فردی که زنان بی‌حجاب را با تیرکمان می‌زد، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی شد

خسروپناه از شاگردان مصباح یزدی و حامیان اسلامی کردن علوم است

​​جنجال حجاب اجباری و انقلاب مردم ایران به برکشیده شدن عبدالحسین خسروپناه، روحانی کتاب‌ساز، خرافه‌گرا و متهم به سرقت علمی و مروج حجاب اجباری به مقام  دبیری شورای عالی انقلاب فرهنگی منجر شد.

حکم او پس از تایید علی خامنه‌ای صادر شد تا جایگزین روحانی دیگری به نام سعیدرضا عاملی شود که از اوایل سال ۱۳۹۸ تا روز چهارشنبه عهده‌دار این سمت بود.

زمزمه‌های برکناری عاملی در جریان اعتراض‌های سراسری مردم ایران و از زمانی آغاز شد که او اعلام کرد ایجاد گشت ارشاد مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی نیست و تلویحا مخالفت خود را با ادامه فعالیت آن اعلام کرد. این مخالفت در نهایت به برکناری عاملی و انتصاب عبدالحسین خسروپناه، از روحانیون نزدیک به علی خامنه‌ای و از شاگردان محمد‌تقی مصباح یزدی، به سمت دبیری شورای عالی انقلاب فرهنگی منجر شد.

خسروپناه روحانی ۵۶ ساله‌ای است که نامش در زمان ریاست‌جمهوری هاشمی رفسنجانی به دلیل انتشار مقالات ضدتوسعه در هفته‌نامه محافظه‌کار صبح، به مدیرمسئولی مهدی نصیری، سر زبان‌ها افتاد. او در دوران ریاست‌جمهوری رفسنجانی و خاتمی در نشریات و موسسات قابل‌توجهی به نقد دولت‌های مستقر و سیاست‌های آن‌ها می‌پرداخت. 

در دولت محمود احمدی‌نژاد، خسروپناه به‌تدریج پله‌های ترقی را پیمود و به ریاست موسسه‌ پژوهشی حکمت و فلسفه‌ ایران رسید.

خسروپناه ادعا می‌کند دارای مدرک دکترای کلام اسلامی از موسسه امام صادق است اما برخی منتقدانش می‌گویند که او چنین مدرکی ندارد.

از زمانی که خسروپناه به ریاست موسسه‌ پژوهشی حکمت و فلسفه‌ ایران منصوب شد، آثار و نوشته‌هایش بیش از گذشته موردتوجه منتقدان قرار گرفت و نتایج بررسی‌ها آشکار کرد که او بخش قابل‌توجهی از آثار خود را از نوشته‌های دیگران کپی کرده است. امیرحسین خداپرست، عضو هیئت علمی موسسه‌ پژوهشی حکمت و فلسفه‌ ایران، چهار سال پیش با انتشار یادداشتی در سایت صدا نت، به بررسی برخی آثار خسروپناه پرداخت و نشان داد که او در برخی کتاب‌هایش، از آثار دیگران کپی کرده است.

به نوشته خداپرست، «بخش قابل‌توجهی از فصل چهاردهم مسائل کلامی جدید و فلسفه‌ دین» متعلق به خسروپناه «در واقع، تلخیص و رونویسی» از فصل چهارم کتاب جاودانگی نوشته‌ دکتر رضا اکبری، استاد دانشگاه امام صادق، است.

سایت صدانت چند ماه بعد، گزارش مفصل دیگری از تقلب و سرقت و کپی‌‌کاری خسروپناه منتشر کرد و از او پرسید آیا حق‌التحقیق‌ها و حق‌التالیف‌ها و ترفیع‌ها و ارتقاهایی که بابت کتاب‌هایش گرفته و با آن‌ها به رتبه استادی رسیده است، از نظر خودش اخلاقی و مشروع است؟

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

پیش‌تر رضا کوهکن، دیگر عضو هیئت علمی موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، هم با انتشار یادداشتی، از نحوه عملکرد خسروپناه در این موسسه از جمله برخورد‌های تهدید‌آمیز و تحقیرآمیز این روحانی با اعضا پرده برداشته بود.

احمد مطلب‌نیا، دانش‌آموخته و پژوهشگر مطالعات فرهنگی، از دیگر افرادی است که برخی آثار خسروپناه را زیر ذره‌بین برده و درباره آن‌ها نوشته است: «در موارد متعددی [از کتاب خسروپناه] مطالب ویکی‌پدیای فارسی کپی پیست شده است، بدون آنکه نویسنده منبع خود را ذکر کند.»

مطلب‌نیا افزود: «کپی‌های خسروپناه به ویکی‌پدیای فارسی منحصر نمی‌شود و کپی از آثار دیگر را نیز در بردارد.» او از مقام‌های مسئول خواست کمی اندیشه کنند که «سوءبرداشت، سطحی‌نگری و داوری‌های نادرست [خسروپناه] درباره مسائل و دیدگاه‌های فرهنگی، آن هم بر مبنای آمیزه‌ای از مطالب سرهم‌بندی‌شده، تقلبی و گزافه‌گویانه، چقدر اسف‌بار و خطرناک است».

البته خسروپناه هم در این سال‌ها بارها پاسخ این نقد‌ها و اعتراض‌ها را داده و ادعا کرده که «دعوای اصلی سر لحاف ملا یعنی منصب ریاست موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران و اعتراض به این است که چرا این جایگاه در اختیار یک نیروی انقلابی است».

حاشیه‌های خسروپناه تنها به آثار و افکارش محدود نمی‌شود. او در سال‌های اخیر اظهار‌نظر‌ها و اقدام‌های جنجال‌برانگیز بسیاری داشته که یکی از آن‌ها مربوط به همه‌‌گیری کرونا در ایران است. از او ویدیویی در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد که می‌گوید سه‌ بار به کرونا مبتلا شده و هر بار با «داروی امام کاظم» و «داروی جامع امام رضا» بهبود یافته است.

درخواست از رئیس آموزش و پرورش قم برای دادن یک پست مدیریتی به خواهر خسروپناه از دیگر اقدام‌های خبرساز این روحانی در سال‌های اخیر است که انتشار متن این درخواست در رسانه‌های اجتماعی با حاشیه‌های زیادی برای او همراه شد.

خسروپناه سال ۱۳۹۳ در نماز جمعه تهران، «رمان خواندن، آرایش زنان و صحبت کردن با نامحرم» را از عوامل طلاق در جامعه ایران برشمرد. به گفته او، «حجاب ضرورت فرهنگی است که باید به آن توجه شود؛ دختران بدحجاب به خودشان و جامعه آسیب می‌زنند».

این روحانی در آن زمان از شورای انقلاب فرهنگی خواست «تدوین مهندسی فرهنگی شامل راهبردهای تهاجمی و دفاعی را سریع‌تر مصوب و عملیاتی کند». درخواستی که حدود هشت سال پیش مطرح شد و او حالا در راس همان نهادی قرار گرفته که پیش‌تر از آن خواسته بود در مورد مقوله حجاب موضع «هجومی» اتخاذ کند.

دبیر جدید شورای عالی انقلاب فرهنگی کسی است که ۱۹ آذر ماه معترضان در ایران را افرادی «شرور» خواند که «با خدا و رسولش محاربه می‌کنند» و مجازات آن‌ها می‌تواند کشتن، به ﺻﻠﺎﺑﻪ کشیدن، قطع چهار انگشت دست راست و چهار انگشت پای چپ و تبعید باشد.

این روحانی پیش‌تر در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس چنین اعتراف کرده بود: «قبل از انقلاب وقتی خانم‌های بی‌حجاب به مغازه پدرم می‌آمدند، من از بالکن مغازه با تیرکمان به پاهای خانم‌های بدحجاب می‌زدم که چرا پالخت بیرون آمده‌اند. پدرم به حجاب حساس بود اما گفت اگر ضربه‌ای بخورند، شرعا ضامنی. از این رو تیرکمان را گذاشتم کنار و روی آن‌ها آب می‌ریختم.»