چین قرار است شبکه عجیبی از «محله‌های شادی» شبیه نمایش ترومن برپا کند که تا سال ۲۰۳۵ سی و پنج میلیون نفر را در خود جای خواهد داد.

به گزارش روزنامه سان، عکس‌ها مردمی خندان را در مجموعه آبادی‌های کوچکی در اطراف محور این جوامع نشان می‌دهد که به گفته چین، «الگوی برتر زندگی» دانسته می‌شوند.

مقام‌های چین در حال اجرای برنامه‌هایی برای ایجاد این «حلقه‌های زندگی جمعی» در قالب چشم‌انداز جدیدشان در تعیین شکل شهرهای آینده‌اند.

در این میان، شانگهای، از بزرگ‌ترین شهرهای چین، که پیش‌بینی می‌شود در ۱۰ سال آینده جمعیتی ۳۵ میلیون نفری داشته باشد، قرار است زندگی در این «محله‌های شادی» را برای ۹۹ درصد ساکنانش تا سال ۲۰۳۵ ممکن کند.

اما این برنامه‌ها با پشت‌صحنه دستگاه عظیم نظارت دولتی چین مغایر است.

افزون بر این، به نظر می‌رسد که این «محله‌های شادی» جدید چینی نه چندان شبیه شهر‌های کوچک و آرام، بلکه بیشتر مشابه کمون‌هایی باشد که دولت آن‌ها را اداره می‌کند.

بخشی از این برنامه این است که مقام‌های حزب کمونیست این کشور خود را در میان مردم محلی پنهان کنند؛ مانند «محله شادی» آزمایشی که در کینگپو قرار دارد.

به گزارش روزنامه سان، لی پینگ، از مقام‌های حزب کمونیست، در مصاحبه با شاین، رسانه دولتی چین، گفت «این دفتر کار در ندارد و به روی همه باز است که باعث می‌شود بتوانیم متواضعانه خدمت‌رسانی کنیم. »

«با روستاییان چهره به چهره صحبت می‌کنیم و حس می‌کنند در خانه خودشانند.»

چین تاکید می‌کند که تنها هدف از اجرای این برنامه، ساختن زندگی بهتر برای مردم و خدمت‌رسانی به مردم جلو در منزل آن‌ها است.

اما حسی مشابه جهان مصنوعی در فیلم پرفروش  جیم کری با عنوان «نمایش ترومن» به آدم می‌دهد.

ترومن بربنک در جهان اتوپیایی جزیره سی‌هیون زندگی می‌کند؛ جایی که همه خوشحالند، همه همدیگر را می‌شناسند و بی آنکه نیازی به ترک این جهان داشته باشند، همواره نیاز‌هایشان رفع می‌شود.

اما او بی‌اینکه بداند، همواره تحت نظارت است و قدرتی برتر، که در این مورد به جای دولت، یک استودیو تلویزیونی است،‌ تمام زندگی‌اش را جزء به جزء مدیریت می‌کند.

وجود مقام‌های حزب کمونیست که همواره بیش از چند دقیقه از مردم فاصله ندارند، به این «محله‌های شادی» کمی سویه شریرانه می‌دهد. طبق گزارش سان، ساکنان باید برنامه‌ای دولتی را روی گوشی‌های هوشمندشان نصب کنند که به آن‌ها اجازه می‌دهد ۱۰۰ نوع خدمات دولتی را به دقت مدیریت کنند.

به گزارش رسانه‌های چین، «نظارت‌های امنیتی» دیجیتالی نیز قرار است در برخی از این دهکده‌های آزمایشی برقرار شود.

به نظر می‌رسد این «محله‌های شادی» نه چندان شبیه شهر‌های کوچک، بلکه بیشتر مشابه کمون‌هایی باشد که دولت آن‌ها را اداره می‌کند.

اما برخی مقامات چینی تاکید دارند این آینده کشور است.

ژو جیان، از مقام‌های حزب کمونیست در کینگپو، بر «امن، منظم و زیبا» بودن این جوامع تاکید ورزید.

این مفهوم، هشدارهای بسیاری در مورد اعمال محدودیت‌هایی مثلا در عرصه «اعتبار اجتماعی»، نصب دوربین‌های نظارت بر احساسات، و داده‌دزدی گوشی‌های هوشمند در جامعه چین به همراه دارد.

خود محله شادی شانگهای که در ژانگیان در منطقه کینگپو قرار دارد، زمانی دهکده‌ای باستانی و عجیب بوده است.

این دهکده که پیش‌تر شهر باستانی ژانگیان نام داشت، زمانی مهد فرهنگ صدها ساله شانگهای بود و حالا حدود سه هزار نفر جمعیت دارد.

به گزارش سان، این محله شادی را گروهی از دانشگاه تونگجی در ۲۰۲۱ طراحی و احداث کردند. آنان این دهکده باستانی را کاملا به نسخه‌ای مدرن از آینده شانگهای تبدیل کردند.

اهالی وقتی از خانه خود بیرون می‌آیند، در عرض چند دقیقه با استفاده از حمل و نقل عمومی به محل کار و مدرسه می‌رسند و به خدمات درمانی دسترسی می‌یابند.

این محله  حدود ۵۰ هزار متر مربع وسعت دارد و دارای بیش از هزار و ۲۰۰ واحد مسکونی جدید است.

این محله از چهار ساختمان ۲۴ طبقه تشکیل شده است که دارای مجموعه‌ای از آپارتمان‌ها، از واحدهای تک‌خوابه تا سه‌خوابه است.

اهالی این محله شادی می‌توانند در مرکز روستا برای مطالعه، تماشای فیلم، معاشرت و حتی بهره‌مند شدن از مشاوره حقوقی، گرد آیند.

ارائه خدمات مشاوره حقوقی در این مرکز نیز بستری برای میانجیگری شادی‌زدا در مورد اختلافات محله است.

تو یونگ‌جون، رئیس محله شادی، به مجله سیکستون گفت: «این مرکز با بازسازی دفترهای اداری درست شده است و می‌خواهیم اهالی را وادار کنیم از خانه بیرون بیایند و با ورود به اجتماع، از زندگی در محله شادی لذت ببرند.»

به گزارش روزنامه سان، مزارع خالی بازسازی شده‌اند و در چارچوب طرح آینده‌نگرانه ژانگیان، اقامتگاه‌های دهقانان، جاده‌ها، پل‌ها و تاسیسات خدمات عمومی را ارتقا داده‌اند و به تاسیسات بدن‌سازی مجهز کرده‌اند.

حتی روبات‌پزشک‌هایی هم وجود دارند که تحت مدیریت «دستگاه هوشمند سلامت» فشارخون افراد را اندازه‌گیری می‌کنند.

این روبات‌ها می‌توانند پرونده سلامت ما را بخوانند و بگویند به معاینه پزشکی نیاز داریم یا نه.

در این محله مرتب دورهمی‌هایی مثل شب‌ فیلم و جشن‌های مختص تعطیلات برگزار می‌شود تا مردم به گذراندن باکیفیت وقت در کنار هم تشویق شوند.

با اینکه فاصله تا مرکز شلوغ شانگهای فقط ۳۰ کیلومتر است، اهالی زمانی برای دسترسی به خدمات شهرنشینان به زحمت می‌افتادند.

برای رفتن به مراکز خدماتی، از درمانگاه گرفته تا سینما، راهی جز بیرون رفتن از محله نبود. اما اینک در محله شادی می‌توانند فوری به تمامی خدمات اساسی دسترسی یابند و این خدمات درست در بیرون در خانه‌های آن‌ها است.

یونگجون گفت: «بدون اینکه نیازی به بیرون رفتن از روستا باشد، می‌توانیم امور خرده‌‌ریز محله را حل‌و‌فصل کنیم.»

«لبخند نقش‌بسته بر صورت روستاییان، نشانگر زندگی در محله شادی است و احساس بهره‌مندی آنان تقویت شده است.»

به گزارش روزنامه سان، سن اکثریت اهالی محله شادی ۶۰ سال به بالا است و این پروژه سفر به اماکن را به گونه‌ای تسهیل می‌کند تا در زمانی کوتاه صورت گیرد که برای اهالی بسیار مناسب است.

تبدیل ژانگیان به محله شادی، از نخستین اجراهای آزمایشی این طرح مفهومی در روستاها بود.

مقام‌ها در چارچوب طرح جامع ۲۰۳۵-۲۰۱۷ شانگهای، جویای آنند که در ۲۰۳۵ میلادی ۹۹ درصد جمعیت به چنین محله‌هایی دسترسی داشته باشند.

وزارت مسکن و توسعه شهری- روستایی چین، سال ۲۰۲۰ برای ترویج ساخت این سبک از محله‌ها،  رهنمودهایی منتشر کرد.

به گزارش روزنامه سان، در این رهنمودها صحبت از ایجاد محله‌هایی با کاربری ترکیبی است که دارای پوشش مطلوب حمل‌ونقل عمومی، مسیرهای دوچرخه‌سواری و خیابان‌های عابرپسند خواهند بود. هدف هم کاستن از گسترش شهرها، راه‌بندان و آلودگی هوا، و افزایش کیفیت زندگی اهالی است.

چند شهر دیگر بیرون از شانگهای نیز پیاده‌سازی این گونه الگوها را آغاز کرده‌اند.

دولت در شهر شنژن در جنوب شرقی چین برنامه‌ای آزمایشی را برای تبدیل ۱۰۰ محله کنونی به «حلقه‌های زندگی اجتماعی» به اجرا در آورده است.

شهر چنگدو در جنوب غربی چین نیز اعلام کرد برای ایجاد ۳۰ محله از این نوع تا سال ۲۰۲۵ برنامه دارد.