتی چشمگیر خواهد داشت — یعنی شبکه‌ای از داوطلبین و کنشگران که در خانه‌های مردم را بزنند، بکوشند نظرها را عوض کنند و در ضمن در روز انتخابات مردم را پای صندوق‌ها ببرند.

منظور این نیست که کنگره در تغییر نظر مردم نقشی ندارد. احضار جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی، برای شهادت دادن در صحن مجلس نمایندگان راجع به اوضاع اوکراین و حرف‌هایی که با ترامپ زده هنوز می‌تواند آمپر افکار عمومی را جابجا کند. حتی اگر خارج از روند کلان‌تر استیضاح باشد. در چند ماه گذشته دیده‌ایم که با این‌که روند استیضاح بر آرای مردم تاثیر می‌گذارد تنها راه واقعی تغییر دیدگاه‌ رای‌دهندگان مستقل، عملیات میدانی است.

 

ترامپ و تیمش می‌دانند در ماه نوامبر به چه چیزی احتیاج دارند؛ دقیقا همان چیزی که در سال ۲۰۱۶ داشتند. رئیس‌جمهور این همه به انرژی دادن به هوادارانش اهمیت می‌دهد (چه در توئیتر، چه در تلویزیون و چه در گردهمایی‌ها) چون می‌داند که اگر به اندازه چهار سال پیش پای صندوق‌ها بروند او اقبال بلندی برای حفظ کرسی خود در کاخ سفید دارد. ترامپ لازم نیست فراتر از این برود و چنین تلاشی هم نکرده. اگر پایگاه انتخاباتی‌اش راضی باشد ترامپ هم در ماه نوامبر به رضایت خاطر می‌رسد.

این دموکرات‌ها هستند که باید فراتر بروند، مستقل‌ها را وارد کار کنند و کسب اطمینان کنند که آن‌ها نیز می‌توانند بیشترین حد ممکن از رای‌دهندگان خود را پای صندوق‌ها ببرند. با توجه به تعدد نامزدهای دموکرات تمام بازیگران عمده (جو بایدن، برنی سندرز، الیزابت وارن و پیت بوتیگج) تلاش‌های گسترده‌ای کرده‌اند تا عملیات میدانی خوبی در ایالت‌هایی که در آن قدرت دارند و یا نیازمند نتیجه خوبی در آن‌جا هستند راه بیاندازند. مثلا گفته می‌شود تیمِ بوتیجج ۵۵۰۰ رهبر منطقه‌ای در آیوا تعلیم داده و سندرز نیز شبکه‌ای چشمگیر درست کرده.

رقابت برای انتخاب کردن نامزد ریاست‌جمهوری هر وقت که تمام شد، حزب به مثابه کل باید کاری کند که عملیات میدانی تمام نامزدها به طرز درستی مورد استفاده قرار بگیرد — بخصوص اگر روند انتخاب نامزد زیادی به طول بیانجامد و نزدیک باشد. بعضی نامزدها در گذشته و حال به روشنی گفته‌اند که قدرت میدانی‌شان را تبدیل به نیروی کمکی برای نامزد نهایی حزب دموکرات می‌کنند. دعوا و مرافعه‌های حقیر نباید این امکان را از میان ببرد. هر نامزدی که پیروز شد به اتحاد تمام جناح‌های حزب نیاز خواهد داشت — هیچ‌کس نباید هدف بزرگ شکست دونالد ترامپ را فراموش کند.

ترامپ همه مزایای نامزدی را که فی‌الحال سر کار است دارد. می‌داند با چه کسی صحبت می‌کند و چه چیزی باعث رای دادن آن‌ها می‌شود و در ضمن حضوری در توئیتر و رسانه‌ها دارد که باعث می‌شود همیشه توجه‌ها را به خود جلب کند. اگر دموکرات‌ها می‌خواهند پیروز شوند باید به یاد داشته باشند که میزان طرفداری از رئیس‌جمهور در نظرسنجی‌ها در تقریبا تمام دوران ریاست او از چهل و یکی دو در درصد تا چهل و چهار پنج درصد فراتر نرفته‌ است. این مستقل‌ها هستند که باید جذب شوند.
دموکرات‌ها سعی کرده‌اند با روند استیضاح، استدلال کلان خود را پیش بگذارند. ماجرا حالا جوری خاتمه یافته که برایشان دردآور است. اما اگر خشت اول عملیات میدانیِ خوب را اکنون نهاده باشند (از طریق نامزدهای ریاست‌جمهوری و گروه‌های کنشگر) و آن‌را تا ماه نوامبر حفظ کنند اقبال خوبی برای رسیدن به کاخ سفید خواهند داشت.

© The Independent