گروهی متشکل از ۴۰ سازمان و نهاد مدنی، روز پنجشنبه ۱۲ مرداد، نامه‌ای را برای آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا، ارسال کردند و در آن نگرانی‌ شدیدشان را از آنچه «تعامل بی‌قید‌و‌شرط با طالبان» خواندند، ابراز کردند.

فعالان مدنی افغانستان در این نامه از وزارت خارجه آمریکا خواسته‌اند که در مورد مفاهیم مبهمی که در بیانیه این وزارتخانه در‌باره نشست دوحه با طالبان وجود دارد توضیح دهند و روشن کنند که تعامل با طالبان را با چه شرایطی انجام می‌دهند.

در نامه آمده است: «‌برای مسیر سیاسی پایدار برای افغانستان، ایالات متحده و همه بازیگران دیگر باید در برابر مردم افغانستان شفاف و پاسخگو باشند.» در این نامه به تعهد نداشتن طالبان به مفاد توافقنامه صلح میان آمریکا و طالبان، از‌جمله تعهد احترام به حقوق زنان و حمایت از آنان، اشاره شده است.

فعالان مدنی افغانستان با اعتراض به اظهارات اخیر توماس وست و رینا امیری در‌باره علاقمندی آمریکا به تعامل با طالبان، گفته‌اند: «ما نگران هستیم که هر دو نماینده ویژه، درخواست زنان و مردم افغانستان را که جلوگیری فوری از جنایات جنگی، تشکیل یک دولت قانونی و فراگیر و احترام و حمایت از حقوق بشر به‌ویژه زنان و حمایت از جوامع آسیب‌پذیر در افغانستان است، کاملا نادیده بگیرند.»

پس از نشست وزیر خارجه طالبان با نمایندگان ویژه آمریکا در ۳۰ ژوئیه در قطر، وزارت خارجه آمریکا در بیانیه‌ای اعلام کرد که در این دیدار درباره وضعیت حقوق بشر، وضعیت اقتصادی و بانکی، کاهش تروریسم و مواد مخدر و آزادی زندانیان آمریکایی با طالبان صحبت کرده‌اند.

فعالان مدنی افغانستان در این نامه به بیانیه وزارت خارجه در‌باره نشست دوحه پرداخته‌اند و پرسش‌هایی را مطرح کرده‌اند. این فعالان با استناد به گزارش‌های رسمی گزارشگر ویژه سازمان ملل، گزارش سازمان عفو بین‌الملل، دیده‌بان حقوق بشر، خانه آزادی و چندین نهاد حقوق بشری دیگر، گفته‌اند که طالبان در افغانستان مرتکب آپارتاید جنسیتی و جنایت جنگی شده‌اند و باید در این مورد پاسخگو باشند.

در این نامه همچنین به وضعیت دشوار زندگی زنان در افغانستان اشاره شده و آمده است: «در نتیجه احکام مختلف طالبان، بیش از ۲۰۰ هزار زن که نان‌آور خانواده‌هایشان بودند شغل خود را از دست داده‌اند. خانواده‌ها دختران خود را به ازدواج زودهنگام مجبور می‌کنند و خشونت خانگی علیه زنان به‌طور بی‌سابقه افزایش یافته است که حتی به خودکشی دختران جوان منجر می‌شود.»

فعالان مدنی از وزارت خارجه آمریکا خواسته‌اند که اگر در نشست دوحه درباره «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان صحبت شده است، پاسخ طالبان در این مورد را فاش کنند. آن‌‌ها همچنین به حبس خانگی زنان در دو سال گذشته اشاره کرده‌اند و از دولت آمریکا خواسته‌اند که در کنار تلاش برای رهایی شهروندان خود از زندان طالبان، به فکر میلیون‌ها زن زندانی در خانه‌ها در افغانستان نیز باشند.

وزارت خارجه طالبان پس از نشست دوحه، از نتایج این نشست ابراز خرسندی کرد و در بیانیه وزارت خارجه آمریکا نیز نکات مثبتی درباره طالبان ذکر شده بود.

فعالان مدنی و مدافعان حقوق زنان در افغانستان به بیانیه وزارت خارجه آمریکا و نیز اظهارات رینا امیری که گفته بود تعامل با طالبان خواست فعالان حقوق بشر و زنان افغانستان است، واکنش‌های تندی نشان دادند و آن را نوعی تسلیم شدن به طالبان خواندند.