«ماموریت: غیرممکن» در جدیدترین حضور روی پرده سینما «روزشمار مرگ، قسمت اول» به سراغ هوش مصنوعی می‌رود؛ ماجرایی پرفرازونشیب که در هیجان‌زده و میخکوب کردن تماشاچی نسبت به قسمت‌های قبل به کارگردانی کریستوفر مک‌کواری، بالاتر قرار می‌گیرد.
مارک کرمود (Mark Kermode)، منتقد فیلم و نویسنده گاردین که فیلم را تماشا کرده است، می‌گوید: «اگرچه فیلمنامه ممکن است حفره‌هایی داشته باشد، در زمینه سرگرم‌کنندگی و ترشح آدرنالین خالص، این فیلم شما را روی لبه صندلی نگه خواهد داشت.»
سه دهه پیش، ایتان هانت (تام کروز) روح خود را به آی‌ام‌اف (IMF) یا نیروی ماموریت غیرممکن فروخت؛ سازمانی مخفی که در سوگندش، از اعضا می‌خواهد «در سایه‌ها برای کسانی که ما عزیز می‌داریم و کسانی که هرگز نخواهیم دید، زندگی کنند و بمیرند». از آن زمان، هانت بیش از یک بار جهان را نجات داده و آخرین ماموریت او خنثی کردن بمب‌های هسته‌ای بوده اما اکنون به مقابله با دشمن موردعلاقه همه رفته است: یک هوش مصنوعی شیطانی که به نام «موجود» یا «the Entity» شناخته می‌شود.
پیش از این فیلم‌های دیگری هم سراغ ایده «هوش مصنوعی بد» رفته بودند و برای موجود خبیث ماموریت غیرممکن که «همه‌جا هست و هیچ کجا نیست... بی‌خدا، بی‌‌وطن و بی‌اخلاق است» و اطلاعات را کنترل و دستکاری می‌کند تا «حقیقتی که ما می‌شناسیم در خطر باشد»، راه پیش‌تر باز شده بود.
ایتان هانا بار دیگر راهی ماموریت غیرممکن نجات جهان می‌شود و تماشاگران با او در صحنه‌های مسحورکننده، زدوخوردهای جانانه و تعقیب و گریزهای هیجان‌انگیز همراه می‌شوند.
این فیلم هیجانی به طرز چشمگیری از نظر جنسیتی خنثی است و در آن مردان و زنان بدون تبعیض می‌کشند و کشته می‌شوند. همه این‌ها به یک صحنه پایانی حیرت‌انگیز منتهی می‌شود که در آن تام کروز واقعی ضمن راندن یک موتورسیکلت واقعی از بالای قله یک کوه واقعی به پایین می‌پرد؛ صحنه‌ای که فقط در حکم یک پیش‌غذا برای اتفاق‌های آینده است... یکی از جسورانه‌ترین بدلکاری‌ها در سینما با حضور بازیگری که به استفاده از بدل برای صحنه‌های خطرناک کمتر تن داده است.
و این تازه تنها آغاز ماجرا است؛ باید منتظر قسمت دوم «روزشمار مرگ» بمانیم.
