عطاالله عمری، وزیر کشاورزی، آبیاری، و دامداری رژیم طالبان گفته است که برای مهاجران اخراج‌شده از پاکستان ۲۰۰ هزار قطعه زمین اختصاص داده می‌شود. اما نگرانی‌هایی در مورد اسکان این مهاجران در مناطق غیرپشتون و استان‌های شمالی افغانستان وجود دارد.  

او گفت: «در گام نخست، ۲۰۰ هزار قطعه زمین بین مهاجران توزیع می‌شود و برای ساخت شهرک‌ها طرح می‌ریزند و اگر به زمین بیشتری نیاز بود، دوباره برنامه‌ریزی برای اهدای زمین می‌شود. افغانستان جای بسیار خوبی برای سکونت است و ننگرهار جای خوبی است و قندوز آب و زمین‌های خوبی دارد.» 

این وزیر طالبان گفته است که ریاست کمیته «انتقال مالکیت و اجاره زمین» رژیم طالبان را بر عهده دارد. او افزود به کسانی که واجد شرایط دریافت زمین هستند و در افغانستان ملکی ندارند، زمین داده خواهد شد.

عطاالله عمری گفته است که به مهاجران اخراج‌شده، بر اساس تعداد افراد خانواده‌هایشان، زمین داده خواهد شد و سند مالکیت نیز برای آن‌ها صادر خواهد شد.  

او گفت که به خانواده‌های ده نفری واجد شرایط ۱۰ آر زمین (هر آر یا بسوه ۱۰۰ مترمربع) و برای خانواده‌های با جمعیت بیشتر ۱۵ آر زمین زمین داده می‌شود، اما دقیق مشخص نکرد که این زمین‌ها در کدام قسمت‌های افغانستان خواهد بود. 

پاکستان تصمیم دارد ۱.۷ میلیون مهاجر افغان بدون جواز اقامت قانونی را از آن کشور اخراج کند و این روند از اول ماه نوامبر آغاز شده است. طالبان گفته‌اند که بیشتر این مهاجران در گام نخست در استان‌های ننگرهار و کابل و قندهار اسکان موقت داده می‌شوند و سپس به نقاط دیگر افغانستان منتقل می‌شوند.  

نگرانی زیادی وجود دارد که طالبان می‌خواهند بافت جمعیتی را در استان‌های شمالی، به‌ویژه در سرزمین‌های هم‌مرز با کشورهای آسیای میانه، تغییر دهند. گمانه‌زنی بر این است که طالبان بخشی از مهاجران برگردانده شده از پاکستان را در استان‌های فارسی‌زبان اسکان می‌دهند تا از این طریق بافت جمعیتی تغییر کند. فعالان سیاسی مخالف رژیم طالبان بارها در این مورد ابراز نگرانی کرده‌اند.  

برخی از مهاجران افغان که از پاکستان اخراج شده‌اند چند دهه است که در آن کشور زندگی کرده‌اند و در مورد تحولات افغانستان و کارنامه خشونت‌آمیز طالبان در دو دهه اخیر آگاهی ندارند. طالبان با تبلیغات گسترده در میان این مهاجران در تلاش برای کسب محبوبیت‌اند و بیم آن است که طالبان از جوانان این مهاجران نیز برای خدمت به هدف‌هایشان سربازگیری کنند.  

پیش‌تر گزارش شده بود که طالبان برخی از مهاجران وزیرستانی را به درخواست پاکستان از نقاط مرزی به استان‌های دیگر، به‌ویژه به شمال افغانستان، منتقل می‌کنند. این موضوع نیز با موجی از انتقادها مواجه شد. حکومت طالبان مدعی است که فرماندهان و جنگجویان تی‌تی‌پی (تحریک طالبان پاکستان) در قلمرو افغانستان و نوار مرزی آن کشور حضور دارند و از آنجا به خاک پاکستان حمله می‌کنند.

در پی روی کار آمدن مجدد طالبان در افغانستان، فعالیت‌های تروریستی در پاکستان افزایش یافت. دولت پاکستان طالبان را متهم می‌کند که برای دفع تهدیدهای تروریستی کاری نمی‌کنند. 

منتقدان طالبان می‌گویند در میان مهاجران وزیرستانی جنگجویان تحریک طالبان پاکستان (تی‌تی‌پی) و خانواده‌هایشان حضور دارند و انتقال آن‌ها به استان‌های شمالی افغانستان باعث گسترش فعالیت‌های تروریستی و اقدام‌های «خرابکارانه» در مرز این کشور با کشورهای آسیای میانه خواهد شد.  

کشورهای آسیای میانه نیز درباره تغییر بافت جمعیتی در استان‌های شمالی افغانستان هشدار داده بودند.  

بیشتر مقام‌های کلیدی رژیم طالبان را پشتون‌تبارها در دست دارند. طالبان به شخصیت‌های غیرپشتون فقط چند سهم نمادین در حکومت داده‌اند و به انحصار قدرت در افغانستان متهم‌اند.  

طالبان نگران‌اند که استان‌های دارای اکثریت غیرپشتون در شمال به پایگاه فعالیت‌های نظامی و مسلحانه علیه این رژیم بدل شود. به همین دلیل، می‌کوشند با فشار نظامی و تغییر بافت جمعیتی این خطر را کاهش دهند.  

میزان نارضایتی از رژیم طالبان، که به نقض جدی حقوق‌ بشر و حقوق‌ زنان متهم است، روزبه‌روز افزایش می‌یابد. طالبان از گسترش مقاومت نظامی و چریکی علیه این رژیم بسیار نگران‌اند. این در حالی است که در ماه‌های اخیر، حمله‌های جبهه آزادی و جبهه مقاومت ملی به مواضع طالبان سیر صعودی گرفته است.

بیشتر فعالان سیاسی مخالف رژیم طالبان نیز به این نتیجه رسیده‌اند که طالبان هیچ‌گاه تن به مذاکره و گفت‌وگو برای حل مشکلات افغانستان و تقسیم قدرت نمی‌دهند و فشار بر این گروه باید افزایش یابد تا حکومت همه‌شمول را بپذیرند و به حقوق بشر و حقوق‌ زنان نیز احترام بگذارند.