در سال‌های جنگ سرد، باله پلی طلایی بود که ارتباط اتحاد جماهیر شوروی با غرب را برقرار نگه می‌داشت. رهبران جهان که از مسکو بازدید می‌کردند، معمولا برای تماشای رقصندگان بزرگ روس مانند گالینا اولانوا و مایا پلیتسکایا به تئاتر بولشوی در فاصله‌ای دور از کرملین، برده می‌شدند. مایا پلیتسکایا در روایت تجربه آن دوران، خود را پرنده‌ای در قفسی طلایی وصف می‌کند که برای لذت بردن بازدیدکنندگان مهم به نمایش گذاشته می‌شد. با این حال اگرچه باله یکی از معدود عشق‌های مشترک رهبران دو طرف پرده آهنین بود، رویدادهای اخیر نشان داد که حتی این ارتباط بین روسیه و جهان غرب نیز در خطر از هم پاشیدن است.
این‌ها نظرات گراهام واتس، رئیس بخش رقص حلقه منتقدان و جوایز ملی رقص بریتانیا، است که در هفته‌نامه اسپکتیتر (The Spectator) ضمن اشاره به نقش باله در گرم کردن فضای جنگ سرد، نگرانی خود را از تاثیر مخرب جنگ بر هنر باله بیان می‌کند.
باله بولشوی و باله مارینسکی، خواهرخوانده آن، از زمانی که باله اتحاد جماهیر شوروی اولین‌بار اکتبر ۱۹۵۶ در لندن و در جهان غرب به نمایش درآمد، بارها به صحنه بازگشتند اما این حضور در سال ۲۰۲۲ متوقف شد. برنامه تابستانی پیشنهادی بولشوی در خانه اپرای سلطنتی قبل از اعلام رسمی حذف و یک تور باله بسیار کوچک‌تر دولتی سیبری روسیه با برنامه ۸۴ توقف در بریتانیا هم در پایان فوریه و بدون اجرا در ۹ مقصد تعیین‌شده دیگر، لغو شد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
آنسامبل پروداکشنز، برگزارکنندگان جشن سالانه نمادهای باله، که قرار بود ۱۳ مارس در کلوزیوم لندن برگزار شود، همه رقصندگان روس را از برنامه خود حذف کردند. آن‌ها در بیانیه‌ای، تهاجم روسیه به اوکراین را محکوم و آشکارا اعلام کردند که «با هیچ سازمان دولتی روسیه همکاری نخواهند کرد».
در این میان، لا اسکالا نیز برنامه والری گرگیف را که قرار بود اجراهای «بی‌بی پیک» (Queen of Spades) چایکوفسکی را هدایت کند، لغو کرد. این به دنبال پاسخ ندادن گرگیف به درخواستی از او برای بیان دیدگاهش در مورد جنگ اوکراین بود.
آنا نتربکو، سوپرانوی روس، نیز از اجرای آدریانا لکوورور در لا اسکالا کناره‌گیری کرد. او در رسانه‌های اجتماعی گزارش‌ها مبنی بر ناخوشی خود را رد کرد و نوشت: «سلامتم اما نمی‌آیم. مجبور کردن هنرمندان یا هر شخصیت عمومی به بیان عقاید سیاسی خود در ملاعام و تقبیح وطنشان کار درستی نیست.»
ایمی برانت در مقاله‌ای که در نشریه پوینت منتشر شد، نوشت تاثیر جنگ بر باله بسیار گستره است و این موضوع تئاتر باله ملی اوکراین را در خطر قرار داده است.
اولکسی پوتیومکین، مدیر باله ملی اوکراین، برای مبارزه با نیروهای روسیه اسلحه به دست گرفت. لسیا ووروتنیوک، یک بالرین زن باله ملی اوکراین، نیز به بخش مقاومت پیوست.
در این میان، برخی افرادی که با روسیه در ارتباطند، از جمله ناتالیا اوسیپووا، دیانا ویشنووا، ولادیمیر شکلیاروف، ویکتورینا کاپیتونوا و نینا آنانیاشویلی در رسانه‌های اجتماعی همبستگی خود را با اوکراین اعلام کردند. ولادیمیر اورین، مدیر کل تئاتر بولشوی، در میان گروهی از رهبران فرهنگی روسیه بود که طوماری علیه جنگ امضا کرد. با این حال برخی رقصندگان از هرگونه اظهارنظری خودداری کردند که بسیاری را به این فکر واداشت که در چه موقعیتی قرار دارند و آیا در صورت اظهارنظر، در روسیه با عواقبی روبرو خواهند شد؟
هنر همواره توانسته است از سیاست فراتر رود و مردم را با هم متحد کند. فهرست رقصندگان شرکت‌های باله در سرتاسر جهان چندملیتی است و رقصندگان روس و اوکراینی اغلب کنار یکدیگر و هماهنگ با هم کار و تمرین می‌کنند.
اوکسانا ماسلوا، مدیر باله فیلادلفیا که اوکراینی است و الکسی بابایف، تک‌نواز که روسی‌ــ‌آمریکایی است، درباره دوستی خود و تراژدی این جنگ صحبت کردند. بابایف به نشریه اینکوایرر (Inquirer) می‌گوید که این جنگ «مثل جنگیدن با مردم خودمان است». با این حال ماسلوا به محدودیت‌های باله نیز اشاره می‌کند: «هنر می‌تواند به مردم کمک کند مهربان‌تر و متفکرتر باشند. هنر می‌تواند نحوه رفتار شما به عنوان یک شخص را تغییر دهد اما نمی‌تواند مادرم را از بمبی که اکنون روی سرشان می‌افتد، نجات دهد.»
