از تعلیق بگو؛ تعلیق‌هایی که زندگی دانشجویان را عوض کرد

دانشجویان متحد: بر اساس آمارهای غیررسمی، دست‌کم ۶۰۰ دانشجو در حداقل ۱۵ دانشگاه ایران با حکم تعلیق روبه‌رو شده‌اند

تجمع ۱۶ آذر ۱۴۰۱ دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس - Telegram/senfi_uni_iran

دانشجویان متحد با راه‌اندازی کارزار «از تعلیق بگو» و انتشار روایت‌هایی از دانشجویان دانشگاه‌های الزهرا، اصفهان، علم و صنعت، دانشگاه هنر و شهید بهشتی، به افزایش صدور حکم تعلیق برای دانشجویانی پرداخته است که در بیش از یک ‌سال گذشته با احکام تعلیقی و ممنوع‌الورودی روبه‌رو شده‌اند. این نهاد اعلام کرده است که بر اساس آمارهای غیررسمی، در دست‌کم ۱۵ دانشگاه ایران بیش از هزار دانشجو ممنوع‌الورود و ۶۰۰ دانشجو نیز با حکم تعلیق روبه‌رو شده‌اند. این نهاد دانشجویی همچنین اعلام کرد که این آمارها دارای دقت صدرصدی نیست، زیرا شماری از دانشجویان تعلیقی حاضر نیستند اطلاعات خود را در اختیار بگذارند و شناسایی شوند. بسیاری از دانشجویان به علت تهدیدهای مسئولان دانشگاه و نهادهای امنیتی، مجبورند در برابر هر حکمی که کمیته انضباطی دانشگاه برای آن‌ها صادر کرده است، سکوت کنند. 

یکی از دانشجویان دانشگاه هنر تهران در روایت خود، مهم‌ترین آسیبی که تعلیق از دانشگاه به او وارد کرده است، اخراج شدن از خوابگاه دانسته است. اخراج این دانشجو از خوابگاه بدون هیچگونه حکمی و فقط با اعلام ممنوع‌الورودی صورت گرفته است.

او این فشار و اجبار را در واقع «اخراج از شهر» و عامل قطع ارتباط دانشجو با همدوره‌ای‌های خود دانسته است. این دانشجوی تعلیقی در بخشی از روایتش با اشاره به زمانی که از مسئولان دانشگاه درخواست حکم اخراج از خوابگاه کرده بود، نوشته است: «با خانواده‌ام تماس گرفتند و وقتی آن‌ها نیز به این وضعیت اعتراض کردند، از طرف نهادهای امنیتی با آن‌ها تماس گرفته شد و تهدید به بازداشت شدم. خانواده من هم ناگزیر و وحشتزده راهی جاده شدند تا خودشان را به خوابگاه برسانند و [کمک کنند تا] از آنجا خارج شوم. آسیب جدی‌تر، قطعاً مسئله‌ تحصیل است. محروم ماندن از حق تحصیل برای دانشجویی که دانشگاه را روزنه‌ امیدی برای ساختن آینده‌اش می‌داند، تبعات تلخی در پی دارد.»

دانشجویی از دانشگاه اصفهان نیز تعلیق را بلاتکلیفی می‌خواند و می‌گوید: «این حس گنگ و مبهم معلق بودن شاید تمام ابعاد زندگی من را تحت‌تأثیر قرار داده و احساس می‌کنم نمی‌توانم هیچ برنامه‌ریزی خاصی برای آینده داشته باشم و انگار تمام زندگی‌ام به این وضعیت گره خورده است.»

یکی از دانشجویان دانشگاه بهشتی نیز در روایت خود از تعلیق، محیط دانشگاه را «اضطراب‌آور» می‌خواند و با اشاره به «سیستم ناعادلانه دانشگاه» می‌گوید: «ما در دانشگاه به مسئله اعدام اعتراض کردیم تا به‌ عنوان دانشجو حساسیت خود را به مسائلی از جنس حقوق بشر نشان دهیم، اما به بهانه همین اعتراض، خارج از دانشگاه بازجویی شدم.»

دانشجوی دیگری از دانشگاه الزهرا که شبانه از خوابگاه اخراج شده است، نیز می‌گوید که برای دفاع از خود به کمیته انضباطی احضار شده است و هنگام نوشتن دفاعیه، زمانی که به قوانین استناد می‌کرده، مسئولان دانشگاه خطاب به او گفته‌اند: «بنویس پشیمونی، اشتباه کردی و تعهد بده که دیگر تکرار نمی‌کنی».

او در ادامه می‌گوید که پس از طی کردن مراحل مختلف، طبق قانون به مرحله دفاعیه برای تجدیدنظر رسیده است، و در توصیف این مرحله می‌گوید: «کلی پرس‌و‌جو کردم و فهمیدم که توی جلسه بعد حتی نباید اسمی از قانون بیارم فقط باید بگم غلط کردم، اشتباه کردم هرچی شما بگید. چاره‌ای نداشتم، خیلی زحمت کشیده بودم که به تهران بیایم، اگر به شهرمان برمی‌گشتم، همه چیز را از دست می‌دادم. رفتم و از بالا تا پایین دفاعیه تجدیدنظر را با اظهار ندامت پر کردم. حالم بد بود، ولی چاره‌ای هم نبود. تا رفتم برگه را دادم و از تو کمد حکمم را دادند، گفتند نظر کمیته تجدید نظر تأیید عینی حکمت بود‌. دو هفته بعد، من، دختر ۲۰ ساله، در شهر غریب و بی‌جا و مکان در تهران، ساعت ۱۰ شب از خوابگاه اخراج شدم.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

تعلیق و صدور احکام ناعادلانه در کمیته‌های انضباطی و دادگاه‌ها علیه دانشجویان و نیز بازداشت آن‌ها، کماکان ادامه دارد. یکشنبه، ۱۲ آذر (سوم دسامبر)، شورای صنفی دانشجویان کشور اعلام کرد که آرمیتا پاویر، دانشجوی زیست سلولی مولکولی دانشگاه مدنی آذربایجان، در این تاریخ برای برگزاری جلسه دادگاه به اتهام تبلیغ علیه نظام  به دادگاه احضار شده است.

این دانشجو که بازداشت شده و در زندان تبریز محبوس است، از تاریخ ۱۵ آبان ۱۴۰۲ در اعتراض به وضعیت بد خود در زندان دست به اعتصاب غذا زده است و حال جسمی او نیز مساعد نبوده و هفته گذشته مسئولان زندان مجبور به انتقال او به بیمارستان شدند.

شوراهای صنفی در واکنش به این اتفاق اعلام کرد که «مسئولیت حفظ جان و سلامت آرمیتا پاویر و تمامی زندانیان برعهده سازمان زندان‌های جمهوری اسلامی است و باید در ساحت افکار عمومی پاسخگوی آسیب‌های تحمیل شده به ایشان باشند».

در گزارشی دیگر، دانشجویان دانشگاه تهران اعلام کردند که در روزهای اخیر معاون فرهنگی دانشکده‌های فارابی دانشگاه تهران در اقدامی غیراخلاقی، پا به حریم خصوصی دانشجویان دختر گذاشته است و به بهانه تذکر نوع پوشش، با حساب کاربری شخصی خود، ضمن مشاهده و اظهارنظر درمورد ظاهر و لباس دانشجویان دختر، به آن‌ها پیام داده و برای آن‌ها ایجاد مزاحمت کرده است. شوراهای صنفی دانشجویان با انتشار تصاویری از پیام‎های حسن مهرنیا، معاون فرهنگی دانشکده‌های فارابی دانشگاه تهران، اعلام کرد که گروهی از دانشجویان به منظور تامین امنیت روانی‌شان در اعتراض به این اقدامات او، در اقدامی هماهنگ با ایجاد کارزاری در دانشکده خود، به صورت جمعی حساب کاربری حسن مهرنیا را مسدود کرده‌اند.

خبرنامه امیرکبیر نیز چندی پیش اعلام کرده بود که دانشگاه سراسری تبریز در اقدامی تازه، کمیته‌ای به نام «افاد» (اقدام فرهنگی اجتماعی دانشگاه) تاسیس کرده است. بر اساس این گزارش، این نهاد تازه‌تاسیس براساس فهرستی که حراست دانشگاه تهیه کرده بود، به دانشجویان دختر پیام داده است که برای بررسی وضعیت پوشش خود «به محل معرفی‌شده مراجعه کنند».