تریسی شمعون، نوه کمیل شمعون که از ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۸ رئیس جمهوری لبنان بود، روز دوشنبه، ۲۹ اوت ۲۰۲۲، برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری این کشور اعلام آمادگی کرد. به‌گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، بخشی از برنامه شمعون در انتخابات ریاست جمهوری لبنان بر مخالفت با گروه حزب‌الله تمرکز دارد.

آسوشیتدپرس در این مورد نوشت، شمعون، به‌منظور نجات لبنان از بحران اقتصادی موجود، «خواهان اصلاحات کلیدی» در این کشور است. با این‌حال او به‌صورت جدی منتقد سیاست‌ها و اقدامات حزب‌الله است و اعتقاد دارد که عملکرد این گروه شبه‌نظامی مورد حمایت جمهوری اسلامی ایران بر روابط لبنان با سایر کشورهای منطقه، از جمله عربستان سعودی، تاثیراتی منفی داشته است.

تریسی شمعون در جریان یک نشست مطبوعاتی گفت:«لبنان بدون داشتن استقلال، حق حاکمیت و یک راهبرد دفاعی روشن توان ادامه دادن [این وضعیت را] ندارد.» او همچنین در ادامه اظهاراتش به ‌نقش حزب‌الله در میدان سیاست لبنان اشاره کرد و در تشریح نگاهش چنین گفت:«لبنان نمی‌تواند تنها به‌وسیله یک گروه اداره شود و نهادهای زیرمجموعه چنین گروهی تصمیم‌های مربوط به جنگ و صلح را اتخاذ کنند.»

تریسی شمعون از یک خانواده سیاسی پیرو مسیحیت می‌آید. جدای از سابقه سیاسی پدربزرگ تریسی شمعون، پدر او نیز جزو چهره‌های سیاسی لبنان به‌حساب می‌آمد که در یک ترور سیاسی به‌قتل رسید. دنی شمعون، همراه با همسر و دو تن از پسرانش، در سال ۱۹۹۰ به‌وسیله پنح مرد مسلح به‌قتل رسید. با این‌وجود تریسی شمعون، که در زمان کشته شدن اعضای خانواده‌اش ۳۰ ساله بود، در آن زمان در لندن زندگی می‌کرد و از این حادثه خونبار جان سالم به‌در برد.

تریسی شمعون پیش از این، و در حد فاصل سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰، سفیر دولت لبنان در اردن بود. او تا چند روز پس از وقوع انفجار بندر بیروت در اوت ۲۰۲۰، که به کشته شدن بیش از ۲۰۰ تن و جراحت ۶۰۰۰ نفر منجر شد، همچنان سفارت لبنان در اردن را اداره کرد و سپس استعفا داد.

در حال حاضر اگر تریسی شمعون بتواند حمایت لازم گروه‌های سیاسی برای حضور در صحنه انتخابات ریاست جمهوری لبنان را به‌دست بیاورد، دومین نامزد زن تصدی مقام ریاست جمهوری در تاریخ لبنان محسوب خواهد شد.

لبنان در سه سال گذشته گرفتار بحران اقتصادی عمیقی بوده و ارزش پول ملی این کشور تا ۹۰ درصد سقوط کرده است. از سوی دیگر این بحران اقتصادی زمینه‌ساز بحرانی سیاسی در لبنان شده است. از این منظر غالب ناظران، بحران سیاسی فعلی در لبنان را عمیق‌ترین بحران پس از جنگ داخلی در این کشور (۱۹۹۰ - ۱۹۷۵) می‌دانند و مبدا اصلی آن را اعتراض‌های هفدهم اکتبر ۲۰۱۹ می‌شمارند. معترضان در آن تاریخ به بالا رفتن قیمت برخی کالاها، از جمله بنزین و تنباکو، اعتراض داشتند اما با مرور زمان مطالبات‌شان گسترده‌تر شد و به موضوعاتی مثل رکود اقتصای، بیکاری گسترده و فساد سیاسی نیز کشیده شد.