سازمان بهداشت جهانی هشدار داد که تاکنون بیش از ۲۰۰ مورد ابتلا به آبله میمونی در خارج از کشورهایی که معمولا این ویروس در آن‌ها وجود دارد، مشاهده شده است.

به گزارش گاردین، سیلوی برایاند، مدیر بخش آمادگی و پیشگیری از بیماری‌های همه‌گیر سازمان بهداشت جهانی، درباره بیماری آبله میمونی تاکید کرد: «هنوز نمی‌دانیم که آنچه تاکنون کشف شده فقط قله کوه یخ است و موارد بیشتری وجود دارد که هنوز شناسایی نشده است یا خیر.»

اولین بار در ۷ مه، بریتانیا اولین مورد ابتلا به آبله میمونی را گزارش کرد و حالا در چند هفته، مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌های اروپا تعداد این موارد را ۲۱۹ نفر اعلام کرده است که در بیش از ۲۰ کشور از جمله ایالات متحده آمریکا، استرالیا، امارات متحده عربی و نزدیک به ۱۲ کشور اتحادیه اروپا شناسایی شده‌اند.

وزارت بهداشت اسپانیا روز جمعه اعلام کرد که تاکنون ۹۸ مورد در این کشور تایید شده است. بریتانیا نیز ۹۰ مورد تاییدشده ابتلا را گزارش کرد. مواردی از ابتلا به این بیماری در پرتغال نیز ثبت شده است و به گفته مقام‌های این کشور، همه آن‌ها مرد و بیشتر افراد زیر ۴۰ سال بودند. آرژانتین نیز به‌ تازگی از شناسایی دو مورد ابتلا به آبله میمونی خبر داده است.

سیلوی برایاند با اشاره به افزایش شمار کشورهایی که از ابتلای شهروندانشان به آبله میمونی خبر می‌دهند، گفت: «هنوز در ابتدای این مسیر قرار داریم و می‌دانیم که در روزهای آینده موارد بیشتری گزارش خواهد شد.» با این حال، او تاکید کرد که نیازی به وحشت نیست زیرا این بیماری مانند کووید یا بیماری‌های مشابه نیست که به‌ سرعت گسترش یابد.

آبله میمونی یک بیماری از نوع بیماری آبله کشنده‌ای است که در سال ۱۹۸۰ ریشه‌کن شد. با این حال، آبله میمونی شدت کمتری دارد و آمار مرگ‌ومیر آن بین ۳ تا ۶ درصد است. به گفته متخصصان، علائم اولیه شامل تب بالا، تورم غدد لنفاوی و عوارض پوستی است اما بیشتر مبتلایان در عرض سه تا چهار هفته بهبود می‌یابند.

مدیر بخش آمادگی و پیشگیری از بیماری‌های همه‌گیر سازمان بهداشت جهانی با ابراز تعجب از اینکه آبله میمونی در مناطق غیربومی این بیماری شایع شده است، خبر داد که کارشناسان در تلاش‌اند که مشخص کنند چه عاملی باعث این «وضعیت غیرمعمول» شده است. او افزود که بر اساس بررسی‌های اولیه به نظر نمی‌رسد ویروسی که باعث بیماری آبله میمونی می‌شود تغییر کرده یا جهش یافته باشد.

این متخصص بهداشتی ضمن ابراز امیدواری از اینکه شیوع این بیماری هرچه سریع‌تر متوقف شود، گفت: «اگر اقدام‌های درستی انجام دهیم، احتمالا می‌توانیم به‌ راحتی این بیماری را مهار کنیم.»

سازمان بهداشت جهانی بیماری آبله میمونی را در جنگل‌های بارانی استوایی آفریقای مرکزی و غربی ردیابی کرده و آن را بیماری ویروسی مشترک بین انسان و حیوان‌ــ به این معنا که از حیوان به انسان منتقل می‌شودـ‌ـ تعریف کرده است که اولین مورد آن در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو ثبت شد.

اگرچه این بیماری در ابتدا از راه تماس با خون یا مایعات بدن نخستی‌سانان آلوده یا از طریق جوندگانی مانند سنجاب‌های درختی و موش‌های صحرایی گامبیایی به انسان منتقل می‌شد، احتمال اینکه انسان آن را از همنوع خود بگیرد بسیار بیشتر است.