جرمی کوربین، رهبر حزب اقلیت کارگر بریتانیا، در حمله به بوریس جانسون، نخست وزیر، گفته است استفاده از عبارات «نژادپرستانه» نشانه «شکست رهبری» است.

رهبر حزب کارگر در اشاره به انتقاداتی که در گذشته از اظهارات بوریس جانسون شده، گفت رهبری زمانی شکست می‌خورد که «شما از عبارات نژادپرستانه در مورد مردم دیگر کشورها، یا جامعه خودمان استفاده می‌کنید.»

آقای کوربین افزود:«من هرگز چنین نخواهم کرد و حزب من نیز چنین نخواهد کرد.»

آقای کوربین در تلافی اظهارات جانسون علیه او، در یک مباحثه انتخاباتی صحبت می‌کرد که جمعه شب از تلویزیون بی بی سی پخش شد. آقای جانسون در انتقاد از آقای کوربین گفت وقتی او «در حزب کارگر از شهروندان یهودی دفاع نمی‌کند»، این از نظر او «شکست رهبری است.»

رهبر حزب محافظه کار در پاسخ به سئوالی که در مورد اسلام‌هراسی و یهودستیزی مطرح شد، گفت: «فکر می‌کنم، اطمینان دارم، آقای کوربین حسن نیت دارد.

«اما در برخورد با این موضوع خاص (یهودستیزی)، اکراه او از موضع‌گیری، دفاع از یهودیان در حزب کارگر، اکراه او از حفاظت آنها، و این که حمایتش را به آنها نشان بدهد، از دید من شکست رهبری است.»

آقای کوربین اظهار امیدواری کرد که نخست وزیر بریتانیا اهمیت همه شهروندان را درک کرده و این که در یک جامعه چندفرهنگی «با رعایت احترام درباره همه ادیان و مذاهب و همه زبان‌ها صحبت کند.»

به آقای کوربین گفته شد این امری «بسیار غیرمعمول» بوده که در جریان کارزار انتخاباتی، خاخام اعظم در جامعه یهودیان بریتانیا، ادعا کند که او «شایستگی احراز مقام نخست وزیری را ندارد.»

آقای کوربین در پاسخ گفت: «یهود‌ستیزی غلط است. این امری کاملا پذیرفته شده در جامعه ما، احزاب سیاسی ما، و زندگی سیاسی ماست. تاریخ بدرفتاری با یهودیان در آلمان قرن نوزدهم نشان می‌دهد استفاده از این‌گونه زبان نژاد پرستانه و این‌گونه نژادپرستی ما را به کجا می‌کشد. 

او تأکید کرد: «یهود ستیزی هیچ جایی در حزب ما و در جامعه ما ندارد و تا جایی که می‌دانم هرگز نخواهد داشت.»

آقای کوربین افزود:«من هرگز از هیچ‌گونه عبارات نژادپرستانه‌ای برای توصیف هیچ‌کس در دنیا یا در جامعه‌مان استفاده نمی‌کنم.»

بوریس جانسون درباره تامی رابینسون، یکی از نامزدهای انتخاباتی حزب محافظه کار، که تویيت یک فعال راستگرای افراطی را ریتوییت کرده بود، به چالش کشیده شد. او در واکنش گفت: «همه نامزدهای این‌چنینی، یا پوزش خواسته اند یا در موردشان تحقیق می‌شود.»

در گذشته، آقای جانسون در مقالاتی در روزنامه‌ها سیاهپوستان را به «کاکا سیاه»هایی با «لبخند هندوانه‌ای» توصیف کرده بود. این اصطلاح به این برمی‌گردد که سیاه‌پوستان آمریکا در قرن هفدهم و هجدهم به علاقه‌شان به هندوانه معروف بوده اند. پس از جنگ‌های داخلی آمریکا در دهه ۱۸۶۰ و آزادی سیاه‌پوستان، کاشت و فروش هندوانه در میان آنها به صورت یک نشان اجتماعی-اقتصادی درآمد، که تا قرن ۲۱ ادامه یافته است. آقای جانسون همچنین زنان مسلمانی را که از پیچه استفاده می‌کنند به «صندوق پست» تشبیه کرده است.