صادق عصیان، شاعر و نویسنده اهل افغانستان، در سن ۵۰ سالگی در شهر اشتوتگارت آلمان درگذشت. عصیان از شاعران طرازاول افغانستان به حساب می‌آمد که در کنار فعالیت‌های ادبی به عنوان یک کنشگر فرهنگی با ناهنجاری‌ها و بی‌عدالتی‌ها نیز مبارزه می‌کرد.

این شاعر اهل بلخ بیشتر از پنج اثر ادبی و مجموعه شعر دارد که یکی از معروف‌ترین آن‌ها «مثل احوال جهان» است. این کتاب حاوی ۵۲ قطعه شعر است که بیشتر در قالب غزل سروده‌ شده‌اند.

در سال ۱۳۸۵، شعرهای او برنده جایزه‌هایی مانند جایزه قندپارسی، جایزه اول با موضوع صلح را در رقابتی که گروهی از نهادهای مدنی میان شاعران افغان برگزار کردند و همچنین جایزه مسابقه شعر وزارت اطلاعات و فرهنگ وقت افغانستان با موضوع بهار و نوروز شدند. 

او در کنار سرودن شعر، به مدت چندین سال استاد بخش ادبیات فارسی دانشکده ادبیات دانشگاه بلخ و نیز مدیر چندین ماهنامه، فصلنامه و مجله چاپ این دانشگاه بود.

صادق عصیان ۱۴ دی ۱۳۵۲ در بلخ متولد شد. پنج سال داشت که کلاس اول را شروع کرد و مقطع ابتدایی را در مدرسه‌های مزارشریف به پایان رساند. او در سال ۱۳۷۲ با موفقیت در آزمون ورودی دانشگاه، وارد دانشکده ادبیات دانشگاه بلخ شد و در سال ۱۳۷۵ از رشته ادبیات پارسی دری مدرک کارشناسی گرفت. 

در پی سقوط مزارشریف به دست طالبان در سال ۱۳۷۷، عصیان و تعدادی دیگر از شاعران و نویسندگان که هنوز در بلخ به سر می‌بردند، به روزگار سختی دچار شدند و به فعالیت‌های ادبی و فرهنگی پنهانی روی آوردند.

پس از حادثه یازدهم سپتامبر و تشکیل حکومت موقت در افغانستان، عصیان به دعوت دانشگاه بلخ به عنوان استاد دانشکده ادبیات این دانشگاه مشغول به کار شد. او در سال ۱۳۸۲ با همسرش خاطره ازدواج کرد. آن‌ها چهار فرزند به نام‌های فرامرز، فریبرز، فروهر و بیژن دارند.

این شاعر اهل افغانستان در سال ۱۳۸۹ با استفاده از بورسیه تحصیلی، به دانشگاه ملی تاجیکستان رفت و در سال ۱۳۹۰، از رشته ادبیات معاصر فارسی کارشناسی ارشد گرفت.

او در کنار تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه بلخ، سه سال هم مدیرمسئول مجلات و ماهنامه‌های دانشگاه بلخ از جمله مجله علمی «بلخ»، فصلنامه «معرفت» و ماهنامه «چشم‌انداز» بود. عصیان ریاست انجمن قلم بلخ را هم به عهده داشت و به عنوان دبیر بخش شعر انجمن نویسندگان بلخ به فعالیت‌های ادبی و فرهنگی مشغول بود.

این شاعر افغان در سال‌هایی که در بلخ بود، برنامه‌های ادبی مختلفی را در شماری از رسانه‌های دیداری‌‌ــ‌‌شنیداری اجرا می‌کرد و از جمله گردانندگان برنامه‌های ادبی «روزنه» و «پرنیان سخن» در رادیوتلویزیون محلی بلخ و برنامه ادبی «هفت‌رنگ» در تلویزیون آرزو بود.

صادق عصیان از سال ۱۳۷۰ سرایش شعر را آغاز کرد و تاکنون پنج مجموعه شعر از او به چاپ رسیده است؛ «فصل‌های آفتابی» در بهار ۱۳۸۲، «روشن‌تر از همیشه» در پاییز ۱۳۸۶، «مثل احوال جهان» در بهار ۱۳۹۳، «فراخوان» حاوی ۱۰۰ غزل در  سال ۱۳۹۷ و «حل شدن در حس‌و‌حال» حاوی ۱۰۰ قطعه رباعی در تابستان ۱۳۹۸ از جمله آثار ادبی این شاعرند. 

او  دو کتاب دیگر هم به نام‌های «نمونه‌های شعر امروز بلخ» و «سیما و سخن» دارد که به ترتیب در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ منتشر شده‌اند. در کتاب نخست، شاعران معاصر بلخ و نمونه‌های اشعار آنان و در کتاب دوم شاعران و داستان‌نویسان، طنرپردازان معاصر استان‌های بلخ، سمنگان و سرپل همراه با نمونه‌هایی از آثارشان معرفی شده‌اند. 

پس از سقوط افغانستان به دست طالبان برای دومین بار در سال ۱۴۰۰ (۲۰۲۱)، عصیان هم مانند بسیاری از شاعران و فرهنگیان افغانستان مجبور به ترک افغانستان شد و این دو سال را در تبعید زندگی کرد.

منابع نزدیک به این شاعر اهل افغانستان روز شنبه اول مهر خبر درگذشت او در شهر اشتوتگارت آلمان را تایید کردند.