شیخ محمد بن زاید آل نهیان، حاکم امارات متحده عربی، روز شنبه به طور رسمی به عنوان رئیس دولت این کشور انتخاب شد. او نگاه ویژه و متفاوتی به خاورمیانه دارد. به دنبال رفع تخاصم میان اعراب و اسرائیل است و رشد اسلامگرایی افراطی در منطقه چه در وجه شیعی آن که جمهوری اسلامی ایران آن را رهبری می‌کند و چه وجه سنی‌اش را خطری برای همه کشورها می‌داند. 

شیخ محمد بن زاید ۶۱ ساله سال‌ها است که به عنوان رهبر واقعی در پشت صحنه، ارتش امارات متحده عربی را به نیرویی با فناوری پیشرفته تبدیل کرد، که همراه با ثروت نفتی و موقعیت قطب تجاری آن، نفوذ امارات را در سطح بین‌المللی گسترش داد.

شیخ محمد قدرت را در دوره‌ای به دست گرفت که برادر ناتنی‌اش، شیخ خلیفه بن زاید که روز جمعه درگذشت، در سال ۲۰۱۴ به دلیل سکته مغزی در دوره‌ای از بیماری قرار گرفت.

به گزارش رویترز، در زمان آغاز موج اعتراض‌های موسوم به بهار عربی، شیخ محمد از پایگاه قدرت خود در ابوظبی، پایتخت امارات متحده عربی، هشداری «آرام و سرد» به باراک اوباما، رئیس جمهور وقت، صادر کرد تا از دامن زدن به این شورش‌ها دست بردارد. اوباما در کتاب خاطراتش، از او به عنوان باهوش‌ترین رهبر خلیج فارس نام می‌برد.

یکی از مقامات وزارت خارجه آمریکا که در دولت بایدن خدمت می‌کند، او را چهره‌ای استراتژیست و باهوش توصیف کرده است. 

او روابط خوبی با عبدالفتاح سیسی، رئیس جمهور مصر و شاهزاده محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی دارد.

امارات متحده عربی با هدایت او همراه با بحرین، با انعقاد توافق ابراهیم به دهه‌ها تخاصم اعراب با اسرائیل در سال ۲۰۲۰، خاتمه داد. عادی‌سازی روابط امارات و اسرائیل زمینه مشترکی از همکاری دو کشور بر روی فناوری‌های پیشرفته جدید و البته اقتصاد و گردشگری ایجاد کرده است.  

شیخ محمد که در امارات متحده عربی و کالج افسری نظامی در بریتانیا تحصیل کرده است همواره با اسلامگرایی افراطی در تخاصم بوده است و اقتصاد و تفاهم را زمینه همکاری ملت‌ها می‌داند. 

یک دیپلمات آمریکایی در مورد دیدگاه شیخ محمد بن زاید نسبت به اسلامگراهای افراطی که ۱۱ سپتامبر را ایجاد کردند به رویترز گفت: «او به اطراف نگاه کرد و دید که بسیاری از نسل جوان منطقه به شدت جذب شعار ضد غربی اسامه بن لادن شده‌اند. همانطور که یک بار به من گفت: اگر آنها می‌توانند این کار را با شما انجام دهند، با ما هم می‌توانند چنین کاری بکنند.»

شیخ محمد بن زاید به رغم اختلافات بینشی و سیاسی که با سران جمهوری اسلامی و عملکرد سپاه قدس در منطقه دارد، تصمیم گرفت که با ایران و ترکیه تعامل داشته باشد. اقتصاد و رفاه مردم امارات محور تصمیم‌های او است و به همین دلیل او در سیاست خشکی ایدئولوژیک ندارد و هر آنچه به رشد امارات کمک کند را در آغوش می‌گیرد. 

او از سوی بسیاری از دیپلمات‌ها به عنوان معمار نوسازی امارات و چهره‌ای مقتدر و مردمی شناخته می‌شود.