بی آن که بخواهیم زیادی شبیه «دنیس نوردون» حرف بزنیم (اگر او را یادتان بیاید می‌فهمید چه می‌گویم)، اگر جزو آن دسته از افراد باشید که به سنی رسیده‌اند که برایشان بیشتر مهم است چقدر طول می‌کشد سوار خودرو شوند تا این که چقدر طول می‌کشد سرعت خودرو به ۱۶۰ کیلومتر در ساعت برسد، کیا اکس‌سید Kia Xceed مناسب‌ترین گزینه برای شما است. علت این است که کیا اکس‌سید کمی (۴۴ میلی‌متر) بلندتر از هاچ‌بک‌های معمولی نظیر کیا سید (Ceed) است یعنی خودرویی که اکس‌سید بر پایه آن ساخته شده، و سوار شدن به این خودرو و پیاده شدن از آن بسیار آسان است. با درهای خوب و بزرگش که با زاویه زیادی باز می‌شوند، این کار واقعا هیچ زحمتی ندارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
اکس‌سید برای راحتی جمعیت رو به پیری ساخته شده، یعنی کسانی که معمولا فقط آن‌ها قدرت خرید خودروی نو دارند، و این کار کیا هوشمندانه بوده، مگر نه؟ نه آنقدر بلند است که مانند رنج روور برای سوار شدن نیاز به پلکان داشته باشیم، نه آنقدر خوابیده است که مثلا مانند کاترام (Caterham) نگران باشیم چطور می‌خواهیم از آن پیاده شویم. ارتفاعش درست مناسب است. حداکثر سرعتش ۱۶۰ کیلومتر در ساعت است، بدین ترتیب هرگز نیازی نیست نگران این موضوع باشیم (واضح است منظور جایی است که این سرعت مجاز باشد).
باقی چیزها هم به همین خوشایندی است. در اصطلاح صنعت خودروسازی، این خودرو «جدید» است نه «تماما جدید»، یعنی تفاوت چندان فاحشی با اکس‌سید قبلی ندارد که در سال ۲۰۱۸ تولید شد. بعضی گزینه‌های کنترل و نمایشگرهای روی داشبورد جدید است و طراحی جلو و عقب را از نو انجام داده‌اند و چراغ‌های ای‌ئی‌دی زیبایی دور تا دورش اضافه کرده‌اند. اما شکل اساسی آن متعلق به چند سال پیش است و چیزی بین هاچ‌بک، کوپه و نیمه‌شاسی‌بلند کوچک است. کیا همان هاچ‌بک سید معمولی خود را برداشته، گلگیرهای پلاستیکی مشکی، سپرهای بزرگتر و باربندهای نقره‌ای اضافه کرده و صندوق عقب را بزرگتر کرده تا حدی از نمای نیمه‌شاسی‌بلند به آن بدهد. به‌ای ترتیب ظاهرش بیشتر از مثلا فولکس‌واگن تی-راک یا سئات آتکا شبیه خودرو است.
همچنین منصفانه است بگوییم اکس‌سید در مقایسه با برخی رقبا نظیر تویوتا سی-اچ‌آر یا رنو آرکانا کمی رام به نظر می‌رسد و به اندازه پژو ۳۰۰۸ ظاهر امروزی ندارد. اما کیا برای جبران این موضوع کمی رنگ‌کاری جلف انجام داده است.
ویژگی‌های کیا اکسید ۱.۶ جی‌دی‌‌ای ۳ پی‌اچ‌ئی‌پی
قیمت: ۳۲ هزار و ۹۹۵ پوند (قیمت مدل آزمایش‌شده؛ از ۲۲ هزار و ۳۹۵ پوند آغاز می‌شود)
حجم موتور: ۱.۶ لیتر بنزینی، ۸ سیلندر خودکار به اضافه موتور برقی
توان خروجی (اسب بخار): ۱۳۹
حداکثر سرعت (کیلومتر در ساعت): ۱۶۰
صفر تا صد (ثانیه): ۱۰.۶
مصرف سوخت (کیلومتر در لیتر): ۸۵ (شامل وقتی که فقط از باتری استفاده می‌شود)
میزان انتشار دی‌اکسیدکربن (گرم در کیلومتر بر اساس دبلیو.ال.تی.پی): ۳۲
کیا همچنین «چرخ‌های بی‌صدا» و قابلیت‌های خفه‌کننده صداهای اضافی را هم افزوده است به طوری که مجموعه کنونی در کل از قبلی‌ها پیشرفته‌تر است. کنترل‌های تهویه و ارتباطات رادیویی در جای مناسبی روی داشبورد و در جای قابل دسترسی روی فرمان قرار دارند و معمولا در هنگام رانندگی نیازی به ور رفتن با صفحه نمایش لمسی نیست. مواد خام به کار رفته همگی به خصوص در سطوح تزیینی بالاتر عالی و خوش‌‌لمس‌اند و فضای داخلی خودرو به رغم تزیین محافظه‌کارانه که آمیزه‌ای از مات و مشکی پیانویی است، جای دلپذیری است. انگار کارخانه مستقر در اسلواکی قبول زحمت کرده است و محصولی دارای کیفیت عالی برای ما تولید کرده است (این طرح هم اروپایی و مطابق پسندهای اروپایی است و در این مورد سامانه تعلیق نرم‌تر برای جاده‌های زمخت بریتانیا مناسب است.)
خودروی خاصی که برای آزمایش انتخاب کردم مدل پی‌اچ‌ای‌وی (خودروی اتصال برقی دونیرویی) بود، خودرویی که به نوعی اکس‌سید در میان دارندگان جای ویژه به آن جای ویژه‌ای داده است. جنبه مثبت کیا اکس‌سید پی‌اچ‌ای‌وی این است که در الگوی کاربری معینی به ندرت «سوختی» مصرف می‌کند زیرا می‌توان در حالت فقط برقی حدود ۳۰ مایل(۴۸ کیلومتر) با آن نرم رانندگی کرد که برای رفت‌و‌آمدهای بسیاری مناسب است (اگر بتوان از برق محل کار هم به رایگان استفاده کرد که دیگر عالی می‌شود). برای بهره‌مندان از مزایای غیرنقدی کسب و کار هم مزیت مالیاتی چشم‌گیری دارد، به طوری که در قیاس با معادل فقط بنزینی سالی ۸۰۰ یا ۱۶۰۰ پوند به نفع آن‌ها است و مالیات خودرو هم کم‌تر است.
از سوی دیگر قیمت پایه پی‌اچ‌ای‌وی اکس‌سید حدود هفت هزار پوند است و مجموعه باتری و موتور برقی ۲۰۰ کیلوگرم به وزن آن می‌افزاید. اگر با آن به سفرهای طولانی‌تر برویم یا به خود زحمت ندهیم باتری آن را شارژ کنیم صرفه سوختی آن لطمه قابل ملاحظه‌ای می‌بیند. بنابراین جای ویژه این محصول در بازار چندپهلو است. لازم به ذکر است که سامانه دونیرویی از توان زیادی برخوردار است ولی وقتی پا روی پدال می‌گذارید قدری به ناله می‌افتد. ضخامت ستون‌های عقب به قابلیت دید لطمه می‌زند(حسگرها و دوربین‌های پارک تا حدی این ایراد را جبران می‌کنند.) صرفه‌جویی ادعایی ۲۰۰ ام‌پی‌جی قدری تخیلی و مبتنی بر استفاده زیاد از خودرو در حالت فقط برقی (شارژ مجدد به ازای هر ۳۰ مایل) است.
اکنون باید همگی با ضمانت هفت ساله کیا و شهرت فزاینده آن بابت کیفیت، قابلیت اطمینان و دوام آشنا شده باشیم و مشتریان آن طبق رضایت‌سنجی‌ها معمولا جزو راضی‌ترین‌ها‌اند.
به نظر من با آن که این شرکت کره‌ای در بخش‌های سنتی مثل خودروهای شاسی‌بلند و هاچ‌بک خانوادگی کاملا توانمند است و در سطح کیفیت پژو است (که کیفیت خوبی دارد) برتری واقعی آن در محصولات بالنده تمام برقی آن شامل ای-نایرو و ای‌وی۶ است که همگی دارای برد عالی در قلمروی واقعیت‌اند. در ضمن خیلی آسان می‌شود سوار آن‌ها شد یا از آن‌ها بیرون آمد.
© The Independent
