مترو تهران؛ بدون آسانسور، بدون پله برقی

شهرداری تهران: سازمان ملی استاندارد باید برای آسانسورهای مترو استاندارد جداگانه تعریف کند

شهرداری تهران می‌گوید حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار دلار برای هر آسانسور هزینه کرده است - ATTA KENARE / AFP

بسیاری از آسانسورهای مترو تهران استانداردهای لازم را ندارند و به همین دلیل سازمان ملی استاندارد، برای فعالیت آن‌ها مجوز صادر نمی‌کند؛ اما شهرداری تهران درصدد است با رسانه‌ای کردن موضوع و پیش کشیدن پای سالمندان و معلولان، این سازمان را برای صدور مجوز فعالیت آسانسورها تحت فشار بگذارد.

روزنامه همشهری، ارگان رسانه‌ای وابسته به شهرداری تهران، روز سه‌شنبه، ۳۱ خرداد، در گزارشی به این موضوع پرداخت و مدعی شد سازمان ملی استاندارد باید به دلیل نیاز شهروندان معلول و سالمند، استانداردهای ثابت خود برای آسانسورها را کنار بگذارد. بر اساس این گزارش، در حال حاضر ۱۰۰ آسانسور مترو تهران خاموش‌اند. 

علی آقازاده، کارشناس فنی تجهیزات مترو، در گفت‌وگو با روزنامه وابسته به شهرداری تهران، مدعی شد استاندارد آسانسورهای مترو با دیگر آسانسورها متفاوت است و سازمان ملی استاندارد باید برای آن استانداردی جداگانه تعریف کند. او درخواست کرد برای حل اختلاف میان شهرداری تهران و سازمان ملی استاندارد یک کمیته مستقل تشکیل شود.

الزام‌هایی که سازمان ملی استاندارد برای فعالیت آسانسورها در نظر می‌گیرد، مبتنی بر استانداردهای جهانی است که بر اساس آن، اگر فاصله میان طبقات از ۱۱ متر بیشتر باشد، درهای اضطراری نیز باید طوری جانمایی شوند که فاصله میان آستانه درها از ۱۱ متر بیشتر نباشد. در این شرایط، امکان نجات مسافران محبوس در آسانسور افزایش می‌یابد؛ اما کارشناس فنی تجهیزات مترو مدعی است: «اینکه استاندارد آسانسور مترو با ساختمان یکی باشد، امکان‌پذیر نیست؛ به‌ عنوان‌ مثال، ایستگاه مترو تجریش ۵۳ متر است. سازمان استاندارد می‌گوید که در هر ۱۱.۵ متر باید در خروجی بزنم. در چنین عمقی ما در کدام قسمت مسیر می‌توانیم در خروجی بزنیم؟»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

این مقام شهرداری تهران درباره اینکه شهرداری برای مناسب‌سازی آسانسورهای مترو مطابق با استانداردهای جهانی چه اقدامی انجام خواهد داد، توضیحی نداد اما به‌صراحت گفت: «سازمان استاندارد باید قبول کند که ماهیت ساخت‌وساز در مترو متفاوت است. زمانی که ناظر ساختمانی و مشاور کارفرما ایمنی را تایید می‌کنند، استاندارد نیز باید مناسب‌سازی را مطابق با شرکت مترو انجام دهد.»

او در ادامه ادعاهای خود افزود در صورتی‌ که حادثه‌ای پیش بیاید، سازمان آتش‌نشانی تهران برای اجرای عملیات نجات مسافران آمادگی لازم را دارد.

شمس احسان، رئیس کمیته اجتماعی شورای شهر، نیز روز دوشنبه، ۳۰ خرداد، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا، مسئله تحت فشار گذاشتن سازمان ملی استاندارد را مطرح کرد و گفت: «دریافت نکردن استانداردهای ملی آسانسور در حالی است که زاکانی، شهردار تهران، در جلسات هیئت دولت حضور دارد و نباید شاهد چنین مسئله‌ای باشیم.»

شهرداری تهران می‌گوید حدود ۳۰ تا ۴۰ هزار دلار برای هر آسانسور هزینه کرده است و حالا نزدیک به ۱۰۰ آسانسور در حال خاک خوردن‌اند. سازمان‌های بیمه‌گر نیز آسانسورهایی را که مجوز سازمان ملی استاندارد را ندارند، بیمه نمی‌کنند.

سخنان مسئولان شهرداری تهران آشکار می‌کند که آن‌ها قصد ندارد از مواضع خود کوتاه بیایند؛ به خصوص اینکه اگر بخواهند طبق نظر سازمان ملی استاندارد عمل کنند، باید در برخی ایستگاه‌های مترو تغییر اساسی ایجاد کنند که آن‌ هم هزینه‌های زیادی دارد.

اگرچه مقام‌های شهرداری تهران مدعی‌اند به دلیل نیازهای شهروندان سالمند و معلول فعالیت آسانسورها را پیگیری می‌کنند، عملکرد ماه‌های اخیر مدیریت شهری نشان می‌دهد که در شهرداری، برای مناسب‌سازی پله‌برقی پل‌های عابر پیاده و آسانسورهای مترو تهران اراده و بودجه لازم وجود ندارد. پیش‌تر علیرضا نادعلی، سخنگوی شورای شهر تهران، درباره علت خرابی پله‌‌برقی‌های پل‌های عابر پیاده گفته بود: «پله‌برقی‌های تهران به علت نبود قطعات یدکی و تحریم‌ها مشکلات زیادی پیدا کرده‌اند و هزینه زیادی هم به دنبال دارند.»

با وجود اینکه مشکلات ناشی از خرابی پله‌ برقی‌ها و آسانسورها برای تعداد زیادی از شهروندان دردسر جدی ایجاد می‌کند، شهردار تهران در شورای شهر حامیان سفت و سختی دارد که مقابل هرگونه انتقاد علیه او می‌ایستند؛ علیرضا نادعلی در روزهای اخیر، با دفاع تمام‌قد از عملکرد علیرضا زاکانی، شهردار تهران، مدعی شد او مثل قطار حرکت می‌کند و به همین دلیل جریان‌های مخرب سیاسی و غیرسیاسی به سمتش سنگ پرتاب می‌کنند.