ملاله یوسف‌زی: همواره برای سلامت روانی‌ام درخواست کمک کرده‌ام

«دغدغه‌های خود را با دیگران شریک شوید»

خانم یوسف‌زی به خاطر فعالیتش برای آموزش، برنده جایزه صلح نوبل شده- Christophe PETIT TESSON / POOL / AFP

ملاله یوسف‌زی درباره دست و پنجه نرم کردن با امور مرتبط با سلامت روانی خود صحبت کرد و گفت: «همیشه درخواست کمک کرده است.»

این کنشگر پاکستانی و برنده جایزه نوبل، در مصاحبه با مجله «تین ووگ» توضیح داد که در گذشته با سلامت روانی خود مشکل داشته است؛ گرچه مشخصا توضیح نداد که از چه مشکلی رنج می‌برده است.

به جای آن، خانم یوسف‌زی تصمیم گرفت توصیه‌های خود را برای رویایی با چنین مسائلی، بنا به تجربه خود با دیگران در میان بگذارد و از مردم بخواهد که در پی مداوا و مشاوره‌ حرفه‌ای باشند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

کنشگر ۲۲ ساله گفت: «این کلیدی‌ترین نکته‌ای است که به همه می‌گویم. حتی اگر فکر می‌کنید مشکل شما خیلی بزرگ نیست، حتی اگر می‌پندارید هنوز افسرده یا مضطرب نیستید، یا فکر نمی‌کنید به حدی بد باشد که نیاز به درخواست کمک داشته باشید. من همیشه با والدین خود حرف می‌زنم.»

او ادامه داد: «من همیشه این حرف‌ها را به کسانی که از نزدیک می‌شناسم می‌زنم، دوستانم و هم‌کلاسی‌هایم در دانشگاه. فقط برای این که مطمئن باشم جایی برای نگرانی وجود ندارد. حتی اگر مشکلی هم وجود ندارد، بیرون بروید و دغدغه‌های خود را با دیگران شریک شوید.»

خانم یوسف‌زی که در سن ۱۷ سالگی به خاطر فعالیت شجاعانه خود برای آموزش، برنده جایزه صلح نوبل شد، در ادامه گفت که چقدر چیزهای «افسرده کننده‌ای» در دنیای امروز وجود دارد، ولی از هیچ مشکل مشخصی به طور خاص نام نبرد.

او گفت: «اتفاقات جاری در جهان واقعا غم‌انگیز است. و فکر می‌کنم تنها کاری که از دست ما برمی‌آید این است که روحیه مثبت خود را حفظ کنیم چرا که ناراحتی و غمگینی موجب تغییر جهان نخواهد شد. ناراحتی ما واقعا به حل مشکلات کمکی نخواهد کرد.»

اظهارات خانم یوسف‌زی در پی سخنرانی وی درباره فواید حمایت از زنانی که به آموزش دسترسی ندارند، در مراسم خیریه‌ای در ادینبرا، عنوان شد.

او در آن مراسم که به همت سازمان خیریه «سوشیال بایت» برگزاری شده بود که در زمینه مبارزه با بی‌خانمانی فعال است، گفت: «دختران تحصیل‌کرده قدرت این را دارند که جهان ما را متحول کنند. اما بدون سرپناه یا دسترسی به آموزش، میلیون‌ها نفر از دختران پناهنده و رانده شده از سرزمین خود نمی‌توانند به این ظرفیت خود دست یابند.

© The Independent

بیشتر از زندگی