مثانه نشت می‌کند. احساس سوزش دردناکی در واژن، و ریزش مو دارید. اگر ناگهان این‌[عارضه]ها به شما دست می‌داد و همه پزشکان می‌گفتند برای کمک به شما هیچ کاری نمی‌توانند انجام دهند، چه می‌کردید؟

این زندگی روزانه بسیاری از ۱۳ میلیون زنی است که در حال حاضر وارد یائسگی می‌شوند و در حالیکه این رنج‌ها شایع‌اند، درمان آن‌ها ممکن است سخت باشد- به‌ویژه برای افرادی مانند کسانی که در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان پستان قرار دا‌رند و نمی‌خواهند از درمان جایگزینی هورمونی (اچ‌آر‌تی) استفاده کنند. اینک بسیاری از زنان به طیف جدیدی از درمان‌های بنیادی- و اغلب شگفت‌انگیز- روی آورده‌اند تا درماندگی‌های ناشی از پیری بدن را درمان کنند.

نمونه‌وار، از هر سه زن بالای ۵۰ سال، یک نفر با ضعف عضله کف لگن سر می‌کند- بیماری‌ای که ممکن است در اثر کاهش شدید استروژن در دوران یائسگی رخ دهد و به مشکلات خجالت‌آور مثانه منجر شود. [دانستن و پذیرش] این واقعیت که چنین مشکلاتی بسیار رواج دارند، سروکار داشتن با آن‌ها را کمتر آزاردهنده نخواهد کرد؛ چیزی که ساندرا ۵۳ساله اهل کنت به‌خوبی می‌داند. پس از شروع یائسگی، عوارض دو زایمان آسیب‌زا برای او- و مثانه‌اش- آغاز شد. او می‌گوید: «در طول تقریبا بیش از یک سال یا بیشتر، نشت بیشتر و بیشتر شد. آدم فقط به خودش می‌گوید که وای نه، امیدوارم مجبور نباشم تا آخر عمرم هر روز از این پدها استفاده کنم؟ چند ماه پیش به نقطه‌ای رسیدم که دیگر احساس می‌کردم از این بابت حسابی دچار استرس شده‌ام.»

ساندرا و همسرش که از دریافت حمایت پزشکان سازمان خدمات ملی سلامت بریتانیا (ان‌اچ‌اس) ناامید شده بودند، تحقیق در مورد درمان‌های جدید برای علائم یائسگی را شروع کردند. ساندرا حالا دو بار در هفته، به درمانگاهی محلی می‌رود و در حالیکه نیم ساعت روی صندلی امسلا (Emsella) نشسته است، مجله‌ای ورق می‌زند- [امسلا] یک صندلی الکترومغناطیسی است که جریانی را به بدن او می‌فرستد و کل ماهیچه کف لگن را به انقباض وامی‌دارد. او مدعی است که یک دوره کوتاه درمان، «واقعا زندگی من را عوض کرده است».

او با لباس کامل روی صندلی می‌نشیند. یک جلسه‌ ۲۸ دقیقه‌ای، با اجرای ۱۱ هزار ورزش کف لگن معادل است. ساندرا توضیح می‌دهد: «احساس عجیبی است. تنها شکلی که می‌توانم آن را توصیف کنم، شبیه وقتی است که یک خط‌کش مارپیچ پلاستیکی داشته باشید و آن را به گوشه میز بزنید- لرزشش دقیقا همانطور است. دردناک نیست- انگار در ماهیچه‌های لگنتان طبل می‌زنند و می‌توانید بالا کشیده شدن آن‌ها را احساس کنید.»

یک دوره شش جلسه‌ای روی صندلی که حدود ۱۲۰۰ پوند هزینه دارد و در طول سه هفته اجرا می‌شود، برای کمک به جلوگیری از نشت و ضعف مثانه تا دست‌کم یک سال و اغلب بیشتر کافی است، و ساندرا نتایج بی‌درنگ آن را دیده است: «حتما فرق خواهد کرد. خیلی عالی است که وقتی در حال حرکتید و در جاهایی که توالت وجود ندارد، لازم نیست نگران باشید.»

به گفته دکتر شیرین لاکانی (Shirin Lakhani) که برای بیماران درمانگاه خصوصی خود استفاده از صندلی امسلا را تجویز می‌کند، این درمان- «که عضلات کف لگن را تحریک می‌کند و برای شما تمرین‌های کگل (تمرین‌های کف لگن) مافوق‌صوت انجام می‌دهد»- رضایت ۹۸ درصد از مشتریان را جلب کرده است. او معتقد است که این درمان نوین باید به صورت منظم در سازمان خدمات ملی سلامت بریتانیا (ان‌اچ‌اس) ارائه شود؛ به ویژه که بی‌اختیاری ادرار شایع‌ترین دلیلی است که زنان در آینده بابت آن تحت مراقبت‌های پرستاری قرار می‌گیرند.

صندلی امسلا صرفا یکی از چند رویکرد جدید بنیادینی است که برای مقابله با نشانه‌های آزاردهنده یائسگی در مطب‌های خصوصی استفاده می‌شود. یکی دیگر از روش‌هایی که دکتر لاکانی استفاده می‌کند، بهره‌گیری نوین از روشی موسوم به «جوان‌سازی صورت خون‌آشام» (vampire facial) است؛ روشی که پلاسمای غلیظ‌شده را از خون بیمار می‌گیرد و به نقاط خاصی از بدن تزریق می‌کند تا به تحریک رشد و بازسازی سلولی کمک کند. اگر قبلا در مورد آن‌ها شنیده‌اید، باید از گوئینت پالترو تشکر کنید- که در برنامه «گوپ لب» (Goop Lab) در کانال نتفلیکس این کار را به دلیلی کاملا متفاوت، برای او انجام دادند. این «پی‌آرپی»‌های [پلاسمای تغلیظ‌‌شده با پلاکت] تزریق‌شدنی برای منظورهای زیبایی، مانند از بین بردن نشانه‌های پیری روی صورت، از پسند همگانی زیادی برخوردارند. اما در حال حاضر آن‌ها را برای یک هدف کاملا متفاوت به کار می‌گیرند.

من از پی‌آرپی برای تزریق به واژن و کلیتوریس زنان استفاده می‌کنم تا تمام آن ناحیه بازسازی شود./ دکتر شیرین لاکانی

دکتر لاکانی از تزریق پی‌آرپی برای کمک به افزایش رشد و سلامت آلت تناسلی زنان و واژن بعد از یائسگی استفاده می‌کند. این یک گزینه برای استفاده از درمان جایگزین هورمونی برای کسانی است که به آتروفی (تحلیل رفتن) واژن و نشانه‌های مرتبط با آن، مانند درد، خشکی و عفونت‌های مکرر مثانه دچار می‌شوند. او چنین توضیح می‌دهد: «وقتی خون را می‌گیرید و از پلاسمای تغلیظ‌شده استفاده می‌کنید که غلظت پلاکت‌های بیشتری دارد، می‌توان آن را برای جوان‌سازی قسمت‌های مختلف بدن به کار برد. من از آن برای تزریق به واژن و کلیتوریس در زنان استفاده می‌کنم تا تمام آن ناحیه را بازسازی کنم.»

سازمان خدمات ملی سلامت بریتانیا (ان‌اچ‌اس) در حال آزمایش درمان‌های پی‌آرپی برای بیماری‌های مفصلی، از جمله ورم مفاصل (آرتریت) است، اما برای تجویز آن برای عارضه‌های یائسگی، هنوز داده‌های لازم را در اختیار ندارد- وضعیتی که دکتر لاکانی امیدوار است به ‌زودی تغییر کند. شواهد رو به ‌افزایشی وجود دارد که نشان می‌دهد این تزریق‌ها به درمان بیماری‌های شدیدتر و صعب‌العلاج‌تری که زنان پس از یائسگی با آن مواجه می‌شوند، مانند بیماری پوستی لیکن اسکلروزوس (lichen sclerosus)، کمک می‌کند؛ اختلالی که لکه، نازکی و تغییر رنگ در پوست اطراف ناحیه تناسلی و مقعد ایجاد می‌کند. دنیز، ۷۰ ساله، اهل بدفوردشایر، به این اختلال مبتلا است. او پیش از اینکه درمان را آغاز کند، باید تقریبا یک ساعت در روز روی بیده می‌نشست تا نشانه‌های بیماری‌اش فروکش کنند. او همچنین پوشیدن شلوار را کنار گذاشته بود و فقط دامن‌های گشاد انتخاب می‌کرد؛ زیرا هر نوع لباس تنگی برایش غیرقابل تحمل بود.

او توضیح می‌دهد: «اگر مدتی طولانی بنشینم، بسیار آزاردهنده است و احساس سوزش خواهم کرد. وقتی می‌ایستم و سرم گرم کاری می‌شود، زیاد بد نیست، اما وقتی دوباره می‌نشینم، اذیت می‌کند.» دنیز عضو یک گروه مخصوص بیماران لیکن اسکلروزوس در فیس‌بوک است و چندین درمان پزشکی و همه‌جانبه را امتحان کرده است، اما هیچ یک او را مدتی طولانی آرام نکرده‌اند. او خوانده بود که درمان پی‌آرپی ممکن است بتواند قدرت التیام‌بخشی خود بدن را در ناحیه واژن افزایش دهد و نتایج آن سال‌ها ماندگار است، بنابراین تصمیم گرفت که این تزریق معروف به «او-شات» (O-Shot) را- زیرا در زنان جوان‌تر برای افزایش احساس ارگاسم هم استفاده می‌شود- بیازماید.

نخست احساس دردش، به‌ویژه در اطراف مقعد افزایش یافت، اما پس از چند هفته، بهبودی شروع شد. او می‌گوید: «حالا به‌خوبی احساس راحتی می‌کنم. فکر می‌کنم موثر بوده است و صرفا بهتر خواهد شد. همچنین احساس می‌کنم همه‌چیز کمی باد کرده [و جاافتاده] است.» دنیز هنوز شلوار پوشیدن را از سر نگرفته است، اما فکر می‌کند که با پیشرفت بهبودی، خواهد توانست سراغ لباس‌های قدیمی‌ خود برود- چیزی که وقتی اولین بار به این بیماری مبتلا شد، «یک‌شبه ناپدید شد».

دکتر فرقان رجا، متخصص ریزش مو، هم از پی‌آرپی در درمانگاه خود استفاده می‌کند. او زنان بسیاری را ویزیت می‌کند که اول معتقدند برای درمان ریزش موی هورمونی خود، به پیوند کامل مو نیاز دارند. دکتر راجا روشی کمتر تهاجمی را توصیه می‌کند. او نازک شدن مو پس از یائسگی را با این تزریق‌ها به طرز موفقیت‌آمیزی درمان می‌کند- اگرچه استفاده از آن در این مرحله، هنوز کاربرد فناوری بنیادین جدیدی است و به گفته او، برای همه نتیجه‌بخش نیست.

او می‌گوید: «برای بعضی از مردم بسیار بهتر از دیگران نتیجه می‌دهد. اما این پلاسمای خود شما است که ما استفاده می‌کنیم؛ از این رو نمایه عوارض جانبی [حداقل] است و ما سلول‌های بنیادی و فاکتورهای رشد را به آن نواحی می‌رسانیم. مایلیم میزان رضایت خوبی در این درمان، از طرف بیماران خود داشته باشیم.»

یکی از بیماران آزمایشی او لوئیزا، ۴۸ ساله از یورکشایر غربی، است که تا پیش از یائسگی، موهایش را «مایه غرور و شادی» خود می‌دانست. او توضیح می‌دهد: «وقتی موهایم در پی یائسگی شروع کردند به نازک شدن، واقعا اعتمادبه‌نفسم را تحت تاثیر قرار داد.» لوئیزا پس از سه ماه، سه جلسه پی‌آر‌پی امتحان کرد و متوجه شد که این درمان موفقیت‌آمیز است. او حالا به لطف تزریق‌های سرم تقویت‌کننده رشد، موهای خود را«ضخیم‌تر و سالم‌تر» توصیف می‌کند.

روش عموم‌پسندتر دیگر برای موهای نازک‌شده، استفاده از میکرونیدلینگ (microneedling) است که در آن، سلول‌های بنیادی را به پوست سر تزریق می‌کنند. «ما با تزریق سلول‌های بنیادی، سیگنال‌های التیام بدن را به مناطق آسیب‌دیده می‌رسانیم. آن‌ها به سلول‌ها علامت می‌دهند تا روند بهبودی را آغاز کنند و گردش خون را بهبود بخشند. آن‌ها به افزایش کیفیت و ضخامت [موها] گرایش دارند. افزایش حجم [موها] به چشمتان می‌آید.»

همه این درمان‌ها هنوز در مراحل اولیه خود قرار دارند. استفاده از آن‌ها برای مقابله با عوارض جانبی ناامیدکننده یائسگی در حد آزمایش باقی مانده است. اما پزشکان خصوصی از طرف مشتریان خود نتایج مهیجی گزارش می‌کنند و رهنمودهای درمانی سازمان خدمات ملی سلامت بریتانیا (ان‌اچ‌اس) این را هم مدنظر قرار می‌دهد که آن‌ها را به جمعیت گسترده‌تری معرفی کند. با این حال، با توجه به اینکه مراقبت‌های یائسگی ان‌اچ‌اس در حال حاضر بر اچ‌آرتی تمرکز دارد، زنانی که می‌توانند از گزینه‌های جایگزین بهره ببرند، فرصت را از دست می‌دهند. آن‌هایی که می‌توانند از پس پرداخت هزینه‌های خصوصی برآیند، از کیفیت زندگی بهتری برخوردار می‌شوند؛ در حالیکه آن‌هایی که از عهده‌اش برنمی‌آیند، بی‌جهت مجبورند رنج ببرند، و این امر، شکاف وضعیت سلامت را میان ثروتمندترین و فقیرترین‌ها در جوامع عمیق‌تر می‌کند. همانطور که گزارش‌های درمان‌های خصوصی نشان می‌دهند، این روش‌های آزمایشی، نتایج مثبت و حتی گاهی اوقات تغییردهنده زندگی دارند- به این معنی که وقت آن رسیده است که ان‌اچ‌اس سرمایه‌گذاری روی سلامت و راحتی زنان مسن‌تر را شروع کند.